کد خبر: ۲۹۲۸۰۷
تاریخ انتشار : ۳۰ فروردين ۱۳۹۴ - ۱۳:۰۷

مرور چند عکس با شماره 6 از روزهای طلایی اش در اسپانیا

جواد نکونام دورانی طلایی در فوتبال خود دارد؛ بین سال های 2006 تا 2012. او در این سال ها همراه با اوساسونا درخشید و توانست بازی مقابل بزرگان فوتبال دنیا را تجربه کند.
آفتاب‌‌نیوز : نکو در زمین مقابل رونالدو قرار گرفت، برای مهار مسی تلاش کرد، زیر پای خیلی از گنده های فوتبال دنیا تکل زد و در نهایت تبدیل به افتخار ایران شد. او به احتمال فراوان اولین و آخرین ایرانی تاریخ خواهد بود که گلزنی به رئال را در سانتیاگو برنابئو تجربه کرد. برای او بستن بازوبند کاپیتانی اوساسونا مقابل بارسلونا هم کم افتخاری نیست. نکونام روزهای درخشانی در اوساسونا داشت و وقتی به این بازگشت که به لیگ دسته دوم سقوط کرده بود. چند فریم از عکس های تاریخی او را در سال های حضور در اوساسونا مرور می کنیم، عکس هایی که نشان می دهد او افتخار بازی مقابل چه بزرگانی را داشت.

دیدن رونالدو اشتباه است!
نکونام بارها و بارها با اوساسونا مقابل رئال قرار گرفت و از آنجا که باید در کارهای تدافعی نقش مهمی ایفا می کرد، بارها با کریس رونالدو درگیر شد. هر چند بیشتر این تجربه ها با شکست همراه بود اما او همواره از این تجربیات به خوبی یاد می کند. رودرویی با رونالدو هم شیرین است و هم سخت. نکونام در این باره می گوید: «شما با بازیکنی طرف هستید که اول دوست دارید او را از نزدیک ببیند ولی وقتی او را می بینید تازه می فهمید چقدر اشتباه کرده اید چون باید مدام حواستان به او باشد.» به گفته نکونام اگر یک لحظه از رونالدو غافل شوید کار تمام است چون از کوچکترین فضاها استفاده می کند: «او دو ویژگی در کنار هم دارد. قدرت و سرعت که ویرانگر است. اگر یک لحظه از او غافل شوید، باید دنبالش بدوید و می دانید که... رسیدن به او کار هرکسی نیست. قدرت بدنی اش فوق العاده است و هر مدافعی را دور می زند. ما همیشه می دانستیم چه شکلی رونالدو را مهار کنیم اما مسئله این بود که نمی توانستیم!»

مسی و ممکن کردن غیر ممکن ها
نکونام مقابل مسی هم تجربه بازی ملی دارد و هم باشگاهی. اما تجربه باشگاهی او بسیار طولانی تر است. او مثل رونالدو، بارها مقابل مسی هم بازی کرد؛ افتخاری که جز نکونام و شجاعی، تنها در جام جهانی نصیب ملی پوش های دیگر ایران شد. از نظر کاپیتان سابق ایران، مهار مسی به مراتب سخت تر از رونالدوست: «مسی؛ حرف درستی است که بگوئیم انگار از یک دنیای دیگر آمده است. جایی که فکر می کنید مهارش کرده اید و نمی تواند کاری کند، توپ را به راحتی از بین تان رد می کند و تا بجنبید، دیر شده است. گاهی مقابل او فقط یک راه دارید؛ خطا کردن. جثه ریزش گول زننده است اما وقتی توپ را می گیرید، با دو متر قد هم از پسش برنمی آئید. تصور کنید در یک محوطه شلوغ، او چطور توپ را می گیرد، از لابلای چند بازیکن رد می شود و گل می زند. این کارها در فوتبال خارج از تصور است ولی او غیر ممکن ها را ممکن می کند. شاید رونالدو زیباتر بازی می کند ولی شک نکنید مسی موثرتر است.»

مسی مغرور است یا رونالدو؟
غرور؛ این چیزی است که شاید تا چندی قبل دیواری بین رونالدو و مسی ساخته بود. ستاره آرژانتینی آرام، بی حاشیه و البته فروتن اما در مقابل رونالدویی که همه تصور می کردند مغرور است. نکونام می گوید: «غرور؟ نمی دانم آیا مسئله ای که می گوئید درست است یا نه. ولی هر بازیکنی ویژگی هایی دارد. نمی توانید دو نفر را پیدا کنید که دقیقا شبیه هم باشند. ولی درباره نکته ای که گفتید یک مثال می زنم. هر وقت رونالدو به ورزشگاه خانگی اوساسونا می آمد، هوادارانی بودند که با رفتارشان به او اعتراض کنند. رونالدو در زمین با بازیکنان زیاد درگیر می شد و یکی دو بار هم نزدیک بود کارش با بازیکنان اوساسونا به کتک کاری بکشد. همین رفتار او باعث می شد هواداران در بازی بعدی هم علیه اش موضع داشته باشند. مسی اما از این عادت ها ندارد. من ندیدم که هیچوقت طرفداران ما به او اعتراضی کنند. حتی وقتی خوب بازی می کرد تشویق می شد. ولی باز هم می گویم، گاهی هواداران به خاطر حرکاتی که در زمین می شوند احساسی علیه یک بازیکن موضع می گیرند.»

