فرانسه در کجای خاورمیانه جای خواهد گرفت؟
آفتاب‌‌نیوز : 
در اهداف و برنامه های فرانسه هنوز بدگمانی به یهودیان وجود دارد. این مسأله در حقیقت میراثی از دوران یهود ستیزی و جنگ جهانی دوم است وقتی که دولت فرانسه با همکاری نازی های آلمان حدود 80 هزار یهودی را قتل عام کرد.
در آن زمان نخبگان فرانسه با مشکلات فراوان سعی کردند از تفکرات نازی ها فاصله بگیرند و پس از آن فرانسوی ها از سازمان آزادیبخش فلسطین حمایت کردند. این اقدام فرانسه در زمانی که عرب های فلسطین از طرف نازی ها حمایت می شدند، بسیار عجیب به نظر می رسید.
در آن زمان مفتی بیت المقدس در نامه ای خطاب به آدولف هیتلر پس از اشغال فرانسه در سال 1940 توسط نازی ها نوشت: به رهبران و روسای آلمان تبریک مرا در خصوص این پیروزی بزرگ سیاسی و نظامی که به دست آورده اند، اعلام کنید.
چرخش فرانسوی ها به سوی اعراب
یک دهه پس از جنگ جهانی دوم فرانسه با شک عمیق نسبت به ملت عرب، بزرگترین حامی صهیونیست ها شد و به اسرائیل کمک کرد تا به سلاح هسته ای مجهز شود. پس از آن در سال 1956، اسرائیل، انگلیس و فرانسه طبق قراردادی به یکدیگر قول دادند روابط فی مابین را افزایش دهند.
اتحاد بین فرانسه و اسرائیل در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 میلادی به اوج خود رسید و زمانی که فرانسه با الجزایر در حال جنگ بود، اسرائیل در چشم فرانسویان کلید ثبات خاورمیانه محسوب می شد.
در سال 1963، فرانسه به جنگ الجزایر خاتمه داد و ژنرال دوگل سیاست های فرانسه را در خاورمیانه بازنگری کرد و تصمیم گرفت که از عرب ها حمایت کند او به تدریج از اسرائیل رویگردان شد. در پایان می 1967 قبل از پایان جنگ شش روزه، دوگل به همه ارتش فرانسه دستور داد کمک به اسرائیل را قطع کنند.
در هیچ جا نمی توان حمایت فرانسه از اعراب را به وضوح دید، مگر اینکه سیاست های این کشور در عراق را به دقت مورد بررسی قرار دهیم.
اتحاد پاریس بغداد
صدام حسین در سال 1972 در اولین سفر به پایتخت کشورهای غربی وارد پاریس شد. در این دیدار وی با فروش حجم عظیمی از نفت بغداد به پاریس موافقت کرد و ژاک شیراک که در آن زمان نخست وزیر فرانسه بود، دو سال بعد به بغداد سفر کرد.
فرانسه پس از اتحاد جماهیر شوروی به سرعت تبدیل به بزرگترین تامین کننده تجهیزات ارتش عراق شد. شیراک در سال 1976 به طور رسمی به صدام کمک کرد تا راکتور هسته ای «سیراک» را بسازد. که این راکتور در سال 1981 با بمباران اسرائیل نابود شد.
در طول جنگ ایران و عراق، فرانسه با ارسال میراژ F1، موشک های ضد ناو و همچنین تجهیزات برای افزایش برد موشک اسکاد به بغداد کمک شایانی کرد. دقیقا یک سال قبل از جنگ خلیج فارس، وزیر دفاع پاریس و مؤسس سازمان دولتی عراق – فرانسه با دیدار از بغداد به صدام حسین گفت که او طرح هایی در خصوص افزایش روابط دو جانبه بین دو کشور را در دست دارد.
پس از تجاوز عراق به کویت، فرانسوا میتران، رئیس جمهوری وقت فرانسه با حرکت محتاطانه به اتحاد ضد عراق نزدیک شد. وی با فرستادن نمایندگان به 24 کشور جهان نشان داد که مشارکت فرانسه کاملا دفاعی خواهد بود.
به رغم نمایش آشکار حمایت از اعراب توسط شیراک و وزیر دفاعش، میتران مراقب بود که اتحاد وی با آمریکا در جوامع بین المللی چندان دوستانه به نظر نرسد ولی پس از کشته شدن سفیر فرانسه در تهاجمات کویت و گروگانگیری 4 شهروند فرانسوی، میتران مجبور شد آشکارا به خط مخالفان صدام بپیوندد.
در سال 2001 میلادی، موج جدیدی از دشمنی ها علیه فرانسه با نمایش دودلی این کشور در جنگ امریکا و صدام به وجود آمد ولی اکنون واضح است که فرانسه از مخالفت با حمله موشکی سپتامبر امریکا به صدام نفع فراوانی نصیبش شد. در مقاله چاپ شده در روزنامه اورشلیم پست از قول وزیر نفت عراق آمده که کشورهای دوستی که در این جنگ از ما حمایت کردند مانند فرانسه و روسیه، به طور حتم در اولویت برنامه ها و قراردادهای دولت جدید عراق قرار خواهند گرفت.
پس از لغو تحریم فروش نفت عراق،فرانسه توانست در مزایده های پر منفعت بازسازی کشور عراق پیروز شود. در آن زمان لندنی ها در گزارش ماه نوامبر خود نوشتند: سرویس های امنیتی غرب از شرکت های فرانسه در خصوص انتقاد قراردادهای چند میلیون دلاری برای بازسازی ارتش و پایگاه های نفت عراق درس خواهند گرفت.
در اهداف و برنامه های فرانسه هنوز بدگمانی به یهودیان وجود دارد. این مسأله در حقیقت میراثی از دوران یهودستیزی و جنگ جهانی دوم است وقتی که دولت فرانسه با همکاری نازی های آلمان حدود 80 هزار یهودی را قتل عام کرد.
در آن زمان نخبگان فرانسه با مشکلات فراوان سعی کردند از تفکرات نازی ها فاصله بگیرند و پس از آن فرانسوی ها از سازمان آزادیبخش فلسطین حمایت کردند. این اقدام فرانسه در زمانی که عرب های فلسطین از طرف نازی ها حمایت می شدند، بسیار عجیب به نظر می رسید.
در آن زمان مفتی بیت المقدس در نامه ای خطاب به آدولف هیتلر پس از اشغال فرانسه در سال 1940 توسط نازی ها نوشت: به رهبران و روسای آلمان تبریک مرا در خصوص این پیروزی بزرگ سیاسی و نظامی که به دست آورده اند، اعلام کنید.
چرخش فرانسوی ها به سوی اعراب
یک دهه پس از جنگ جهانی دوم فرانسه با شک عمیق نسبت به ملت عرب، بزرگترین حامی صهیونیست ها شد و به اسرائیل کمک کرد تا به سلاح هسته ای مجهز شود. پس از آن در سال 1956، اسرائیل، انگلیس و فرانسه طبق قراردادی به یکدیگر قول دادند روابط فی مابین را افزایش دهند.
اتحاد بین فرانسه و اسرائیل در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 میلادی به اوج خود رسید و زمانی که فرانسه با الجزایر در حال جنگ بود، اسرائیل در چشم فرانسویان کلید ثبات خاورمیانه محسوب می شد.
در سال 1963، فرانسه به جنگ الجزایر خاتمه داد و ژنرال دوگل سیاست های فرانسه را در خاورمیانه بازنگری کرد و تصمیم گرفت که از عرب ها حمایت کند او به تدریج از اسرائیل رویگردان شد. در پایان می 1967 قبل از پایان جنگ شش روزه، دوگل به همه ارتش فرانسه دستور داد کمک به اسرائیل را قطع کنند.
در هیچ جا نمی توان حمایت فرانسه از اعراب را به وضوح دید، مگر اینکه سیاست های این کشور در عراق را به دقت مورد بررسی قرار دهیم.
اتحاد پاریس بغداد
صدام حسین در سال 1972 در اولین سفر به پایتخت های غربی وارد پاریس شد. در این دیدار وی با فروش حجم عظیمی از نفت بغداد به پاریس موافقت کرد و ژاک شیراک که در آن زمان نخست وزیر فرانسه بود، دو سال بعد به بغداد سفر کرد.
فرانسه پس از اتحاد جماهیر شوروی به سرعت تبدیل به بزرگترین تامین کننده تجهیزات ارتش عراق شد. شیراک در سال 1976 به طور رسمی به صدام کمک کرد تا راکتور هسته ای «سیراک» را بسازد. که این راکتور در سال 1981 با بمباران اسرائیل نابود شد.
در طول جنگ ایران و عراق، فرانسه با ارسال میراژ F1، موشک های ضد ناو و همچنین تجهیزات برای افزایش برد موشک اسکاد به بغداد کمک شایانی کرد. دقیقا یک سال قبل از جنگ خلیج فارس، وزیر دفاع پاریس و مؤسس سازمان دولتی عراق – فرانسه با دیدار از بغداد به صدام حسین گفت که او طرح هایی در خصوص افزایش روابط دو جانبه بین دو کشور را در دست دارد.
پس از تجاوز عراق به کویت، فرانسوا میتران، رئیس جمهوری وقت فرانسه با حرکت محتاطانه به اتحاد ضد عراق نزدیک شد. وی با فرستادن نمایندگان به 24 کشور جهان نشان داد که مشارکت فرانسه کاملا دفاعی خواهد بود.
به رغم نمایش آشکار حمایت از اعراب توسط شیراک و وزیر دفاعش، میتران مراقب بود که اتحاد وی با آمریکا در جوامع بین المللی چندان دوستانه به نظر نرسد ولی پس از کشته شدن سفیر فرانسه در تهاجمات کویت و گروگانگیری 4 شهروند فرانسوی، میتران مجبور شد آشکارا به خط مخالفان صدام بپیوندد.
در سال 2001 میلادی، موج جدیدی از دشمنی ها علیه فرانسه با نمایش دودلی این کشور در جنگ امریکا و صدام به وجود آمد ولی اکنون واضح است که فرانسه از مخالفت با حمله موشکی سپتامبر امریکا به صدام نفع فراوانی نصیبش شد. در مقاله چاپ شده در روزنامه اورشلیم پست از قول وزیر نفت عراق آمده که کشورهای دوستی که در این جنگ از ما حمایت کردند مانند فرانسه و روسیه، به طور حتم در اولویت برنامه ها و قراردادهای دولت جدید عراق قرار خواهند گرفت.
پس از لغو تحریم فروش نفت عراق،فرانسه توانست در مزایده های پر منفعت باز سازی کشور عراق پیروز شود. در آن زمان لندنی ها در گزارش ماه نوامبر خود نوشتند: سرویس های امنیتی غرب از شرکت های فرانسه در خصوص انتقاد قراردادهای چند میلیون دلاری برای بازسازی ارتش و پایگاه های نفت عراق درس خواهند گرفت.
شیراک و قدرت در خاورمیانه
برای بیش از یک دهه، علاقه فرانسه به برقراری دیپلماسی صلح در غرب که توسط دولت سابق سوسیالیست این کشور به سطح بالای رسیده بود، کاهش یافت. در همین زمان، میتران نیز تلاش زیادی برای مبارزه با رهبران امریکایی نمی کرد.
در عوض، در 18 ماه اول دوره ریاست جمهوری شیراک، فرانسه به دفاع از قدرت های منطقه برخاست؛ دقیقا مانند آخرین روزهای حکومت قهرمان ملی پاریس و الگوی وی، مارشال دوگل. شیراک با برداشتن گام های اساسی نفوذ فرانسه را در جهان به ویژه در خاورمیانه افزایش داد.
شیراک طی سخنرانی خود در دانشگاه قاهره اهدافش را به خوبی بیان کرد و پس این صحبت های شیراک این مسأله در جوامع بین الملل قوت گرفت که فرانسه می تواند جایگزین برای امریکای ناقض صلح باشد.
شیراک در این سخنرانی گفت: بسیار واضح است که جهان عرب باید از مزایای توسعه جهان استفاده کند. از سوی دیگر فرانسه نقش اصلی را برای نزدیکی اسرائیل و حزب الله پس از عملیات رژیم صهیونیستی در آوریل و مه همان سال ایفا کرد.
اکنون بسیاری از کشورهای جهان به ویژه ایران به سختی می توانند سیاست های دوگانه و چرخشی فرانسه را در جهان بپذیرند.
آخرین نکته در استراتژی های فرانسه در خاورمیانه ، اقتصاد است فرانسه نیز مانند آلمان و دیگر کشورهای اتحادیه اروپا نمی تواند اشتیاقش را نسبت به برقراری تجارت با جهان عرب و کشورهای اسلامی مانند لیبی، ایران و عراق که از طرف امریکا تحریم بوده اند، مخفی کند. سوریه نیز یکی دیگر از بازارهای پر منفعت برای کالاهای فرانسه نظیر تکنولوژی ساخت سلاح های کشتار جمعی است.
در اهداف و برنامه های فرانسه هنوز بدگمانی به یهودیان وجود دارد. این مسأله در حقیقت میراثی از دوران یهود ستیزی و جنگ جهانی دوم است وقتی که دولت فرانسه با همکاری نازی های آلمان حدود 80 هزار یهودی را قتل عام کرد. در آن زمان نخبگان فرانسه با مشکلات فراوان سعی کردند از تفکرات نازی ها فاصله بگیرند و پس از آن فرانسوی ها از سازمان آزادیبخش فلسطین حمایت کردند. این اقدام فرانسه در زمانی که عرب های فلسطین از طرف نازی ها حمایت می شدند، بسیار عجیب به نظر می رسید.
در آن زمان مفتی بیت المقدس در نامه ای خطاب به آدولف هیتلر پس از اشغال فرانسه در سال 1940 توسط نازی ها نوشت: به رهبران و روسای آلمان تبریک مرا در خصوص این پیروزی بزرگ سیاسی و نظامی که به دست آورده اند، اعلام کنید.
چرخش فرانسوی ها به سوی اعراب
یک دهه پس از جنگ جهانی دوم فرانسه با شک عمیق نسبت به ملت عرب، بزرگترین حامی صهیونیست ها شد و به اسرائیل کمک کرد تا به سلاح هسته ای مجهز شود. پس از آن در سال 1956، اسرائیل، انگلیس و فرانسه طبق قراردادی به یکدیگر قول دادند روابط فی مابین را افزایش دهند.
اتحاد بین فرانسه و اسرائیل در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 میلادی به اوج خود رسید و زمانی که فرانسه با الجزایر در حال جنگ بود، اسرائیل در چشم فرانسویان کلید ثبات خاورمیانه محسوب می شد.
در سال 1963، فرانسه به جنگ الجزایر خاتمه داد و ژنرال دوگل سیاست های فرانسه را در خاورمیانه بازنگری کرد و تصمیم گرفت که از عرب ها حمایت کند او به تدریج از اسرائیل رویگردان شد. در پایان می 1967 قبل از پایان جنگ شش روزه، دوگل به همه ارتش فرانسه دستور داد کمک به اسرائیل را قطع کنند.
در هیچ جا نمی توان حمایت فرانسه از اعراب را به وضوح دید، مگر اینکه سیاست های این کشور در عراق را به دقت مورد بررسی قرار دهیم.
اتحاد پاریس بغداد
صدام حسین در سال 1972 در اولین سفر به پایتخت کشورهای غربی وارد پاریس شد. در این دیدار وی با فروش حجم عظیمی از نفت بغداد به پاریس موافقت کرد و ژاک شیراک که در آن زمان نخست وزیر فرانسه بود، دو سال بعد به بغداد سفر کرد.
فرانسه پس از اتحاد جماهیر شوروی به سرعت تبدیل به بزرگترین تامین کننده تجهیزات ارتش عراق شد. شیراک در سال 1976 به طور رسمی به صدام کمک کرد تا راکتور هسته ای «سیراک» را بسازد. که این راکتور در سال 1981 با بمباران اسرائیل نابود شد.
در طول جنگ ایران و عراق، فرانسه با ارسال میراژ F1، موشک های ضد ناو و همچنین تجهیزات برای افزایش برد موشک اسکاد به بغداد کمک شایانی کرد. دقیقا یک سال قبل از جنگ خلیج فارس، وزیر دفاع پاریس و مؤسس سازمان دولتی عراق – فرانسه با دیدار از بغداد به صدام حسین گفت که او طرح هایی در خصوص افزایش روابط دو جانبه بین دو کشور را در دست دارد.
پس از تجاوز عراق به کویت، فرانسوا میتران، رئیس جمهوری وقت فرانسه با حرکت محتاطانه به اتحاد ضد عراق نزدیک شد. وی با فرستادن نمایندگان به 24 کشور جهان نشان داد که مشارکت فرانسه کاملا دفاعی خواهد بود.
به رغم نمایش آشکار حمایت از اعراب توسط شیراک و وزیر دفاعش، میتران مراقب بود که اتحاد وی با آمریکا در جوامع بین المللی چندان دوستانه به نظر نرسد ولی پس از کشته شدن سفیر فرانسه در تهاجمات کویت و گروگانگیری 4 شهروند فرانسوی، میتران مجبور شد آشکارا به خط مخالفان صدام بپیوندد.
در سال 2001 میلادی، موج جدیدی از دشمنی ها علیه فرانسه با نمایش دودلی این کشور در جنگ امریکا و صدام به وجود آمد ولی اکنون واضح است که فرانسه از مخالفت با حمله موشکی سپتامبر امریکا به صدام نفع فراوانی نصیبش شد. در مقاله چاپ شده در روزنامه اورشلیم پست از قول وزیر نفت عراق آمده که کشورهای دوستی که در این جنگ از ما حمایت کردند مانند فرانسه و روسیه، به طور حتم در اولویت برنامه ها و قراردادهای دولت جدید عراق قرار خواهند گرفت.
پس از لغو تحریم فروش نفت عراق،فرانسه توانست در مزایده های پر منفعت بازسازی کشور عراق پیروز شود. در آن زمان لندنی ها در گزارش ماه نوامبر خود نوشتند: سرویس های امنیتی غرب از شرکت های فرانسه در خصوص انتقاد قراردادهای چند میلیون دلاری برای بازسازی ارتش و پایگاه های نفت عراق درس خواهند گرفت.
در اهداف و برنامه های فرانسه هنوز بدگمانی به یهودیان وجود دارد. این مسأله در حقیقت میراثی از دوران یهودستیزی و جنگ جهانی دوم است وقتی که دولت فرانسه با همکاری نازی های آلمان حدود 80 هزار یهودی را قتل عام کرد.
در آن زمان نخبگان فرانسه با مشکلات فراوان سعی کردند از تفکرات نازی ها فاصله بگیرند و پس از آن فرانسوی ها از سازمان آزادیبخش فلسطین حمایت کردند. این اقدام فرانسه در زمانی که عرب های فلسطین از طرف نازی ها حمایت می شدند، بسیار عجیب به نظر می رسید.
در آن زمان مفتی بیت المقدس در نامه ای خطاب به آدولف هیتلر پس از اشغال فرانسه در سال 1940 توسط نازی ها نوشت: به رهبران و روسای آلمان تبریک مرا در خصوص این پیروزی بزرگ سیاسی و نظامی که به دست آورده اند، اعلام کنید.
چرخش فرانسوی ها به سوی اعراب
یک دهه پس از جنگ جهانی دوم فرانسه با شک عمیق نسبت به ملت عرب، بزرگترین حامی صهیونیست ها شد و به اسرائیل کمک کرد تا به سلاح هسته ای مجهز شود. پس از آن در سال 1956، اسرائیل، انگلیس و فرانسه طبق قراردادی به یکدیگر قول دادند روابط فی مابین را افزایش دهند.
اتحاد بین فرانسه و اسرائیل در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 میلادی به اوج خود رسید و زمانی که فرانسه با الجزایر در حال جنگ بود، اسرائیل در چشم فرانسویان کلید ثبات خاورمیانه محسوب می شد.
در سال 1963، فرانسه به جنگ الجزایر خاتمه داد و ژنرال دوگل سیاست های فرانسه را در خاورمیانه بازنگری کرد و تصمیم گرفت که از عرب ها حمایت کند او به تدریج از اسرائیل رویگردان شد. در پایان می 1967 قبل از پایان جنگ شش روزه، دوگل به همه ارتش فرانسه دستور داد کمک به اسرائیل را قطع کنند.
در هیچ جا نمی توان حمایت فرانسه از اعراب را به وضوح دید، مگر اینکه سیاست های این کشور در عراق را به دقت مورد بررسی قرار دهیم.
اتحاد پاریس بغداد
صدام حسین در سال 1972 در اولین سفر به پایتخت های غربی وارد پاریس شد. در این دیدار وی با فروش حجم عظیمی از نفت بغداد به پاریس موافقت کرد و ژاک شیراک که در آن زمان نخست وزیر فرانسه بود، دو سال بعد به بغداد سفر کرد.
فرانسه پس از اتحاد جماهیر شوروی به سرعت تبدیل به بزرگترین تامین کننده تجهیزات ارتش عراق شد. شیراک در سال 1976 به طور رسمی به صدام کمک کرد تا راکتور هسته ای «سیراک» را بسازد. که این راکتور در سال 1981 با بمباران اسرائیل نابود شد.
در طول جنگ ایران و عراق، فرانسه با ارسال میراژ F1، موشک های ضد ناو و همچنین تجهیزات برای افزایش برد موشک اسکاد به بغداد کمک شایانی کرد. دقیقا یک سال قبل از جنگ خلیج فارس، وزیر دفاع پاریس و مؤسس سازمان دولتی عراق – فرانسه با دیدار از بغداد به صدام حسین گفت که او طرح هایی در خصوص افزایش روابط دو جانبه بین دو کشور را در دست دارد.
پس از تجاوز عراق به کویت، فرانسوا میتران، رئیس جمهوری وقت فرانسه با حرکت محتاطانه به اتحاد ضد عراق نزدیک شد. وی با فرستادن نمایندگان به 24 کشور جهان نشان داد که مشارکت فرانسه کاملا دفاعی خواهد بود.
به رغم نمایش آشکار حمایت از اعراب توسط شیراک و وزیر دفاعش، میتران مراقب بود که اتحاد وی با آمریکا در جوامع بین المللی چندان دوستانه به نظر نرسد ولی پس از کشته شدن سفیر فرانسه در تهاجمات کویت و گروگانگیری 4 شهروند فرانسوی، میتران مجبور شد آشکارا به خط مخالفان صدام بپیوندد.
در سال 2001 میلادی، موج جدیدی از دشمنی ها علیه فرانسه با نمایش دودلی این کشور در جنگ امریکا و صدام به وجود آمد ولی اکنون واضح است که فرانسه از مخالفت با حمله موشکی سپتامبر امریکا به صدام نفع فراوانی نصیبش شد. در مقاله چاپ شده در روزنامه اورشلیم پست از قول وزیر نفت عراق آمده که کشورهای دوستی که در این جنگ از ما حمایت کردند مانند فرانسه و روسیه، به طور حتم در اولویت برنامه ها و قراردادهای دولت جدید عراق قرار خواهند گرفت.
پس از لغو تحریم فروش نفت عراق،فرانسه توانست در مزایده های پر منفعت باز سازی کشور عراق پیروز شود. در آن زمان لندنی ها در گزارش ماه نوامبر خود نوشتند: سرویس های امنیتی غرب از شرکت های فرانسه در خصوص انتقاد قراردادهای چند میلیون دلاری برای بازسازی ارتش و پایگاه های نفت عراق درس خواهند گرفت.
شیراک و قدرت در خاورمیانه
برای بیش از یک دهه، علاقه فرانسه به برقراری دیپلماسی صلح در غرب که توسط دولت سابق سوسیالیست این کشور به سطح بالای رسیده بود، کاهش یافت. در همین زمان، میتران نیز تلاش زیادی برای مبارزه با رهبران امریکایی نمی کرد.
در عوض، در 18 ماه اول دوره ریاست جمهوری شیراک، فرانسه به دفاع از قدرت های منطقه برخاست؛ دقیقا مانند آخرین روزهای حکومت قهرمان ملی پاریس و الگوی وی، مارشال دوگل. شیراک با برداشتن گام های اساسی نفوذ فرانسه را در جهان به ویژه در خاورمیانه افزایش داد.
شیراک طی سخنرانی خود در دانشگاه قاهره اهدافش را به خوبی بیان کرد و پس این صحبت های شیراک این مسأله در جوامع بین الملل قوت گرفت که فرانسه می تواند جایگزین برای امریکای ناقض صلح باشد.
شیراک در این سخنرانی گفت: بسیار واضح است که جهان عرب باید از مزایای توسعه جهان استفاده کند. از سوی دیگر فرانسه نقش اصلی را برای نزدیکی اسرائیل و حزب الله پس از عملیات رژیم صهیونیستی در آوریل و مه همان سال ایفا کرد.
اکنون بسیاری از کشورهای جهان به ویژه ایران به سختی می توانند سیاست های دوگانه و چرخشی فرانسه را در جهان بپذیرند.
آخرین نکته در استراتژی های فرانسه در خاورمیانه ، اقتصاد است فرانسه نیز مانند آلمان و دیگر کشورهای اتحادیه اروپا نمی تواند اشتیاقش را نسبت به برقراری تجارت با جهان عرب و کشورهای اسلامی مانند لیبی، ایران و عراق که از طرف امریکا تحریم بوده اند، مخفی کند. سوریه نیز یکی دیگر از بازارهای پر منفعت برای کالاهای فرانسه نظیر تکنولوژی ساخت سلاح های کشتار جمعی است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید