تهیه‌کنندگان باید بر روی تئاتر سرمایه‌گذاری کنند، نه بازیگران چهره
پویان درزی که این روزها نمایش «مرگ طبلیه که یه بند صداش بلنده» را روی صحنه دارد، گفت: «اجرای این اثر نمایشی تاکنون اگرچه مطابق با آنچه انتظار داشتیم نبوده، اما چندان هم بد نبوده است. در اکثر شب‌های اجرا سالن نمایشی از انبوه تماشاگران پر شده است، اما با این حال نمی‌توان از زمان نامناسب اجرا در فروردین‌ماه نیز سخن نگفت.»
آفتاب‌‌نیوز :
پویان درزی گفت: «متأسفانه شرایط به گونه‌ای شده است که تماشاگران بیشتر به سمت نمایش‌هایی می‌روند که بازیگران چهره دارند. در نخستین گروه نمایشی که برای این اثر انتخاب کرده بودم بازیگران چهره زیادی حضور داشتند اما به دلیل وقفه‌ای که میان بازبینی تا اجرا بوجود آمد و همچنین مشغله و حضور هنرمندان در سریال‌های تلویزیونی ادامه همکاری میسر نشد. بنابراین تصمیم گرفتم «مرگ طبلیه که یه بند صداش بلنده» نوشته اشکان صادقی را با همکاری هنرمندان تئاتری روی صحنه ببرم، چراکه بازیگران تئاتر بیشتر با شرایط کنار می‌آیند و همچنین دلسوزتر هستند.»
وی از حمایت نشدن آثار نمایشی از سوی تهیه‌کنندگان به عنوان یکی از معضلات آثار نمایشی که بازیگران چهره ندارند یاد کرد و در ادامه افزود: «در اولین گام که بازیگران چهره در نمایش همکاری داشتند، تهیه کننده حمایت خوبی داشت به طوری‌که آنچه در ذهن بود با آنچه که از نظر شیوه اجرایی و صحنه و لباس کاملا مطابقت می کرد. اما با تغییر بازیگران، تهیه‌کننده اثر پای کار نایستاد بنابراین سعی کردم خود امور را به دست گیرم که تاحدی هم موفق شدم. از آنجا که هر بازیگر توانایی و خلاقیت‌های خاص خود را دارد، سعی کردم نمایش را بر اساس توانایی‌های بازیگران آماده کنم، که همین امر تغییرات زیادی در کار ایجاد کرد.»
وی درباره معضلات امروز حوزه تئاتر عنوان کرد: «نبود تهیه‌کننده آسیب زیادی به نمایشم وارد کرد.
پیش از این مرکز هنرهای نمایشی از آثار و گروه‌ها حمایت می‌کرد و نیازی به تهیه‌کننده نبود. در حالی که با برداشته شدن حمایت‌ها بحث تهیه‌کننده به شکل جدید در تئاتر مطرح شد. از نظر من تهیه‌کنندگی مختص به سینما و برای کارهای تصویری است نه برای تئاتر. »
وی افزود: «حال که پای تهیه‌کنندگان به تئاتر باز شده، فعالان این بخش باید در نظر بگیرند که نباید تنها از کارهایی که بازیگر چهره دارد حمایت کنند. تهیه‌کنندگان باید بدانند وقتی تهیه‌کننده تئاتر می‌شوند باید بر روی تئاتر سرمایه‌گذاری کنند، نه نقش‌آفرینان آن. در چنین شرایطی همه کارگردانان به این فکر می‌افتند که از بازیگران چهره بهره ببرند، بنابراین طبیعی است که به راحتی بازیگران چهره که تئاتر کار نکرده‌اند به صحنه راه پیدا می‌کنند و این در حالی است که بازیگران تئاتر را به سادگی در حوزه تصویر نمی‌پذیرند.»
وی درباره نقش کمپانی‌های تئاتر نیز تصریح کرد: «راه‌اندازی کمپانی تئاتر خوب است اما تا جایی که من دیده‌ام مدیران کمپانی‌های تئاتری اول از همه پول را خرج آثاری می کنند که بازیگران چهره دارد . گاه نیز شاهد هستیم که حمایت از کارهای تئاتری به تبلیغات محدود می‌شود زیرا به خوبی می‌داند که آنچنان که باید بازگشت مالی در کار نیست پس برای تولید و اجرای یک تئاتر هزینه چندانی نمی‌کنند.»
وی که در حوزه بازیگری تئاتر نیز فعالیت دارد و با اجرای «مرگ طبلیه که یه بند صداش بلنده» اولین تجربه کارگردانی خود را سپری می کند درباره فعالیتش در مقام کارگردان گفت: «من کارگردانی تئاتر را خیلی دوست دارم اما هیچ گاه جرأت کارگردانی نداشتم. به طوری‌که چندین بار متن برای جشنواره‌های متعدد فرستادم و با این‌که متن مورد تایید قرار می‌گرفت از اجرای آن صرف‌نظر می‌کردم.»
درزی ادامه داد: «با خراب شدن شرایط جشنواره‌ها و نبود حمایت از آثار نمایشی و این‌که این روزها افراد ارزش چندانی برای جشنواره قائل نمی‌شوند، تصمیم گرفتم نمایشنامه مدنظر را به جشنواره‌ای پیشنهاد ندهم.»
این بازیگر و کارگردان تئاتر درباره دلایل انتخاب نمایشنامه «مرگ طبلیه که یه بند صداش بلنده» برای اجرا نیز عنوان کرد: «متن این اثر به فضای ذهنی من نزدیک‌تر بود و همین امر باعث شد تا این اثر را انتخاب کنم.»
وی در خصوص طراحی این نمایش نیز اظهار کرد: «از آنجا که در سالن نمایش دو اثر اجرا می‌شود نمی‌توانستیم از دکور سنگین استفاده کنیم بنابراین دکور پرتابل و کوچکی زدیم که شرایط اجرا برای دو گروه مهیا باشد.»
کارگردان نمایش «مرگ طبلیه که یه بند صداش بلنده» در اشاره به فعالیت بعدی خود برای اجرا گفت: «پیش از این اثر نمایشی قرار بود نمایشی با عنوان «دوباره‌خوانی عشق و اندوه» را اجرا کنم که به دلیل مشکلاتی که برای من رخ داد امکان اجرا فراهم نشد، تصمیم دارم بعد از اجرای «مرگ طبلیه که یه بند صداش بلنده» نمایش «دوباره‌خوانی عشق و اندوه» را روی صحنه ببرم.»
وی همچنین تاکید کرد: «با وجود این‌که در حوزه بازیگری تحصیل کرده‌ام و کار اصلی ام بازیگری است، قصد دارم در صورت فراهم شدن شرایط مناسب سالانه یک یا دو اثر نمایشی را کار کنم. البته فعالیتم در حوزه کارگردانی منوط بر مهیا شدن شرایط لازم است بنابراین اگر این موقعیت فراهم نشود ترجیح می‌دهم در مقام بازیگر فعالیتم را ادامه دهم چراکه کارگردانی بدون حمایت اذیت کردن خود است.»
نمایش «مرگ طبلیه که یه بند صداش بلنده» تا 3 اردیبهشت ماه هر شب ساعت 18 با نقش‌آفرینی ژاکلین آواره، امیر جنانى، پویان درزى، دریا مرادى دشت، نوید نوروزى در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران روی صحنه می‌رود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید