روزشمار مناقشه اتمی ایران

آفتاب‌‌نیوز : سال 2001
افسران اطلاعاتی آمریکا به روزنامه نگاری معروف به نام سیمورهرش گفتند که تاسیسات هسته ای نظامی ایران نه در نیروگاه آب سبک بوشهر بلکه در "اماکن نظامی" قرار دارد.

سال 2002
29 ژانویه: جورج بوش، رییس جمهور آمریکا، چند ماه بعد از حملات یازده سپتامبر 2001، ایران را همراه عراق و کره شمالی در "محور شرارت" قرار داد.
14 اوت: فردی از مخالفان جمهوری اسلامی به نام علیرضا جعفرزاده ادعا کرد ایران در نطنز تاسیسات غنی سازی اورانیوم و در اراک، راکتور آب سنگین ساخته است.
سپتامبر: روسیه مقدمات ساخت راکتوری 800 میلیون دلاری را در حوالی بوشهر آغاز کرد. قرار بود این نیروگاه تا آخر سال 2003 وارد مدار شود.
دسامبر: آمریکا ایران را به تلاش برای تولید تسلیحات اتمی متهم و تصاویری ماهواره ای منتشر کرد که تاسیساتی اتمی در نطنز و اراک را نشان می داد. رسانه های آمریکایی ادعا کردند این تاسیسات کاربرد نظامی دارد. 

سال 2003
21 فوریه: محمد برادعی، مدیر آژانس بین المللی انرژی اتمی به ایران سفر کرد تا ادعای تهران را مبنی بر این که برنامه اتمی اش صلح آمیز است، تایید کند. از آن زمان تا ماه مه، بازرسان چندین بازرسی در ایران انجام دادند.
مه: ایران تایید کرد تاسیساتی را در نطنز و اراک می سازد ولی تاکید کرد که اینها همانند نیروگاه بوشهر صرفا برای تولید انرژی هسته ای و کاربرد غیر نظامی آن است.
16 ژوئن: آقای برادعی اظهار کرد که بازرسی ها نشان داده که "ایران برخی از مواد و فعالیتهای اتمی خود را گزارش نداده است" و خواستار همکاری تهران شد. با این حال این گزارش اعلام نکرد که ایران مفاد معاهده منع تکثیر تسلیحات اتمی رانقض کرده است. در همین حال، وزرای خارجه اتحادیه اروپا از ایران خواستند اجازه دهد بازرسی های سختگیرانه تری اعمال شود.
19 ژوئن: فیشر، سخنگوی کاخ سفید، توسل به "گزینه نظامی" در برخورد با ایران را منتفی ندانست.
19 ژوئن: آژانس از ایران خواست پروتکل الحاقی معاهده منع تکثیر تسلیحات هسته ای را امضا کند و به بازرسان اجازه دهد به تاسیسات هسته ای جمهوری اسلامی دسترسی نامحدود و سرزده داشته باشند.
19 ژوییه: بازرسان دور تازه ای از بازرسی را آغاز کردند. روزنامه واشنگتن پست نیز خبر داد بازرسان در جریان بازرسی قبلی خود نشانه هایی از اورانیوم غنی شده در نطنز یافته اند.
21 ژوییه: اتحادیه اروپا هشدار داد که اگر ایران همکاری کاملی با بازرسان نداشته باشد، بروکسل شاید در مناسبات سیاسی و اقتصادی خود با جمهوری اسلامی تجدید نظر کند.
6 اوت: محمد خاتمی، رییس جمهور وقت ایران، اعلام کرد که تسلیحات اتمی هیچ جایگاهی در راهبرد نظامی کشورش ندارد، ولی ایران از فناوری اتمی دست نخواهد کشید.
26 اوت: تهران اعلام کرد که به بازرسی سرزده تن می دهد ولی این تضمین را می خواهد که بازرسان اسرار برنامه های راهبردی نظامی اش را افشا نخواهند کرد. گزارش محرمانه آژانس اتمی ادعا کرد ایران دو نوع اورانیوم غنی شده تولید کرد که برای مصارف صلح جویانه کاربردی ندارد.
9 سپتامبر: واشنگتن اعلام کرد که ایران پایبند توافقنامه های بین المللی منع تکثیر هسته ای نیست، ولی پیشنهاد بریتانیا، آلمان و فرانسه را پذیرفت که تا آخر اکتبر به جمهوری اسلامی وقت داده شود تا فعالیتهای اتمی خود را کاملا افشا کند و بازرسی های سرزده را بپذیرد.
12 سپتامبر: آژانس به ایران تا 31 اکتبر به ایران فرصت داد برنامه هسته ای خود را فاش کند، ولی جمهوری اسلامی این ضرب الاجل را نپذیرفت.
13 اکتبر: روسیه اعلام کرد که طرح راه اندازی راکتور بوشهر را یک سال به تعویق اندخته ولی تاکید کرد که دلیل آن مشکلات فنی بوده، نه فشارهای غرب.
14 اکتبر: یکی از گروه های مخالف جمهوری اسلامی ادعا کرد ایران یک کارخانه غنی سازی اورانیوم برای مقاصد نظامی در اصفهان ساخته است.
19 اکتبر: مقامات جمهوری اسلامی با فرستادگان آژانس درباره پذیرش بازرسی های سختگیرانه تر به مذاکره پرداختند.
21 اکتبر: کمال خرازی، وزیر وقت امور خارجه ایران، قول داد جمهوری اسلامی در جریان مذاکراتش با سه کشور اروپایی "شفافیت کامل" را اصل قرار دهد. اندکی بعد یکی از دیپلماتهای غربی اعلام کرد ایران پذیرفته است غنی سازی اورانیوم را متوقف و پروتکل الحاقی را امضا کند.
24 اکتبر: برخی از مردم تهران در اعتراض به تصمیم ایران برای امضای پروتکل تظاهرات کردند.
31 اکتبر: آژانس اعلام کرد ایران اظهارنامه "جامعی" درباره فعالیت اتمی اش تحویل داده است.
10 نوامبر: گزارش داخلی آژانس اظهار کرد: "در حال حاضر هیچ مدرکی در دست نیست که ایران در حال تولید تسلیحات اتمی است." آمریکا این گزارش را رد کرد.
11 نوامبر: آژانس در گزارشی اعلام کرد که ایران اذعان کرده که پلوتونیوم، ماده ای که می توان برای تولید جنگ افزار اتمی بکار برد، تولید کرده است، ولی افزود هیچ مدرکی در دست نیست که ایران قصد تولید بمب اتمی را دارد.
13 نوامبر: واشنگتن این گزارش را رد کرد و آن را "باورنکردنی" خواند. آژانس از گزارش خود دفاع کرد.
25 نوامبر: بریتانیا، فرانسه و آلمان با آمریکا بر سر قطعنامه ای به توافق رسیدند که به ایران در مورد فعالیتهای اتمی اش هشدار می داد.
26 نوامبر: آژانس این قطعنامه را تصویب کرد ولی تحریم ایران را توصیه نکرد.
18 دسامبر: علی اکبر صالحی، نماینده وقت ایران در آژانس، پروتکل الحاقی را امضا کرد تا تاسیسات اتمی جمهوری اسلامی در معرض بازرسی بی قید و شرط قرار گیرد.