چرا راموس ژاوی و پویول را زد؟!
دربی ال کلاسیکو بین رئال و بارسا بی شک زیباترین بازی هر فصل فوتبال دنیاست. این مسابقه همه چیز دارد. از حضور گرانترین بازیکنان دنیا تا زد و خورد و گل و کری خوانی. نکونام می گوید این بازی حرفه ای ترین بازی دنیاست: «ال کلاسیکو فوق العاده است. انگار آنها ماموریت دارند تمام مردم دنیا را بهت زده کنند. معمولا این مسابقه همه چیز دارد و کم اتفاق می افتد بازی خنثی باشد. گاهی اتفاقی و تحت شرایطی خاص یک بازی قشنگ می شود ولی ال کلاسیکو معمولا زیباست. من هم دلیلش را نگیزه فوق العاده بازیکنان می دانم. به خاطر تیم شان می زنند، کتک می خورند و حتی با کف دست به تخت سینه نزدیک ترین دوستشان می زنند.» او راموس را مثال می زند: «یادتان هست چطور با ژاوی و پویول برخورد می کرد؟ او با آن دو رفاقت بسیار نزدیکی دارد و در اردوهای تیم ملی کنار هم هستند اما وقتی حرف از برد و باخت باشد، رفیق نمی شناسد و اینطور برخورد می کند. فکر نکنید راموس به خاطر کینه شخصی چنین کاری کرد. او با پویول و ژاوی که از دوستانش هستند مشکلی ندارد اما می خواهد از تیمش دفاع کند.» آنجا رسانه ها هم زیاد روی اتفاقات حاشیه ای مانور نمی دهند. نکونام می گوید: «یادتان هست رونالدو گواردیولا را هل داد؟ بعد از کنفرانس یک خبرنگار هم از او در این باره نپرسید. فوتبال حرفه ای یعنی این. برای آن تمام اتفاقات در زمین یا نهایتا یکی دو روز بعد از بازی تمام می شود.»

اوزیل در نقش ماهی
تصور را نگاه کنید. تکل نکونام زیر پای اوزیل و نگاه شک برانگیز مورینیو. صحنه ای که نکونام درباره اش می گوید: «بازی در برنابئو بود. درباره اوزیل یک جمله می توانیم بگویم؛ مثل یک ماهی بود. در واقع مثل یک ماهی از دستتان در می رود.»

آلوز پرقدرت و خستگی ناپذیر

دنی آلوز مدافع چپ بارسا از تعریف نکونام: «پر قدرت و کنه و البته خستگی ناپذیر.» او همیشه تا دقیقه 90 می دود. نکونام می گوید: «جثه بزرگی ندارد ولی قدرت بدنی اش فوق العاده زیاد است. در لحظه ای که تصور می کنید با زدن یک تنه او را اوت کرده اید، مقاومت می کند و توپ را می گیرد. اگر بفهمم در کدام باشگاه بدنسازی می کند!(خنده)»


خطا روی په په

تقابل نکونام با په په در هوا. نکو مدافع خشن بارسا را نقش بر زمین می کند. او یک بار گفته بود به خاطر خطاهایی که په په روی مسی می کرد، نقشه چیده بود این بازیکن را بزند!

تقابل با بنزما
همیشه در گلزنی زیر سایه کریس رونالدو است اما کارش را می کند. در این صحنه نکونام قصد دارد مانع از شوتزنی این مهاجم فرانسوی شود اما نمی تواند. نکونام می گوید: «این توپ گل نشد ولی تحت فشار ضربه اش را زد.» 

این هیگواین فوق العاده

نکونام این بازی را خوب یادش هست. با 4 گل به رئال مادرید باختند. او می گوید: «از بازی که زیاد حرف نزنیم چون بد باختیم(خنده). و اما هیگواین. در محوطه جریمه مدام پرسه می زند و دنبال یک فضا یا موقعیت می گردد. چارچوب دروازه را فوق العاده خوب می شناسد. ما وقتی با رئال بازی داشتیم نمی دانستیم واقعا چه کسی را مهار کنیم. رونالدو، بنزما، رونالدو یا بازیکن دیگری را.»


کاپیتانی مقابل بارسا و بوسکتس شاکی!
این بازی دو نکته داشت؛ یکی کاپیتانی مقابل بارسا و دومی زدن بوسکتس و ناراحتی او: «این بازی برگشت جام حذفی در نیوکمپ است. بازی رفت را یک بر صفر باخته بودیم و این مسابقه هم 3 بر یک شد. درباره کاپیتانی بگویم که برایم افتخار بزرگی بود. من در آن دوران کاپیتان سوم تیم بودم و در آن مسابقه افتخار کاپیتانی را داشتم. در این صحنه هم روی بوسکتس خطا کردم که شاکی شد. ولی درباره او باید بگویم به نظرم جزو 3 هافبک دفاعی برتر دنیاست. هم قلدر است و هم بازیسازی اما خیلی خشن بازی می کند.»

بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین