فرهنگ و هنر » عمومی
کد خبر: ۳۷۴۰۳۶
تعداد نظرات: ۶ نظر
تاریخ انتشار : ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۵:۴۹
حبیب دق‌مرگ شد/او اولین قربانیِ خوش‌باوری نبود؛ آخرین هم نخواهد بود
یغما گلرویی می‌گوید: هفت سال پیش با چراغ سبز و وعده‌های «محمود احمدی نژاد»، به امید فعالیت مجدد در ایران، به وطن بازگشته بود اما آنقدر از این نهاد به آن نهاد سنگ قلابش کردند که پشیمان و سرخورده به روستایی در شمال کوچید برای زندگی و تنها نقش مهمان جشن‌ها و مراسم‌های مختلف نصیبش شد.
آفتاب‌‌نیوز :
در پی درگذشت حبیب محبیان (خواننده پیشکسوت موسیقی ایران)؛ یغما گلرویی (شاعر و ترانه‌سرا) در نامه‌ای اعتراضی از بی مهری‌های وزارت ارشاد و وعده‌های دفتر موسیقی درباره فعالیت این هنرمند انتقاد کرد.
در ادامه متن کامل این نامه را می‌خوانید:
به گزارش ایلنا؛ خبر مثل همیشه کوتاه و صاعقه وار رسید. «حبیب خواننده درگذشت». «حبیب» سبکی خاص خود در خواندن و آهنگسازی داشت. همکاری با بزرگی مثل «واروژان» را تجربه کرده و از شعر شاعرانی مثل «نادر ابراهیمی» و «شفیعی کدکنی» و «محمدعلی بهمنی» در آثارش استفاده کرده و بسیاری از آهنگهایش در حافظه‌ی شنیداری مردم ماندگار شده بودند. هفت سال پیش با چراغ سبز و وعده‌های «محمود احمدی نژاد» به امید فعالیت مجدد در ایران، به وطن بازگشته بود و از آنجایی که آهنگ مبتذل - به زعم دفتر موسیقی - هم در کارنامه خود نداشت؛ گمان می‌کرد مشکلی برای فعالیت در ایران نداشته باشد. حتا باور داشت که در «استادیوم آزادی» کنسرت خواهد داد اما آنقدر از این نهاد به آن نهاد سنگ قلابش کردند که پشیمان و سرخورده به روستایی در شمال کوچید برای زندگی و تنها نقش مهمان جشن‌ها و مراسم‌های مختلف نصیبش شد بدون اینکه اجازه اجرای آهنگهایش را داشته باشد. آنچه حالا خبر درگذشتش را تلختر می‌کند تلاش هفت ساله‌ی بی‌فایده‌اش برای گرفتن مجوز انتشار آلبوم و برگزاری کنسرت بود. او دق مرگ شد و حالا لابد «دفتر موسیقی» مانند مغضوبانی که مجوز انتشار به آثارشان نداد و بعد به مناسبت درگذشتشان پیام تسلیت منتشر کرد، قبری در «قطعه هنرمندان» برایش مهیا کرده که کنار باقی ممنوع‌الفعالیت‌ها در این قطعه آرام بگیرد. این سرنوشت تمام کسانی‌ست که بی‌اعتنایی متولیان نابلد فرهنگی به موسیقی و هنر را باور نداشته باشند. یکی یکی می‌میریم و دولت فعلی هم همچنان در دسته کلیدش پی کلیدی می‌گردد که با آن قفل عتیقه‌ی «موسیقی مردمی» را باز کند. «حبیب» اولین قربانی این خوش‌باوری نبود و آخرین هم نخواهد بود. خواننده‌ی خلاق و صاحب سبکی که جای خالی‌اش تا همیشه در موسیقی ما احساس خواهد شد و گویی در محبوبترین ترانه‌اش سرنوشت محتوم خود را فریاد می‌زد:
من مرد تنهای شبم
مهر خاموشی بر لبم...
یادش گرامی. //
یغما گلرویی
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۶
ناشناس
| 
۱۵:۵۷ - ۱۳۹۵/۰۳/۲۲
پاسخ
درود بر شما آقای گلرویی . هنر و هنرمند را در ایران بی ارزش کردند. مهدی
| 
۱۶:۳۶ - ۱۳۹۵/۰۳/۲۲
پاسخ
خدااااااااااااا حسن
| ۱۷:۵۷ - ۱۳۹۵/۰۳/۲۲
پاسخ
درود برشما آقای گلرویی اگر همه هنرمندان مثل شما محکم واستوار ازحق خود دفاع کنند محمدی
| ۱۸:۲۳ - ۱۳۹۵/۰۳/۲۲
پاسخ
من فکر نمیکنم دولت دست بازی در این مورد کارها داشته باشه نهایتا در مورد شخصیتهایی مثل حبیب فرامینی است که از جاهای دیگر و افراد نابلد صادر میشه که این یک فاجعه عظما برای فرهنگ کشور است و بالطبع بقول اقای یغمایی حبیب اخرین قربانی این فا جعه نخواهد بود تا زمانی که حاکمیت تو کشور ما به موسیقی بعنوان یک نیاز برا جامعه نگاه نکند شاهد چنین اتفاقات ناگواری خواهیم بود روحشون شاد واقعا متاسفم علی معرف
| ۲۱:۱۹ - ۱۳۹۵/۰۳/۲۲
پاسخ
درود بر یغما گلرویی ناشناس
| ۰۰:۵۹ - ۱۳۹۵/۰۳/۲۳
پاسخ
خدا رحمتش کنه .یاد ایشون همیشه در جان مردم باقی است . کی به انداختن سنگ پیاپی در آب ماه را میشود از حافظه آب گرفت.روحش شاد 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید