چرا صدای مدعیان امروزین حقوق فرهنگیان در ایام تصویب بودجه در مجلس خاموش است؟

به نظر می رسید پاسخ متواضعانه و توضیح همراه با تحفظ دکتر نوبخت درخصوص سوء برداشت موضوعی که درپی خواهد آمد _ به استثنای موج سواران _ برای رفع تالم خاطر همکاران شریف و منصف فرهنگی کفایت معنا کند که متاسفانه با تلاش مذبوحانه و سازمان دهی شده برخی افراد در محافل همیشه آماده ، شبهه تعلل برای عده ای از همکاران فرهنگی همچنان باقیست.

سخنان یک سویه و فرار رو به جلوی آقای میرزاده سخنگوی کمسیون آموزش و پرورش به دنبال فونداسیون و طراحی یک هجمه دیگر به دولت به عنوان نخستین هدف ، و سپس به رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت از جنس برنامه های ۲۰/۳۰دقیقه شبکه دوم سیمااست که با تقطیع گزینشی مصاحبه دکتر نوبخت پی ریزی شده _ و البته این امر توسط صدا وسیما به قصد جبران سکوت و خاموشی در مقابل نامهربانی های صورت گرفته به معلمان در هشت سال دولت مهرورزی انجام گرفته است. ولا غیر !! _ پیرو این اقدام ، آقای میرزاده سخنگوی کمسیون آموزش و تحقیقات مجلس ، سینه چاک و پیراهن درانه از سر ارادت و دلسوزی نسبت به قشر فرهنگی ! با نشانه گرفتن زخمهای کهنه جامعه معلمی برای تکمیل کردن این پازل تخریب وارد گود میدان شده و خوراک لازم برای آتش تهیه در شبکه های مجازی فراهم می شود .

همکاران گرامی نیک می دانند که علاوه بر کارکردهای نهاد آموزش و پرورش در ایجاد و افزایش توان آموزشی و علمی نونهالان کشور، بسط و توسعه مولفه های فرهنگی ، اخلاقی و تعمیم و اثربخشی آن به دیگر حوزه های اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی ، محیط زیست …نقش و کارآمدی بی بدیل شان در حمایت و یا نارضایتی جامعه فرهنگی ، بالاخص معلمان نسبت به دولتها از کارکردهای دیگری است که بر کنشگران عرصه سیاست ، به ویژه دولتهای وقت پوشیده نیست .

تلاش دولت مستقر در تداوم همراهی و برخورداری از حمایت مستمر معلمان از یک سو، وسعی وافر رقیب در کاهش این همراهی ، سلب اعتماد و ایجاد و دامن زدن به فضای ملتهب نارضایتی دو روی یک سکه تلاش در جدال کسب و یا تداوم قدرت است . عدم توجه مستمر و غفلت از ضربان حساس این قشر عظیم و تاثیر گذار جامعه فرهنگی از سوی دولت و یا رقیب دولت ، منجر به سود و زیان در موازنه قدرت خواهد شد .

حسب شواهد و مستندات موجود پس از انقلاب ، بیشترین نشستها و گفتگوی متقابل از سوی صنفها و تشکلهای فرهنگی برای انتقال انتظارات و پی جویی مطالبات با شخص دکتر نوبخت و دیگر معاونین ذیربط در سازمان برنامه وبودجه در دولت روحانی تحقق یافته است . چنانچه راقم این مرقومه به شخصه مجال انجام ماموریت فوق را در طی جلسات و ساعات مدیدی را با دکتر نوبخت داشته ام . لذا وقوف کامل دکتر نوبخت بر مشکلات کهنه و جدید آموزش و پرورش و فرهنگیان موضوع تازه ای نیست .

بیان دلسوزانه و گله دردمندانه در مصاحبه اخیر توسط دکتر نوبخت ریشه در تلاشهایی دارد که برای جلب رضایتمندی بیشتر معلمان در تامین منابع و پرداخت مطالبات چند هزار میلیارد تومانی توسط دولت متبوع، وزارت آ. پ و سازمان مدیریت برنامه ریزی انجام گرفته است. لذا گله دکتر نوبخت گله از همکاران ستادی وزارتخانه در طرح نابهنگام و پیگیری دیرهنگام حق الزحمه اندک امتحانات است که موجبات آزردگی خاطر معلمان را فراهم کرده است تا بخشی از معلمان ناگزیر به اتخاذ تصمیمی شوند که خود نیز بدان رغبت و رضایتی ندارند زیرا به درستی می دانیم که تصحیح به موقع اوراق امتحانی ” حق الناس” است و از حقوق دانش آموزان به شمار می آید .

آغوش باز دولت یازدهم و گوش سازمان برنامه و بودجه با ریاست دکتر نوبخت برای شنیدن سخنان فرهنگیان همیشه باز و مهیاست . بدیهی است تاکتیک پی گیری برای احقاق حقوق صنفی به طور عام و صنف فرهنگیان به طور خاص با چنین دولت و رئیس سازمانی که از خانواده فرهنگیان است باید عقلانی تر و بدور از واکنشهای احساسی باشد .

اگر از چینش حداکثری اعضای محترم هیات رئیسه کمسیون آموزش و تحقیقات فعلی مجلس به ریاست آقای زاهدی وزیر علوم و… دولت دهم و تعلقات خاطر سخنگوی کمسیون به مواضع یک طیف خاص ازباب تجاهل العارف، چشم پوشی کنیم . صرف واگویه و برشماری دغدغه ها، بیان تبعیض ها و انتظارات معلمان از جانب میرزاده، مرا یاد ایام جوانی و معلمی خودم می اندازد که هراز گاهی قلم به دست می گرفتم و دادسخن جهت رفع ظلم و تبعیض به معلمان از مسئولین وقت می کردم .

نمی دانم آقای دکتر نوبخت کدام تقاضای منطقه ایی ایشان را اجابت نکرده اند که این گونه نعل به وارونه می زند و زخم معلمان را بهانه می کند. مشارُالیه مدعی "کمک حال دولت ” هستند و قایل به ” احترام زیاد ” به دکتر نوبخت ! که در نوشته شان نه از آن خبری بود و نه نشانی از این ! اگر این احترام و کمک را در ایام تصویب بودجه خرج آموزش و پرورش و معلمان بفرمایند کفایت می کند .

اراده و ارادت خود را به هنگام توزیع بودجه در اختصاص سهم بیشتر از بودجه کل به آموزش و پرورش در صحن مجلس به جامعه فرهنگی به اثبات برسانند .

گریبان دریدن و تنها بیان تکرار دردهای بیمار حتی از طبیبان مهربان تر از مادر ، برای بیمار چاره درمان نمی شود و از آب گل آلود ماهی گرفتن رهگشای حل مشکلات معلمان نخواهد بود.

دعاوی تخریب مابانه میرزاده ، آنجا که به دکتر نوبخت می گوید : ” چرا بودجه آموزش و پرورش بر اساس عملکرد داده نمی شود ؟”

چنین سوالی از یک نماینده مجلس ” تعجب اهالی فرهنگ خصوصا معلمان شریف ” آگاه و مطلع را برمی انگیزاند . ایشان یا از مفهوم بودجه براساس "عملکرد” بی اطلاع هستند ! و یا تفکیکی میان بودجه سنواتی ” رایج فعلی ” با بودجه عملکردی، تفکیکی قائل نیستند؟!

اگر بودجه آموزش و پرورش براساس انتظارات عملکردی از ناحیه مدیران صف و ستادی وزارت آ.پ تنظیم و تقاضا شود و اگر بر اساس انتظارات و عملکردهای مورد انتظار اسناد بالادستی و سند تحول بنیادین آموزش و پرورش توسط دولت به صورت لایحه در زمان تصویب بودجه به مجلس ارائه شود . یعنی اختصاص بیش از نیمی از کل بودجه دولت و کشور و چند برابر شدن بودجه فعلی آموزش و پرورش ! و تعطیل شدن چند وزارتخانه دیگر . آنهم با این حال و روز خزانه که اصلا حال خوبی ندارد.

چرا آن زمان که کشور سرشار از درآمد نفت بود از دولت وقت ، تقاضای بودجه ” عملیاتی ” برای آموزش و پرورش نشد ؟

میرزاده ها یا نمی دانند و یا نمی خواهند بدانند درآمدحاصله و هزینه بهینه ناشی از تلاش و تدبیر دولت روحانی پس از تشکیل دولت بجای آنکه صرف انجام تعهد قولهای داده شده جهت ارتقاء معیشت معلمان در دولت وی شود، به پرداخت تلمباری از تعهدات و مطالبات معوقه چند هزارمیلیارد تومانی بجامانده فرهنگیان از دولت احمدی نژاد منجر شد. علی رغم تلاش صورت گرفته هنوز برخی خُرده مطالبات و معوقات فرهنگیان از سال ۸۸ تا پایان ۹۵ تحت ۲۲ عنوان از قبیل :حق روستا، حق سفر، هرینه ازدواج و متوفی، تفاوت مرخصی و ارتقای احکام ناشی از رتبه بندیهای بازنشستگان و دیگر احکام صادره از دیوان عدالت اداری و … به معلمان مشمول پرداخت نشده است. معوقاتی که نیازمند تخصیص اعتباری بالغ بر بیش از یک هزار و پانصد میلیارد تومان دیگر است. هنوز بیماری مزمن کسری اعتبار و تحقق نیافتن تخصیص بودجه آموزش و پرورش و معوقات چند هزار میلیارد تومانی معلمان از دولت های پیشین قبل از دولت یازدهم را فراموش نکرده ایم .

آقای میرزاده باید بهتر بدانند که دولت یازدهم وارث چه تصمیمات غیرکارشناسی دو سال پایانی دولت دهم و مصوبات هیجانی و احساسی مجالس هشتم و نهم بوده است . تصمیمات و مصوباتی که در میانه سال با دور زدن از مصوبات قانونی توسط دولت وقت هزینه های پیش بینی نشده و انباشت معوقات جدیدی را به دولت یازدهم تحمیل کرد. با ایجاد تغییر نظام آموزشی به ۶_۶ بدون فراهم کردن بستر های لازم در حوزه های سخت افزاری و عدم تامین نیروی انسانی مرتبط با پایه های تحصیلی نوتاسیس و حذف بخشی از معلمان از تدریس که فقط حقوق دریافت می کردند از یک سو و جذب نامتوازن نیروهای جدید تحت عناوین گوناگون به بدنه آموزش وپرورش که منجربه هدررفت همان بودجه اندک آموزش و پرورش گردید و بر مطالبات و معوقات پیشین افزوده شد و چنین وضعیتی درسال ۹۲ به دولت روحانی تحویل داده شد. مع الوصف درکنار کمبود و عدم تامین منابع لازم در خزانه ، که به تحقق نیافتن درآمد صددرصدی بودجه سالانه در دولت یازدهم می انجامید ، تخصیص ۱۱۰درصدی بودجه به آموزش وپرورش در سالهای اخیر، بیانگر اراده و عزم راسخ دولت و توجه ویژه دکترنوبخت به آموزش وپرورش است. گرچه هنوز تا تحقق مطلوبها فاصله ها وجود دارد .

مضافا اینکه گسست نظم ناشی از تعویض وزیر آموزش و پرورش و تغییر تیم مالی وزارت خانه در میانه راه ، موجبات فاصله در فرایند پیگیری و الویت بندی در عناوین پرداختها و معوقات همکاران فرهنگی گردیده که در ایجاد وضعیت فعلی بی تاثیر نبوده است.

وجود اشکال و نقص ماهوی در انطباق سالی مالی با سال تحصیلی ، موجبات خلل در ملزومات پیش بینی و برآورد دقیق نیازهای مالی آموزش و پرورش را به عنوان تنها وزارتخانه ای که دچار این عدم تطبیق است با مشکل مواجه ساخته است . مشکلاتی که محصول متغیرهای اجباری در میانه سال و با آغاز سال تحصیلی شروع می شود.

ناهماهنگی مذکور منجر به ناتوانی تخمین دقیق افزایش هزینه های سال جاری نسبت به سال ماضی و متغیر های سال آتی در خصوص : حق الزحمه ها، اضافه کاریها ، مقدار ساعات حق التدریس ها، تعداد دقیق مشمولین برخوردار از صدور احکام ارتقای شغلی و… شده و با توجه به کمیت پرسنل و گستردگی نیازهای قابل توجه آموزش و پرورش، مشکل را دوچندان می سازد .

لذا تنها راه برون رفت از مشکل فوق ارسال هرساله متمم بودجه پس از تثبیت وضعیت متغیرها درهرسال تحصیلی به مجلس به پشتوانه یک اقتصاد پویا ، تامین منابع و یک خزانه غنی است تا دولت بتواند در کوتاهترین زمان مطالبات فرهنگیان را پرداخت کند.

دمیدن معکوس شیپور وا معلما، برای جلب نظر و آرای فرهنگیان حوزه انتخابی، مشکل عدم دریافت چندین ماه حق التدریس معلمی که از جان مایه می گذارد و همچنین عدم پرداخت حق الزحمه امتحانات سال ۹۵ معلمان و پرداخت نشدن بیش از شش ماه اضافه کاری کارکنان اداری و دیگر مطالبات معوقه را برطرف نمی سازد. لذا فارغ از ترفندها و بازیهای سیاسی ” کی بود کی بود؟ ” ، تنها اقدام و انتظار درست که بدور از جنبه های احساسی باشد ، برآورد صحیح و به هنگام از معوقات، مطالبات و نیازهای الویت دار آموزش وپرورش با توجه به منابع مالی محدود دولت از جانب همکاران ستادی وزارتخانه و همکاری صادقانه نمایندگان مجلس و استمراربخشی توجه ویژه آقای دکتر نوبخت همچون گذشته به عنوان یک همکارکه هنوز کسوت معلمی را برتن دارد ، خواهد بود . والسلام.

منبع: راه سوم/ کریم کشوردوست