حتما باید وارد مذاکرات ایران و اروپا شویم

آفتاب‌‌نیوز : مك كين در سخنراني خود اعلام كرد كه پيشرفت دموكراسي بايد در كشورهايي رخ دهد كه تمايل به افراط‌گرايي در آنها زياد است و به‌عنوان نمونه به خاورميانه و كشورهاي، مصر، مراكش، اردن و ايران اشاره كرد.

سناتور مك‌كين گفت كه مردم ايران خواهان تغيير هستند مانند مردم مصر و مراكش و اين نشان مي‌دهد كه پيشرفت دموكراسي نيازمند به آمريكا يا اروپا نيست و مردم خود مي‌توانند به دنبال خواسته خود باشند.

پس از سخنراني و در پاسخ به پرسش يكي از حضار، مك كين سروصداي زيادي كرد كه ايران راه فرار ندارد و نبايد به سلاح اتمي دست پيدا كند و بايد اروپا جدي باشد و جنجال‌هايي از اين دست. به محض خروج از سالن به سوي او رفتم تا گفت‌وگويي كوتاه داشته باشيم. پس از معرفي خواستم از راه رفتن براي چند دقيقه هم كه شده دست بردارد و پاسخگوي يك خبرنگار ايراني باشد و او در جواب گفت كه عجله دارد و بايد در يك جلسه خصوصي حاضر شود اما گفت كه در هين مسير پرسش‌هايت را بپرس.
بلافاصله پرسيدم كه آيا زمان اين نرسيده است كه آمريكا حداقل لحن خود را عوض كرده و به روي ديگر سكه نگاه كند؟
مك كين هم با حاضر جوابي گفت: ما چطور است كه دست روي هم بگذاريم تا ايران نيز به سلاح اتمي مجهز شده و پس از آن آمريكا را هدف قرار دهد. «و بلافاصله جواب دادم: «شايد هم فكر مي‌كنيد ايران مانند عراق است كه دست روي دست بگذارد و بنشيند تا هر تصميمي داريد اجرا كنيد. «انتظار داشتم به سرعت واكنش تند نشان دهد اما ايستاد و گفت: «من داشتم شوخي مي‌كردم اما جواب خوبي بود و اين محاوره، شروع يك گفت‌وگوي خوب است. «پس از آن دعوت كرد كه با او به محل جلسه خصوصي بروم كه در طبقه دوم همان هتل محل كنفرانس بود. جايي كه حدود 12 خبرنگار آلماني به‌دليل امتياز ميزباني اجازه اين را يافته بودند كه گفت‌وگويي مستقيم و كوتاه داشته باشند. مك كين پس از حضور در سالن خطاب به منشي خود در حالي كه به من اشاره مي‌كرد، گفت: «اين مرد جوان را يك جاي مناسب بنشانيد چرا كه حرف‌هاي زيادي براي گفتن به هم داريم. «منشي به سمت ميز اصلي اشاره كرد اما خبرنگاران آلماني به سرعت صندلي‌هاي خود را به هم چسباندند تا جاي كس ديگري نباشد. اما حتي از گوشه صندلي كنار سالن نيز اين امكان بود كه سناتور پير آمريكايي را به چالش كشيد.

مك كين در شروع صحبت خود گفت: «در حال حاضر و پس از قضاياي عراق بين آمريكا و اروپا، زمان اين فرا رسيده كه به دور جديدي از همكاري‌ها برسيم. آمريكا قصد ندارد پس از عراق به عمليات نظامي دست بزند مگر اين كه خطر جدي اين كشور را تهديد كند و ما بسيار از آنچه در گرجستان و يا اوكراين رخ داد خوشحاليم و اميدواريم كه عين آن در بلاروس، مولداوي و در كل خاورميانه رخ دهد. در مورد كشورهايي كه حاكميت آنها با ما مشكل دارد – مثل ايران – عملكرد نظامي رد شده است و ما فقط از خطرجلوگيري مي‌كنيم و با جلوگيري از دسترسي آنها به سلاح كشتار جمعي، خطر را كاهش مي دهيم.»

نخستين پرسش نيز از سوي آفتاب مطرح شد و اين كه «لازم به ذكر است كه در مورد ايران نيز چنين است و ايران با مردم آمريكا مشكلي ندارد و حاكميت آمريكا مسأله است.» و مك كين در پاسخ گفت: «مسأله مردم را نمي‌توان از حاكميت جدا كرد. به هرحال همين مردم حاكميت خود را تعيين مي‌كنند و اين بحث عميق‌تر از آن است كه بتوان در اين فرصت كوتاه به آن پرداخت» و پرسش بعدي از سوي خبرنگاران آلماني اين بود كه اگر مذاكرات ايران و اروپا به نتيجه نرسد، چه اتفاقي خواهد افتاد و موضع‌گيري آمريكا چه خواهد بود؟ و مك كين در جواب گفت: «دلم نمي‌خواهد پيش‌بيني كنم چون مذاكرات در حال اجراست و ما سعي داريم با اروپا به توافق برسيم و البته اميدوارم بين اروپا و آمريكا اين اتفاق نظر حاصل شود و اصلاً نمي‌دانم كه چرا نبايد اين اتفاق افتاده و آمريكا و اروپا بر سر اين موضوع تفاهم نهايي پيدا كنند. آمريكا از اقدام نظامي در مورد ايران بسيار دور است. در حال حاضر در عراق حضور دارد و حالاحالاها آنجا خواهد ماند.» در عين‌حال بار ديگر مك كين طرف اين پرسش واقع شد كه «چقدر آمريكا به اروپا وقت مي‌دهد كه با ايران كنار بيايد؟» و مك كين گفت: «بستگي دارد به اين كه چقدر ايران به ساختن بمب نزديك است. مسأله مهم ما اين است كه بايد حتماً وارد گفت‌وگوي ايران و اروپا شويم و فكر مي‌كنم بتوانيم اين كار را انجام دهيم اما بايد اطمينان داشته باشيم كه به نتيجه مي‌رسيم. مورد كره شمالي كاملاً تأسف‌بار است و ما اميدواريم كه ايران به بمب اتمي دست پيدا نكند.»

نماينده آريزونا در مجلس سنا گفت كه كاش هند و پاكستان به بمب اتمي دست نيافته بودند اما در حال حاضر اين قضيه مشكل اصلي منطقه است. «اين بار نوبت آفتاب بود كه بپرسد، ترس آمريكا از مذاكره ايران و اروپا چيست؟» و مك‌كين صريح گفت كه آمريكا هيچ ترسي ندارد اما هنوز تصميم قطعي خود را نگرفته است.» آشكارا مشخص بود كه سناتور آمريكايي نمي خواهد به اختلاف شديدي كه در آمريكا و در رابطه با ايران وجود دارد فكر كند و يا از آن چيزي بازگو كند. پس از چند لحظه سكوت، گفت: «ما معتقديم كه امكانات كافي براي مقابله با ايران به روش غيرنظامي وجود دارد.» و اين بار پرسش جدي آفتاب اين بود: «اگر مذاكرات اروپا و ايران به نتيجه برسد، مشكل اصلي در انتظار آمريكاست. سناتور، آيا اين قدرت را در خود مي‌بينيد كه در مقابل نومحافظه‌كاران به سنا برويد و لايحه لغو تحريم‌هاي ايران را تقديم كنيد؟»

مك كين پس از كمي تأمل گفت: «به هرحال اين هم روي ديگر قضيه است. مي‌توانم اين‌طور اشاره كنم كه، به اقدامات لازم در صورت شكست مذاكرات ايران و اروپا زياد فكر كرده و درباره آن حرف زده‌ايم ولي حقيقت اين است كه هنوز برنامه‌اي براي طرف ديگر آن نداريم.» و اين مشكل مهم را به شكل غيرمستقيم، نمايندگان آمريكا در كنفرانس مونيخ مورد بحث و اشاره قرار دادند. هم سناتور كلينتون و هم ليبرمن به اين امر مشرف بودند كه تغييري در راه است كه هنوز آمريكا براي آن آماده نيست.