اگر آقای مشایی رئیس مترو بود، دولت در پرداخت بودجه مترو تاخیر می‌کرد؟
حمیدرضا شکوهی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب -حمیدرضا شکوهی(مردم‌سالاری): با آغاز مهر ماه و افزایش تردد مردم در شهرهای بزرگ به ویژه تهران که بیشترین تعداد مدارس و دانشگاه ها را در خود جای داده است، حجم ترافیک بازهم در پایتخت افزایش یافته است.
مشاهده مردمی که در واگن‌های مترو یا اتوبوس‌های درون شهری از میله‌ها آویزان شده و فشار زیادی را در میان انبوه مسافران تحمل می‌کنند به هیچ‌وجه خوشایند نیست.
مسافرانی که در ایستگاه‌های مترو هستند گاه مجبورند مدت‌ها منتظر بمانند تا پس از عبور 4-5 قطار با فشار بتوانند جایی در میان مسافران داخل واگن پیدا کنند. وضعیت مسافران منتظر اتوبوس و تاکسی هم بهتر از مترو نیست. همگان از ضرورت حفظ حرمت مردم در جامعه اسلامی سخن می‌گویند و غافلند از آنکه هر روز در واگن‌های مترو و اتوبوس‌های شهری و حتی در صف‌های انتظار تاکسی در کنار خیابان‌ها، حرمت مردم زیرپاگذاشته می‌شود و خدشه واردشدن به شخصیت مردمی که یا اساسا خودروی شخصی ندارند یا این که نمی‌توانند به دلیل محدودیت‌هایی همچون طرح ترافیک و سهمیه‌بندی بنزین و... از خودروی شخصی خود استفاده می‌کنند، به یک عادت تبدیل شده است، در این میان دولتمردان چه می‌کنند؟
چه تسهیلاتی در اختیار ناوگان حمل‌ونقل عمومی قرار داده‌اند و در این میان مترو از چه جایگاهی برخوردار است؟ ماجرای عدم ابلا غ قانون مجلس و عدم پرداخت تسهیلات مورد نیاز مترو و کمبود واگن ها که عامل اصلی ازدحام عجیب مردم در داخل واگن‌ها است، آنقدر تکرار شده که تکرار مجدد آن دردی را دوا نمی‌کند.
اما عجیب آن است که دولتمردان این مشکلات را نمی‌بینند یا اگر هم می‌بینند گامی برای رفع آن برنمی‌دارند. 6 سال پیش زمانی که آقای احمدی‌نژاد شهردار تهران بود و همان زمان رئیس‌جمهور وقت از وضعیت ترافیک شهر گلا یه کرده بود، آقای احمدی‌نژاد گفته بود گویا آقای رئیس‌جمهور این بار برای تردد از خط ویژه استفاده نکرده است.
اما امروز سوال این است که آیا آقای احمدی‌نژاد که خود، رئیس جمهور شده است، از مشکلات مردم در حمل‌ونقل شهری خبر دارد؟ آیا یکبار هم از مترو استفاده کرده است؟ اتفاقا پیشنهاد مدیرمسئول روزنامه مردم‌سالاری در مجلس به رئیس‌جمهور و وزرا این بود که به جای استفاده از اتومبیل‌های شخصی، حداقل یک روز و یک بار با مترو به سرکار خودشان بروند تا واقعیت‌های مشکلات مردم برای آنها ملموس‌تر شود.
و یک پرسش دیگر: آیا اگر به جای فرزند رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام مثلا آقای اسفندیار رحیم‌مشایی رئیس مترو بود، دولت باز هم در پرداخت بودجه‌های مورد نیاز برای توسعه مترو تاخیر می‌کرد؟ باور کنید دود این مناقشات سیاسی به چشم مردمی می رود که هر روز مجبورند این ازدحام کلافه کننده و معطلی‌های بی پایان را تحمل کنند. اگر دولتمردان از مترو استفاده نمی‌کنند، خانواده و فرزندان‌شان با کدام وسیله حمل ونقل عمومی در تهران تردد می‌کنند و آیا آنها از زبان اعضای خانواده خود هم مشکلات تردد در پایتخت را نشنیده‌اند؟
شاید این بار نوبت شهردار امروز تهران باشد که همچون زمانی که آقای احمدی‌نژاد شهردار بود، از رئیس‌جمهور درخواست کند که برای تردد در شهر از خط ویژه عبور نکند و البته این نکته را هم یادآوری کند که مدیریت مطلوب بر پایتخت حتما نسبت به مدیریت برجهان اولویت دارد.
آفتاب -حمیدرضا شکوهی(مردم‌سالاری): با آغاز مهر ماه و افزایش تردد مردم در شهرهای بزرگ به ویژه تهران که بیشترین تعداد مدارس و دانشگاه ها را در خود جای داده است، حجم ترافیک بازهم در پایتخت افزایش یافته است. مشاهده مردمی که در واگن‌های مترو یا اتوبوس‌های درون شهری از میله‌ها آویزان شده و فشار زیادی را در میان انبوه مسافران تحمل می‌کنند به هیچ‌وجه خوشایند نیست.
مسافرانی که در ایستگاه‌های مترو هستند گاه مجبورند مدت‌ها منتظر بمانند تا پس از عبور 4-5 قطار با فشار بتوانند جایی در میان مسافران داخل واگن پیدا کنند. وضعیت مسافران منتظر اتوبوس و تاکسی هم بهتر از مترو نیست. همگان از ضرورت حفظ حرمت مردم در جامعه اسلامی سخن می‌گویند و غافلند از آنکه هر روز در واگن‌های مترو و اتوبوس‌های شهری و حتی در صف‌های انتظار تاکسی در کنار خیابان‌ها، حرمت مردم زیرپاگذاشته می‌شود و خدشه واردشدن به شخصیت مردمی که یا اساسا خودروی شخصی ندارند یا این که نمی‌توانند به دلیل محدودیت‌هایی همچون طرح ترافیک و سهمیه‌بندی بنزین و... از خودروی شخصی خود استفاده می‌کنند، به یک عادت تبدیل شده است، در این میان دولتمردان چه می‌کنند؟
چه تسهیلاتی در اختیار ناوگان حمل‌ونقل عمومی قرار داده‌اند و در این میان مترو از چه جایگاهی برخوردار است؟ ماجرای عدم ابلا غ قانون مجلس و عدم پرداخت تسهیلات مورد نیاز مترو و کمبود واگن ها که عامل اصلی ازدحام عجیب مردم در داخل واگن‌ها است، آنقدر تکرار شده که تکرار مجدد آن دردی را دوا نمی‌کند.
اما عجیب آن است که دولتمردان این مشکلات را نمی‌بینند یا اگر هم می‌بینند گامی برای رفع آن برنمی‌دارند. 6 سال پیش زمانی که آقای احمدی‌نژاد شهردار تهران بود و همان زمان رئیس‌جمهور وقت از وضعیت ترافیک شهر گلا یه کرده بود، آقای احمدی‌نژاد گفته بود گویا آقای رئیس‌جمهور این بار برای تردد از خط ویژه استفاده نکرده است.
اما امروز سوال این است که آیا آقای احمدی‌نژاد که خود، رئیس جمهور شده است، از مشکلات مردم در حمل‌ونقل شهری خبر دارد؟ آیا یکبار هم از مترو استفاده کرده است؟ اتفاقا پیشنهاد مدیرمسئول روزنامه مردم‌سالاری در مجلس به رئیس‌جمهور و وزرا این بود که به جای استفاده از اتومبیل‌های شخصی، حداقل یک روز و یک بار با مترو به سرکار خودشان بروند تا واقعیت‌های مشکلات مردم برای آنها ملموس‌تر شود.
و یک پرسش دیگر: آیا اگر به جای فرزند رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام مثلا آقای اسفندیار رحیم‌مشایی رئیس مترو بود، دولت باز هم در پرداخت بودجه‌های مورد نیاز برای توسعه مترو تاخیر می‌کرد؟ باور کنید دود این مناقشات سیاسی به چشم مردمی می رود که هر روز مجبورند این ازدحام کلافه کننده و معطلی‌های بی پایان را تحمل کنند. اگر دولتمردان از مترو استفاده نمی‌کنند، خانواده و فرزندان‌شان با کدام وسیله حمل ونقل عمومی در تهران تردد می‌کنند و آیا آنها از زبان اعضای خانواده خود هم مشکلات تردد در پایتخت را نشنیده‌اند؟
شاید این بار نوبت شهردار امروز تهران باشد که همچون زمانی که آقای احمدی‌نژاد شهردار بود، از رئیس‌جمهور درخواست کند که برای تردد در شهر از خط ویژه عبور نکند و البته این نکته را هم یادآوری کند که مدیریت مطلوب بر پایتخت حتما نسبت به مدیریت برجهان اولویت دارد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید