دبیر شورای ارزشیابی هنرمندان و نویسندگان: داوری‌ها، مبنای سیاسی ندارند
«سخت‌بودن کار از آن رو است که رقابت تنگاتنگ و فشرده است و به لحاظ تطبیق رشته‌های مختلف با هم و در یک جایگاه کاری دشوار است که بتوان همه را مشمول یک نواخت دانست البته اِشراف و آگاهی هنرمندان به کار خود، توقعی را پیش می‌آورد که به کار دیگر هنرمندان، کمتر توجه کنند که این قاعده، در ایران فراگیر است» این را «سید محمدمجتبی حسینی» در گفت‌وگو با «آفتاب» بیان کرد.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب- سرویس فرهنگی: حسینی که دبیر شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور است، پیشینه این شورا را به حدود 40 سال قبل عنوان کرد و اظهار داشت: «این شورا که نمایندگان دستگاه‌های ذیربط در آن حضور دارند، شورای موثری بوده که در مقاطعی، حضوری فعال داشته و در برهه‌هایی اصلا فعالیتی نداشته است.»
وی افزود: «در نظام اداری و دیوان‌سالاری کشور، ارزشیابی مدرک تحصیلی، کار دشواری نبوده اما آنگاه که از مهارت و تجربه هنرمندان، سخن به میان آمده که در دستگاه‌های اداری شاغل بودند ماجرا تفاوت می‌کرد. زیرا مثلاً اگر وزارتخانه‌ای، برای نوشتن احکام دولتی به خطاط نیاز داشتند، پُستی تحت عنوان خطاط وجود نداشته که معادل آن، حقوق و امکانات تعیین شود که این اتفاق، سبب می‌شد تا شاید اجحاف‌هایی در حق آنان، روا داشته شود و حتی در پایین‌ترین سطح ممکن، این معادل‌سازی صورت می‌گرفت. بنابراین چنین شورایی ذیل وزارت فرهنگ و هنر تشکیل شد و بعدها نمونه آن در وزارت معارف، شکل گرفت تا مثلاً تعیین کند که هنرمندان فاقد مدرک دانشگاهی چه جایگاهی در نظام اداری خواهند داشت و چگونه می توانند به استخدام کشوری و لشکری درآیند.»
حسینی در ادامه گفت: «در سال‌هایی هم دچار فترت شد اما در سال‌های پس از انقلاب اسلامی، با توجه به نیازی که احساس می شد، با حضور نمایندگان دستگاه ها مانند سازمان برنامه و بودجه و وزارت علوم، این شورا دوباره تشکیل شد. با گسترش دوایر دولتی، فرهنگستان های هنر و زبان و ادب فارسی به این مجموعه علاوه شدند و مقرر شد تا تصمیماتش در کلیه دستگاه ها ترتیب اثر داده شود. در دهه ی اخیر دیگر این فقط کارکنان دستگاه های اداری نبودند، بلکه هنرمندان غیر شاغل هم می توانستند، آثارشان را برای ارزشیابی به این شورا عرضه کنند.»
وی درباره شیوه داوری درباره هنرمندان و اهالی ادب اظهار کرد: «هر آن کس که بر موضع و مصطبه داوری می‌نشیند، هم کاری سهل دارد و هم سخت. اعضا شورا که از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی و یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر نهادهای عضو به قضاوت می‌نشینند، افرادی هستند که البته به راز و رمز کار، واقف هستند. اما سخت بودن کار از آن رو است که رقابت تنگاتنگ و فشرده است و به لحاظ تطبیق رشته‌های مختلف با هم و در یک جایگاه، کاری دشوار است که بتوان همه را با یک نواخت و یک معیار داوری نشست. البته اِشراف و آگاهی هنرمندان به کار خود، و توقعات درونی اهل هنر و کمتر توجه کردن به آثار سایر هنرمندان که البته در کشور ما کم نیست هنر و داوری و فراگیر نبودن بسترهای عرضه و حضور هنر، سبب می‌شود تا داوری‌ها دشوار باشد پس ممکن است میان رای صادره و رای مورد توقعِ ذهنی هنرمند، تطبیق وجود نداشته باشد. لذا نیرو کمیته‌های تخصصیِ مشورتی تعبیه و تشکیل شده تا افراد صاحبنظر دیگری هم نظر دهند تا ضریب خطا کاهش یابد و سلامت آرا، به حداکثر برسد.»
حسینی در رابطه با امکان وجود پیش‌داوری‌های سیاسی در قضاوت‌ها و اینکه کوشش شده تا داوری‌های غیرکارشناسی‌ها و غیرتخصصی صورت نگیرد بیان کرد: «نمی‌توان در داوری هنری، ذوق و استحسان را دخیل ندانست و از آن استفاده نکرد اما این به آن معنی نیست که متر و معیاری برای داوری آثار هنری وجود ندارد و به آن معنی نیست که ذوق مترادف گروه‌گرایی و روا داشتن رای شخصی بر معیارها و و اصول است بلکه داوری هنری دارای ویژگی‌های خاص خود است و خوشبختانه اعضای شورای ارزشیابی در این امر صاحبنظرند.»
حسینی در پایان گفت: «در یک سال گذشته پس از بررسی سوابق و مستندات، آسیب شناسی شورای ارزشیابی هنرمندان کشور استخراج شد و برای جلوگیری از بروز سهو و خطا دو دسته اقدامات عاجل و لازم طرح‌ریزی شد. همچنین آیین‌نامه‌ها مربوطه در سطوح مختلف مورد بازبینی قرار گرفت و بعضاً نارسایی‌ها و پیچیدگی‌ها تصحیح شد تا با عمل به متن روشن بتوان انتظام و انضباط بیشتری ایجاد کرد که بحمدالهی این روند در جریان است. در مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی 5 درجه برای هنرمندان پیش‌بینی شده که اعطای آنها زیر نظر این شورا صورت می‌گیرد (درجه 1 معادل دکتری، درجه 2 معادل کارشناسی ارشد، درجه 3 معادل کارشناسی، در 2 معادل کاردانی و درجه 1 معادل دیپلم).»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید