آفتابنیوز : آفتاب: بزرگداشت پرویز مشكاتیان با حضور هنرمندانی چون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، شفیعی كدكنی و سیمین بهبهانی در تالار وحدت برگزار شد.
محمدرضا درویشی در این مراسم گفت: 10 سال آخر عمر مشكاتیان به سكوت و خانهنشینی گذشت.
در ابتدای برنامه؛ محمد سریر(رئیس خانه موسیقی) با اعلام اینكه سكوت پرویز مشكاتیان در اواخر عمر معنادار بوده است، صحبتهای خود را با این شعر آغاز كرد. كه ای دوست وقت خفتن و خاموشیات نبود.
وی افزود: نغمهها و آهنگهای پرویز مشكاتیان در لابهلای حافظه تاریخی ما مانده و خواهد ماند و شاید اگر اینگونه بگوئیم بهتر است كه؛ مشكاتیان در زمان سكوتش بیشتر دیده میشد.
محمد سریر با اشاره به اینكه آهنگهای پرویز مشكاتیان جان تازهای به موسیقی ایران داده است، خاطرنشان كرد: این استاد یک تنظیمكننده، مدرس، آگاه نسبت به ادبیات ایران و جهان، نوازنده و آهنگساز بود كه ساز زدن وی و آهنگهایش؛ خمودگی در موسیقی ایران را در زمان خود از بین برد. چراكه مصداق این واقعیت را میتوانیم از آزمونهای موسیقی كه درحال حاضر برگزار میشود و همه قطعات وی را برای زدن انتخاب میكنند، فهمید.
وی با اشاره به اینكه خانه موسیقی در جشن خود قرار است دو جایزه در زمینه آثار ضربی و سنتورنوازی به كسانی كه در این مسابقه شركت كردهاند؛ بدهد، یادآور شد: اعتقاد داریم كه مشكاتیان علاوه بر تكنیک، یک جریان خاص در موسیقی ایران راه انداخت. خانه موسیقی هم مهرماه در این دو زمینهای ذكر شد، آثار را معرفی خواهد كرد.
در ادامه محمدرضا درویشی(محقق و آهنگساز)گفت: یک سال از رفتن پرویز مشكاتیان میگذرد اما نه تنها این رفتن را نتوانستیم باور كنیم بلكه همیشه صدای ساز وی در گوشهایمان است.
وی افزود: به اعتبار 36 سال دوستی با پرویز؛ شاهد سلوک روحی و معنوی وی بودم و جدا از همخانه بودن، همسایه بودن و همكار بودن یک رابطه عاشقانه با هم داشتیم.
در ادامه این آهنگساز با اشاره به خوابی كه چندی پیش دیده است، اینگونه سخن گفت كه پرویز مشكاتیان نمرده است و زنده است.
درویشی با تاكید بر موضوع كه پرویز یک موسیقیدان منحصربفرد در موسیقی ایران است، درباره بخشهای مختلف زندگی وی اینگونه سخن گفت: دوره اول زندگی مشكاتیان تا سن 18 سالگی در نیشابور گذشت و زیرنظر پدر و حسن مشكاتیان تجربه مختلف نواختن سازهایی مانند سنتور، دف، تنبک، ویالون را آموخت و در این برهه؛ سازی نبود كه به دست پرویز برسد و بتواند از دست وی خلاصی یابد.
در این دوره پایهگذاری موسیقی در روح و جسم مشكاتیان انجام شد اما این دوره ناقص ماند، تا اینكه پرویز مشكاتیان در سال 53 در كنكور دانشگاه تهران برای رشته موسیقی قبول شد.
وی ادامه داد: با ورود پرویز به دانشگاه تهران و آشنایی وی با نورعلیخان برومند و داریوش صفوت؛ فصل جدیدی در زندگی مشكاتیان رخ داد.
وی گفت: پرویز نخستین كسی بود در ترم دوم دانشگاه به مركز حفظ و اشاعه موسیقی دعوت شد كه این منجر به دیدن آخرین نسل از راویان این موسیقی بود و همین امر باعث شد تا مردم و محافل موسیقی وی را به عنوان یک چهره بشناسند.
درویشی درباره بخش دوم زندگی مشكاتیان اینگونه سخن گفت: تشكیل گروه عارف یك سال قبل از انقلاب زیرنظر هوشنگ ابتهاج از دیگر كارهای شاخص مشكاتیان بود.
همچنین وی در 17 شهریور كه كانون چاوش تشكیل شد، به فصل تازهای دیگر در زندگی هنری دست یافت كه از آن میتوان تدریس زیاد، كنسرت زیاد، انتشار آثار و آشنایی با محمدرضا شجریان اشاره كرد.
به اعتقاد درویشی؛ آشنایی با شجریان؛ ساز جدیدی در زندگی پرویز بود و از آن میتوان به اوج فعالیت این هنرمند اشاره كرد.
درویشی ادامه داد كه ده سال آخر عمر پرویز مشكاتیان به سكوت و خانهنشینی گذشت. او از معدود نوازندههایی بود كه شعر فارسی را خوب میدانست و از نوازندههایی بود كه با ورود به دانشگاه تهران شروع به یادگیری ردیف موسیقی كرد.
البته این بدینمعنا نیست كه وی قبلا ردیف نمیدانسته است اما زود هم یاد گرفت كه باید ردیف را كنار بگذارد و فقط از آن استفاده كند.
وی ادامه داد: ما كمتر شاهد ردیفنوازی از مشكاتیان بودیم. همچنین وی ازجمله آهنگسازانی بوده است كه آهنگهایش در سن 20 سالگی از رادیو پخش شد.
درویشی با تاكید بر این موضوع كه تمام ابعاد زندگی مشكاتیان خیلی زود روی داد و مرگش هم زودهنگام رخ داد؛ گفت: پرویز دین خود را نسبت به موسیقی و فرهنگ سرزمین مادریاش انجام داد. جامعه هم دین خود را انجام داده است اما آیا نهادها و متولیان فرهنگی كار خود را به درستی انجام دادهاند كه پاسخ من به این پرسش؛ منفی است.
در ادامه آوا مشكاتیان(دختر پرویز مشكاتیان) به صحنه آمد و از جمع به خاطر حضور در مراسم بزرگداشت پدر تشكر كرد و سخنان خود را با شعری از احمد شاملو به پایان برد كه جاده با خاطره قدمهای تو بیدار....
حاشیهها:
در بزرگداشت مشكاتیان سه گروه به اجرای موسیقی پرداختند. در بخش نخست رامین صفایی و جمشید صفرزاده؛ قطعاتی از آهنگهای مشكاتیان را اجرا كردند. همچنین در بخش دوم بهداد بابایی نوازنده ستار و شروین مهاجر بخشی از آلبوم معروف دستان را اجرا كردند.
پایانبخش برنامههای این بزرگداشت آوازخوانی همایون شجریان با همراهی سنتور توسط سیامک آقایی(شاگرد مشكاتیان) و آئین مشكاتیان(نوازنده تنبک و پسر مشكاتیان) بود كه قطعهای از آلبوم دود عود اجرا شد.