کنایه روزنامه "تهران امروز" به اظهارات اخیر وزیر آموزش و پرورش در خصوص فیلم تنبیه دانش‌آموز
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: تهران‌امروز در یادداشتی از اظهارات اخیر وزیر آموزش و پرورش در زمینه فیلم تنبیه دانش‌آموز ایرانی که وزیر معتقد بود توسط آمریکا و اسرائیل ساخته شده است، انتقاد کرد.
کوروش علیانی در تهران امروز نوشت: برای گرداندن جامعه هر کسی وظیفه‌ای دارد و اگر به جایی برسیم که هر کس کار دیگری را انجام دهد، یا کار خودش را به گردن دیگری بیندازد، تا اضمحلال راه درازی در پیش نداریم. در کشور ما نهادهایی هستند که کارشان ریشه‌کن کردن فقر و بی‌سوادی است. پس از سی و سه سال شاید حق داشته باشیم از آنان بپرسیم چه کردید و شاید حق داشته باشیم با شنیدن و دیدن آمار و نمودار و عدد و رقم قانع نشویم و بگوییم این گرسنه و این بی‌سواد. کو حاصل کارتان؟
نهادهایی هستند که کار آن‌ها پیشگیری از وقوع جرم است. نهادهای دیگری هستند که کار آن‌ها برخورد با جرم است. نهادهای دیگری هستند که کار آن‌ها ایجاد زمینه فرهنگی برای جامعه سالم است. نمی‌شود از این سومی بپرسیم چه می‌کنی به دومی حواله بدهد از دومی بپرسیم به اولی حواله بدهد و قس علی هذا.
همین امروز دو نمونه چشم و گوش‌آزار پیش روی ماست. مرد جوان دانشجویی زن جوان هم‌دانشگاهی خود را روز روشن با بیش از بیست ضربه کارد روی پل عابر پیاده پیش چشم مردم کشته است. خبرنگاری با او مصاحبه کرده است. نه علاقه‌ای از سوی دختر در کار بوده و نه هیچ رابطه حتی معمولی‌ای. پسر در ذهن خود علاقه‌ای پرورده و علاقه را تبدیل به نفرت کرده و بعد به خودش حق داده جان انسانی دیگر را بگیرد.
در مصاحبه‌اش با غرور می‌گوید او که هیچ، وضع خانواده من طوری بود که ده‌ها نفر بهتر از او من را می‌پذیرفتند!! مصاحبه‌کننده به جای این که وضع را و عمق جنایت را و انگیزه را واکاوی کند در نقش وکیل متهم از او سوال‌هایی می‌کند که در توجیه جنایت به او کمک کند. می‌پرسد دختر را با کس دیگری ندیده بوده؟ شما خبرنگار هستی یا وکیل مدافع متهم محترم؟
مورد دوم. دو قطعه فیلم کوتاه هست که کسانی با موبایل گرفته‌اند. کلاس‌هایی روستایی که معلم در یکی به آزار روحی دانش‌آموز می‌پردازد و در دیگری به آزار جسمی، خشن، بی‌دلیل و وحشیانه دانش‌آموز. با توجه به روستایی بودن کلاس و نیز فضای ارعاب حاکم بر کلاس، اولین حدس این است که فیلم گرفتن از این شاهکارهای غیرانسانی، کار خود معلم‌ها باشد.
بعد از بیش از یک سال گشتن دست به دست این فیلم‌ها و این که همه دیدند و هیچ کس صدایی برنیاورد، فیلم‌ها سر از شبکه‌های ماهواره‌ای ضدانقلاب درآوردند. آقای وزیر آموزش و پرورش در عکس‌العملی عجیب می‌فرماید این فیلم‌ها را آمریکا و اسرائیل ساخته‌اند.
او معلوم نکرده که آمریکا و اسرائیل دو معلم‌نما و چند دانش‌آموزنما را چه مدت تعلیم داده‌اند تا با لهجه‌های محلی ایرانی اینقدر واضح و بی‌خطا حرف بزنند و بعد این فیلم را بسازند.
شاید ما اشتباه می‌کنیم. شاید آمریکا و اسرائیل چند دانش‌آموز و معلم واقعی را ربوده‌اند و وادارشان کرده‌اند در هالیوود چنین نقشی را بازی کنند. البته در هر دو مورد سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا بعد از تحمل این همه هزینه فیلم‌هایی اینقدر کوتاه ساخته‌اند؟
شاید ما اشتباه می‌کنیم. شاید آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها در یک عملیات کماندویی دهی در جنوب شرقی ایران و نیز دهی در شمال ایران را چند ساعت تصرف کرده‌اند و خیلی سریع این فیلم‌های بسیار کوتاه را سر هم کرده‌اند و فرار را بر قرار ترجیح داده‌اند.
اما گمان دیگری نیز هست. شاید وزیر محترم خطا می‌کند. شاید فراموش کرده در قبال این فجایع مسئول است و شاید فراموش کرده این فجایع هر چند بسیار بی‌سابقه، بسیار غیرعادی هستند، جنایت محسوب می‌شوند و در حیطه وظایف او هستند و فراموش کرده مقابله با حمله‌های نرم و سخت آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها وظیفه شخصی دیگر از اعضای کابینه است.
کوروش علیانی در تهران امروز نوشت: برای گرداندن جامعه هر کسی وظیفه‌ای دارد و اگر به جایی برسیم که هر کس کار دیگری را انجام دهد، یا کار خودش را به گردن دیگری بیندازد، تا اضمحلال راه درازی در پیش نداریم. در کشور ما نهادهایی هستند که کارشان ریشه‌کن کردن فقر و بی‌سوادی است. پس از سی و سه سال شاید حق داشته باشیم از آنان بپرسیم چه کردید و شاید حق داشته باشیم با شنیدن و دیدن آمار و نمودار و عدد و رقم قانع نشویم و بگوییم این گرسنه و این بی‌سواد. کو حاصل کارتان؟
نهادهایی هستند که کار آن‌ها پیشگیری از وقوع جرم است. نهادهای دیگری هستند که کار آن‌ها برخورد با جرم است. نهادهای دیگری هستند که کار آن‌ها ایجاد زمینه فرهنگی برای جامعه سالم است. نمی‌شود از این سومی بپرسیم چه می‌کنی به دومی حواله بدهد از دومی بپرسیم به اولی حواله بدهد و قس علی هذا.
همین امروز دو نمونه چشم و گوش‌آزار پیش روی ماست. مرد جوان دانشجویی زن جوان هم‌دانشگاهی خود را روز روشن با بیش از بیست ضربه کارد روی پل عابر پیاده پیش چشم مردم کشته است. خبرنگاری با او مصاحبه کرده است. نه علاقه‌ای از سوی دختر در کار بوده و نه هیچ رابطه حتی معمولی‌ای. پسر در ذهن خود علاقه‌ای پرورده و علاقه را تبدیل به نفرت کرده و بعد به خودش حق داده جان انسانی دیگر را بگیرد.
در مصاحبه‌اش با غرور می‌گوید او که هیچ، وضع خانواده من طوری بود که ده‌ها نفر بهتر از او من را می‌پذیرفتند!! مصاحبه‌کننده به جای این که وضع را و عمق جنایت را و انگیزه را واکاوی کند در نقش وکیل متهم از او سوال‌هایی می‌کند که در توجیه جنایت به او کمک کند. می‌پرسد دختر را با کس دیگری ندیده بوده؟ شما خبرنگار هستی یا وکیل مدافع متهم محترم؟
مورد دوم. دو قطعه فیلم کوتاه هست که کسانی با موبایل گرفته‌اند. کلاس‌هایی روستایی که معلم در یکی به آزار روحی دانش‌آموز می‌پردازد و در دیگری به آزار جسمی، خشن، بی‌دلیل و وحشیانه دانش‌آموز. با توجه به روستایی بودن کلاس و نیز فضای ارعاب حاکم بر کلاس، اولین حدس این است که فیلم گرفتن از این شاهکارهای غیرانسانی، کار خود معلم‌ها باشد.
بعد از بیش از یک سال گشتن دست به دست این فیلم‌ها و این که همه دیدند و هیچ کس صدایی برنیاورد، فیلم‌ها سر از شبکه‌های ماهواره‌ای ضدانقلاب درآوردند. آقای وزیر آموزش و پرورش در عکس‌العملی عجیب می‌فرماید این فیلم‌ها را آمریکا و اسرائیل ساخته‌اند.
او معلوم نکرده که آمریکا و اسرائیل دو معلم‌نما و چند دانش‌آموزنما را چه مدت تعلیم داده‌اند تا با لهجه‌های محلی ایرانی اینقدر واضح و بی‌خطا حرف بزنند و بعد این فیلم را بسازند.
شاید ما اشتباه می‌کنیم. شاید آمریکا و اسرائیل چند دانش‌آموز و معلم واقعی را ربوده‌اند و وادارشان کرده‌اند در هالیوود چنین نقشی را بازی کنند. البته در هر دو مورد سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا بعد از تحمل این همه هزینه فیلم‌هایی اینقدر کوتاه ساخته‌اند؟
شاید ما اشتباه می‌کنیم. شاید آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها در یک عملیات کماندویی دهی در جنوب شرقی ایران و نیز دهی در شمال ایران را چند ساعت تصرف کرده‌اند و خیلی سریع این فیلم‌های بسیار کوتاه را سر هم کرده‌اند و فرار را بر قرار ترجیح داده‌اند.
اما گمان دیگری نیز هست. شاید وزیر محترم خطا می‌کند. شاید فراموش کرده در قبال این فجایع مسئول است و شاید فراموش کرده این فجایع هر چند بسیار بی‌سابقه، بسیار غیرعادی هستند، جنایت محسوب می‌شوند و در حیطه وظایف او هستند و فراموش کرده مقابله با حمله‌های نرم و سخت آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها وظیفه شخصی دیگر از اعضای کابینه است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
ناشناس
| 
۰۹:۳۱ - ۱۳۹۰/۰۴/۲۴
پاسخ
جرا نظرات منعکس وبه رای گذاشته نمیشوند ناشناس
| 
۱۵:۱۰ - ۱۳۹۰/۰۴/۲۴
پاسخ
به دوستان تهران امروزی بفرمایید صبح به خیر... بهتر بود زودتر واکنش نشون بدن 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید