آفتابنیوز : گویا هنوز سانحه سقوط ATR٧٢ تهران- یاسوج پرواز به این شهر کوچک کوهستانی را تحتالشعاع خود دارد. آژانسهای فروش بلیت هواپیما میگویند، بعد از سقوط ATR قدیمی در کوههای دنا اقبال عمومی به پروازهای ایرلاین آسمان کمتر شده است.
در فرودگاه مهرآباد هم ماموران انتظامی از نگرانی مردم برای سوارشدن به هواپیماهای ATR میگویند و البته از شوخیها و سلفیهای موقع سوارشدن به هواپیماهای ایتالیایی- فرانسوی. مردم یاسوج میگویند، دیگر به فرودگاه شهر کوچکشان فکر نمیکنند و ذهن مردم شهر بیشتر درگیر اجسادی است که با گذشت بیشتر از دوماه از سانحه، هنوز در برف و یخ کوههای زاگرس جا مانده و تحویل خانوادهها نشده است. غلاممحمد زارعی، نماینده بویراحمد و دنا با تأیید خبر تعطیلی فرودگاه یاسوج به «شهروند» میگوید: فرودگاه یاسوج تنها یک پرواز رفتوبرگشت در هفته داشت که آنهم توسط هواپیمایی آسمان انجام میشد. حالا آسمان از یاسوج رفته و همین موضوع باعث تعطیلی موقت فرودگاه شهر شده است.
او ادامه میدهد: البته قرار است نمایندگان محلی با پیگیریهای وزیر راهوشهرسازی ایرلاینهای دیگری را برای انجام پروازهای یاسوج دعوت به کار کنند.
او درباره علت رفتن آسمان از یاسوج حرفی نمیزند اما خبرنگاران استانی به «شهروند» توضیح میدهند که جو عمومی شهر علیه این شرکت هواپیمایی است و احتمالا آسمان دیگر در یاسوج متقاضی نداشته است.
احتمال تغییر مسیر پرواز فرودگاه یاسوج
زارعی که در بحبوحه حادثه ATR٧٢ به سختی مدافع عملکرد استاندارد فرودگاه یاسوج بوده است، همچنان بر مواضع خود اصرار دارد و به «شهروند» میگوید: در گزارش سانحه فرودگاه نقشی در سقوط هواپیما نداشته است و علت تعطیلی فرودگاه مسائل ایمنی آن نیست.
این موضوع درحالی رخ میدهد که پیش از سانحه سقوط هواپیمای تهران- یاسوج گزارشهای متعددی در رسانهها درج شده که جانمایی مسألهدار فرودگاه یاسوج زیر سوال رفته و کافی است با یک سرچ ساده گوگل با انبوه این گزارشها مواجه شوید. فرودگاهی که پس از حدود ٢٠سال ساخت تنها یک هفته قبل از سانحه از روشنایی باند برخوردار شده است.
پس از حادثه ٢٩ بهمن هواپیمای تهران- یاسوج فیلمی در رسانهها منتشر شد که فاصله بسیار کم هواپیماهای عبوری از کوههای دنا را نشان میداد. هواپیماهای ATR قابلیت پرواز تا ارتفاع ١٥ الی ٢٠هزار پا را دارند و در گزارش سانحه هواپیمای یاسوج اعلام شد این هواپیما در ارتفاع ١٣هزار پا به قله دنا برخورد کرده است. همین موضوع باعث شد که جانمایی فرودگاه یاسوج بار دیگر زیر سوال برود و حالا تلویزیون محلی یاسوج گزارش داده است که تغییر مسیر دسترسی به فرودگاه یاسوج یکی از سناریوهایی است که پس از تعطیلی فرودگاه مطرح شده و مطالعات کارشناسی پیرامون آن درحال انجام است.
ساخت فرودگاه یاسوج اشتباه بود!
محمدعلی ایلخانی، مدیرعامل سابق شرکت فرودگاههای کشور پیش از این به «شهروند» گفته بود؛ فرودگاه یاسوج تجهیزات راداری نداشته است. او در اینباره توضیح داد: نصب رادار برای فرودگاههای کوچک صرفه اقتصادی ندارد و قیمت هر رادار فرودگاهی کمتر از ٢٠میلیون دلار نیست.
او البته تأکید کرد: فرودگاه یاسوج اساسا قابلیت نصب رادار اپروچ را ندارد و به دلیل ارتفاعات اطراف فرودگاه یاسوج امکان نصب رادار در این فرودگاه وجود ندارد.
هوشنگ شهبازی، خلبان کهنهکار ایرانایر هم در این رابطه به «شهروند» میگوید: فرودگاه غیراقتصادی که تنها یک پرواز در هفته دارد، جوابگوی خرید تجهیزات گرانقیمت نیست و اصلا ضرورتی به ایجاد یک فرودگاه غیراقتصادی وجود ندارد که وبال گردن دولت شود.
او ادامه میدهد: نمیشود برای سوخت یک هواپیما ٥میلیون تومان و برای خلبان و کمکخلبان و... بیش از ١٠میلیون تومان هزینه کرد و درنهایت با ٥نفر هواپیما از فرودگاه خارج شود. عقل اقتصادی این موضوع را رد میکند.
شهبازی با رد اینکه رادار علت سقوط هواپیمای تهران- یاسوج بوده است، میگوید: وظیفه رادار کنترل ترافیک هوایی است و برای فرودگاههایی مثل فرودگاه امامخمینی، پاریس و... کارایی دارد که درحوالی آنها ترافیک هوایی زیادی وجود دارد. اگرچه فرودگاهی مثل فرودگاه یاسوج تجهیزات لازم و کافی مربوط به خودش را دارد اما من فکر میکنم این فرودگاه به دلیل موقعیت کوهستانی که در آن واقع شده است، باید بیشتر از اینها تجهیز شود.
تمام فرودگاههای ایران زیانده هستند
اما موضوع زیاندهبودن فرودگاه یاسوج تنها به این شهر کوچک منحصر نمیشود و تقریبا تمام فرودگاههای کشور زیانده هستند. این موضوعی است که رحمتاله مهآبادی، رئیس فرودگاههای کشور بارها اعلام کرده و گفته است؛ تحریمها، نبود ناوگان کافی، متناسبنبودن هواپیماهای موجود و نداشتن پلان اقتصادی برای فرودگاهها موجب شده است که اکثر آنها زیانده باشند.
مقصود اسعدیسامانی، دبیر انجمن شرکتهای هواپیمایی به «شهروند» میگوید: فرودگاه بخشی از زیرساختهای توسعه است و سرمایهگذاری در زیرساختها ممکن است لزوما اقتصادی نباشد.
او ادامه میدهد: نمیتوانیم بگوییم شهری به فرودگاه نیاز ندارد، زیرا از بحث اقتصادیبودن آنکه بگذریم، مگر میشود شهری برای زمانهای اضطراری، مسائل بهداشتی و حتی ایجاد صنایع و مشاغل، دسترسی به فرودگاه نداشته باشد؟ در سایر کشورهای دنیا هم شهرهای کوچک فرودگاه دارند اما برای اقتصادیکردن آن تمهیداتی چاره میکنند یا اینکه به لحاظ زیرساختیبودن فرودگاه، دولتها تأمین مالی آن را به دوش میکشند.
فرودگاه یاسوج چیزی حدود دودهه پیش ساخته شده است، آنهم برای استانی با جمعیت زیر یکمیلیون نفر. فرودگاهی غیراقتصادی که تنها یک پرواز دوسره در طول هفته داشت و با حواشی زیادی درباره جانماییاش مواجه بود. یاسوجیها میگویند؛ این روزها که فرودگاه کوچک شهرشان تعطیل شده است، بیشتر از فرودگاه شیراز استفاده میکنند و برای دسترسی به یاسوج دوساعت دیگر مسافت بین شیراز تا شهرشان را به صورت زمینی پشتسر میگذارند. فرودگاه شیراز هم البته یک فرودگاه محاطشده در کوهستان به شمار میآید اما این کجا و آن کجا. فرودگاه شیراز یک فرودگاه بینالمللی است و از تمامی تجهیزات راداری برخوردار است.
منبع: روزنامه شهروند