فضيلت و اعمال روز عيد فطر
آفتاب: روز عید فطر روز بسیار مهمی برای مسلمانان است زیرا پس از یک ماه روزه و تهجد و عبادت، برای گرفتن پاداش الهی آماده می‌شوند؛ لذا این روز، از سویی سبب شادی و سرور است چرا که هر مسلمانی از انجام وظیفه الهی خوشحال و مسرور است؛ ولی از سویی چون روز دریافت جوائز الهی است، انسان در حالت خوف و دلهره به سر می‌برد از این که نمی‌داند اعمال یک ماهه او تا چه اندازه مورد قبول قرار گرفته است؟
امام باقر (ع) از رسول خدا (ص) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: هنگامی که روز اول شوال فرا می‌رسد، منادی ندا می‌دهد؛ ای مومنان برای دریافت جوائز و پاداش‌های خود بشتابید؛ آنگاه امام (ع) فرمود: جایزه‌های خداوند مانند جایزه‌های پادشاهان نیست (یعنی جایزه او بسیار بزرگ و معنوی و قبولی طاعات و رضوان الهی است).
در پایان نیز تاکید فرمود: "روز اول شوال روز دریافت جایزه‌هاست".
برای روز اول شوال اعمالی ذکر شده است:
اول:
تکبیراتی است که در اعمال شب عید فطر ذکر شد و بعد از نماز صبح و نماز عید فطر آن را بخواند.
دوم:
پیش از نماز عید، زکات فطره را جدا سازد؛ اگر دسترسی به مستحق دارد بپردازد والا کنار بگذارد، برای هر نفر یک صاع (حدود سه کیلو) از گندم یا مواد غذایی دیگر که در آن شهر غذای غالب مردم محسوب می‌شود.
زکات فطره واجب موکد است و شرط قبولی روزه ماه رمضان است و خداوند نیز در قرآن آن را مقدم بر نماز (عید) شمرده است و می‌فرماید: «قد افلح من تزکی و ذکر اسم ربه فضلی» به یقین آن کس که زکات دهد و یاد پروردگارش را کند سپس نماز بخواند، رستگار است".
سوم:
غسل کردن است و وقت آن به فرموده «شیخ طوسی» بعد از طلوع فجر است تا زمان بجا آوردن نماز عید.
قبل از غسل این دعا را بخواند:
اللَّهُمَّ إِیمَانا بِک وَ تَصْدِیقا بِکتَابِک وَ اتِّبَاعَ سُنَّةِ نَبِیک مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ
خدایا تنها برای ایمان به تو و تصدیق به کتاب تو و پیروی از روش پیامبر تو محمد درود خدا بر او و خاندانش باد.
آنگاه "بسم الله" بگوید و غسل کند. پس از پایان غسل بگوید:
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ کفَّارَةً لِذُنُوبِی وَ طَهِّرْ دِینِی اللَّهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّی الدَّنَسَ.
خدای این غسل را کفاره گناهانم قرار ده و دینم را پاک کن،خدایا هر آلودگی را از من برطرف فرما.
چهارم:
به فرموده "شیخ طوسی" در این روز نیکوترین لباسش را بپوشد و خود را معطر سازد و با وقار به سمت مصلای عید حرکت کند.
پنجم:
پیش از نماز عید، در ابتدای روز افطار کند و بهتر آن است که افطارش با خرما باشد. "شیخ مفید" فرموده است: مستحب است مقدار کمی از تربت سیدالشهدا، امام حسین (ع) را تناول نماید که شفای هر دردی است.
ششم:
پس از طلوع آفتاب برای نماز عید حرکت کند (همانگونه که از رسول خدا (ص) نقل شده است) و دعاهایی را که از طریق معصومین (ع) وارد شده است، بخواند؛ از جمله آنکه امام باقر (ع) فرمود: در عید فطر و عید قربان و جمعه وقتی که برای رفتن به نماز مهیا شدی، این دعا را بخوان:
اللَّهُمَّ مَنْ تَهَیأَ فِی هَذَا الْیوْمِ أَوْ تَعَبَّأَ أَوْ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَی مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ فَوَاضِلِهِ وَ عَطَایاهُ فَإِنَّ إِلَیک یا سَیدِی تَهْیئَتِی وَ تَعْبِئَتِی وَ إِعْدَادِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ رِفْدِک وَ جَوَائِزِک وَ نَوَافِلِک وَ فَوَاضِلِک وَ فَضَائِلِک وَ عَطَایاک
خدایا هرکس در این روز آماده شد یا نیت کرد یا مهیا و مستعد شد برای ورود به درگاه یکی از بندگانت به امید جایزهها و صلهها و بهرهها و عطاها، ولی ای آقای من آماده شدن و قصد کردن و مهیا و مستعد شدن من تنها به جانب توست به امید جایزهها و صلهها و بهرهها و عطاهایت
وَ قَدْ غَدَوْتُ إِلَی عِیدٍ مِنْ أَعْیادِ أُمَّةِ نَبِیک مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیهِ وَ عَلَی آلِهِ وَ لَمْ أَفِدْ إِلَیک الْیوْمَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ أَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ وَ لا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ أَمَّلْتُهُ وَ لَکنْ أَتَیتُک خَاضِعا مُقِرّا بِذُنُوبِی وَ إِسَاءَتِی إِلَی نَفْسِی،
اینک صبح کردم در عیدی از اعیاد امت پیامبرت محمد(درود خدا بر او و خاندانش)، درحالیکه به عمل صالحی که به آن اطمینان کنم و آن را پیش آورده باشم بر تو وارد نشدم و به مخلوقی که آرزومندش باشم رو نکردم، بلکه در حال فروتنی تنها به جانب تو آمدهام به گناه و بدی نسبت به خویش اعتراف دارم،
فَیا عَظِیمُ یا عَظِیمُ یا عَظِیمُ اغْفِرْ لِی الْعَظِیمَ مِنْ ذُنُوبِی فَإِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ إِلا أَنْتَ یا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
پس ای بزرگ، ای بزرگ، ای بزرگ، گناهان بزرگم را بیامرز، که گناهان بزرگ را جز تو نیامرزد، ای که معبودی جز تو نیست، ای مهربانترین مهربانان.
هفتم:
نماز عید. خواندن نماز عید در زمان ما مستحب است و آن دو رکعت است؛ در رکعت اول سوره حمد و سوره اعلی (یا هر سوره دیگری که مایل باشد) بخواند و بعد از آن پنج تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیر این قنوت را بخواند:
اللَّهُمَّ [أَنْتَ أَهْلُ] أَهْلَ الْکبْرِیاءِ وَ الْعَظَمَةِ
خداى اى اهل بزرگى و عظمت،
وَ أَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ
و اى اهل جود و سلطنت،
وَ أَهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ
و اهل گذشت و رحمت،
وَ أَهْلَ التَّقْوَی وَ الْمَغْفِرَةِ
و اهل تقوا و مغفرت،
أَسْأَلُک بِحَقِّ هَذَا الْیوْمِ الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عِیدا
از تو درخواست مىکنم به حق این روز که براى مسلمانان عید قرار دادى،
وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهِ عَلَیهِ وَ آلِهِ ذُخْرا وَ شَرَفا وَ مَزِیدا
و براى محمد صلّى اللّه علیه و آله ذخیره و فزونى در شرف،
أَنْ تُصَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
که بر محمد و خاندان محمد درود فرستى،
وَ أَنْ تُدْخِلَنِی فِی کلِّ خَیرٍ أَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ
و مرا در هر خیرى که محمد و خاندان محمد را وارد نمودى وارد کنى،
وَ أَنْ تُخْرِجَنِی مِنْ کلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُک عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ أَجْمَعِینَ
و از هر شرى که محمد و خاندان محمد(درود خدا بر او و خاندانش) را بیرون آوردی مرا بیرون آوری،
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک خَیرَ مَا سَأَلَک مِنْهُ عِبَادُک الصَّالِحُونَ
خدایا از تو درخواست میکنم،بهترین چیزی که بندگان شایستهات درخواست کردند و
وَ أَعُوذُ بِک فِیهِ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُک الصَّالِحُونَ.
به تو پناه مىآورم از آنچه بندگان شایستهات به تو پناه بردند.
(در صورت عدم توانایی بر این قنوت، هرگونه قنوت دیگری نیز می‌تواند بخواند)
سپس تکبیر ششم را بگوید و به رکوع برود و بعد از رکوع و سجده، برخیزد و رکعت دوم را شروع کند؛ در رکعت دوم، بعد از سوره حمد، سوره «والشمس» یا سوره دیگری را بخواند؛ آنگاه چهار تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیر همان قنوت را بخواند، سپس تکبیر پنجم را بگوید و به رکوع و سجود برود و نماز را تمام کند. بعد از نماز، تسبیحات حضرت زهرا (س) را بگوید و آنگاه دعاهایی که نقل شده است را بخواند که یکی از آن‌ها دعای چهل و ششم "صحیفه سجادیه" است.
مستحب است نماز عید، زیر آسمان باشد و بعد از نماز برای دیگر مومنان جهت قبولی اعمال دعا کند.
هشتم:
دعای ندبه را بخواند. مرحوم محدث قمی می‌گوید: به فرموده «سید بن‌طاووس» پس از دعا به سجده برود و بگوید:
أَعُوذُ بِک مِنْ نَارٍ حَرُّهَا لا یطْفَی وَ جَدِیدُهَا لا یبْلَی وَ عَطْشَانُهَا لا یرْوَی
به تو پناه میآوردم از آتشی که حرارتش خاموش نمیشود و تازهاش کهنه نمیگردد و تشنهاش سیراب نمیشود.
پس گونه راست را بر زمین گذارد و بگوید:
إِلَهِی لا تُقَلِّبْ وَجْهِی فِی النَّارِ بَعْدَ سُجُودِی وَ تَعْفِیرِی لَک بِغَیرِ مَنٍّ مِنِّی عَلَیک بَلْ لَک الْمَنُّ عَلَی
خدایا رخسارم را پس از سجده و به خاک مالیدن آن برای تو در آتش زیرورو مکن، که من در این کار بر تو منت ندارم، بلکه تنها تو را بر من منت است
سپس گونه چپ را بر زمین گذارد و بگوید:
ارْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ وَ اسْتَکانَ وَ اعْتَرَفَ.
رحم کن بر کسیکه بد کرده،و مرتکب گناه شده و بیچاره گشته و اعتراف نموده است.
آنگاه به حال سجده برگردد و بگوید:
إِنْ کنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِک فَلْیحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِک یا کرِیمُ
اگر من بنده بدی بودم، تو پروردگار خوبی هستی،گناه از بندهات بزرگ شده، شایسته و نیکو است گذشت از جانب تو باشد ای کریم.
پس صد مرتبه بگوید:
الْعَفْوَ الْعَفْوَ
ببخش ببخش