سال 2004
4 آوریل: ایران داشتن تاسیسات اتمی مخفی را تکذیب و اصرار کرد که بکارگیری آزمایشی اورانیوم غنی شده در اصفهان مغایر با تعهداتش در پروتکل الحاقی نیست.
9 آوریل: غلامرضا آقازاده، رییس سازمان انرژی اتمی ایران اعلام کرد که جمهوری اسلامی "داوطلبانه" تولید سانترفیوژ را متوقف می کند.
21 مه: ایران گزارشی با بیش از هزار صفحه را درباره فعالیتهای اتمی خود تحویل آژانس داد.
اول ژوئن: آژانس ادعا کرد نشانه های تازه ای از اورانیوم غنی شده را در ایران یافته که فراتر از سطح لازم برای تولید غیر نظامی انرژی هسته ای است.
10 ژوئن: دیپلماتها گفتند ایران در بازار سیاه اتمی به دنبال "دهها هزار" قطعه برای برنامه هسته ای خود بوده است.
12 ژوئن: ایران اعلام کرد که تسلیم فشارهای بین المللی نخواهد شد و از دنیا خواست که این کشور را عضو "باشگاه هسته ای"بداند.
27 ژوییه: ایران پلمپ آژانس روی سانترفیوژها را فک و تولید سانترفیوژ در نطنز را آغاز کرد.
31 ژوییه: ایران اذعان کرد تولید قطعات سانترفیوژ را که برای غنی سازی اورانیوم است، از سر گرفته ولی تاکید کرد که فعالیتهای غنی سازی را از سر نگرفته است.
24 اوت: کمال خرازی، وزیر وقت امور خارجه ایران اعلام کرد که جمهوری اسلامی هرگونه حمله پیشگیرانه اسراییل به تاسیسات اتمی اش را با زور پاسخ خواهد داد.
28 اوت: محمد خاتمی، رییس جمهور وقت ایران، اعلام کرد که آژانس باید حق ایران برای غنی سازی اورانیوم جهت نیات صلح جویانه را به رسمیت بشناسد.
اول سپتامبر: یک گزارش آژانس اظهار کرد که برخی از ادعاهای ایران در مورد فعالیتهای اتمی اش قابل باور است ولی از تصمیم ایران برای تولید انبوه کیک زرد برای غنی سازی ابراز نگرانی کرد. کالین پاول، وزیر وقت امور خارجه آمریکا گفت که این گزارش برای ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت کفایت می کند.
13 سپتامبر: اجلاس شورای حکام آژانس در وین آغاز شد.
14 سپتامبر: ایران تعلیق نامحدود غنی سازی را نپذیرفت و گفت که تولید سانترفیوژ را متوقف نخواهد کرد.
18 سپتامبر: آژانس به تهران تا 25 نوامبر فرصت داد تا فعالیتهای اتمی خود را افشا کند.
21 سپتامبر: ایران اعلام کرد که فراوری گسترده کیک زرد را که گامی به سوی غنی سازی است، از سر گرفته است.
21 اکتبر: برلین، لندن و پاریس از تهران خواستند کلیه فعالیتهای مربوط به غنی سازی را متوقف کند وگرنه پرونده اش به شورای امنیت ارجاع خواهد شد. این سه کشور اروپایی مشوقهایی را پیشنهاد دادند.
31 اکتبر: پارلمان ایران طرحی را تصویب کرد که خواستار از سرگیری غنی سازی اورانیوم بود.
6 نوامبر: در پی مذاکرات طرفهای درگیر در پاریس، اعلام شد که "توافقی مقدماتی" حاصل شده است.
14 نوامبر: ایران پذیرفت تا زمانی که مذاکرات ادامه دارد، غنی سازی اورانیوم را کاملا به حالت تعلیق درآورد.
24 نوامبر: ایران کوشید مفاد توافقنامه اخیر را به گونه اصلاح کند تا بتواند از برخی سانترفیوژها برای "تحقیقات" استفاده کند. چهار روز بعد تحت فشار غرب این درخواست کنار گذاشته شد.
13 دسامبر: مذاکرات ایران و اتحادیه اروپا آغاز شد. 

سال 2005 
13 ژانویه: بازرسان آژانس از تاسیسات پارچین در جنوب شرقی تهران بازدید کردند.
13 فوریه: ایران اعلام کرد به رغم پیشنهاد اروپا برای ارایه راکتور آب سبک، ساخت راکتور آب سنگین در اراک را که ممکن است برای مقاصد نظامی بکار گرفته شود، متوقف نخواهد کرد.
27 فوریه: ایران و روسیه توافقنامه ای را امضا کردند که به موجب آن روسیه سوخت نیروگاه اتمی بوشهر را به این شرط تامین می کند که جمهوری اسلامی سوخت مصرف شده را پس بفرستد. گفته می شود با سوخت مصرف شده می توان سلاح اتمی ساخت.
30 آوریل: ایران اعلام کرد که ممکن است فراوری اورانیوم را در اصفهان از سر بگیرد.
11 مه: اروپاییان به ایران هشدار دادند که هر گونه از سرگیری فعالیتهای هسته ای "به روند مذاکره پایان خواهد داد."
19 مه: تهران هشدار داد که تصمیمش در خصوص فراوری اورانيوم بازگشت ناپذیر است.
25 مه: ایران پذیرفت تصمیم نهای خود را به بعد از دریافت پیشنهادهای اروپا در اواخر ژوییه موکول کند. این زمان سپس تا اوایل اوت تمدید شد.
اول اوت: جمهوری اسلامی اعلام کرد که آژانس را رسما از تصمیم خود برای از سرگیری فراوری اورانیوم آگاه خواهد کرد.
3 اوت: محمود احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور جدید ایران سوگند یاد کرد و جمهوری اسلامی تهدید کرد که فراوری را ظرف چند روز آتی از سر خواهد گرفت.

5 اوت: تهران مجموعه مشوقهای اروپا را ناکافی خواند.
8 اوت: ایران در حضور خبرنگاران داخلی و خارجی فراوری اورانیوم را در اصفهان از سر گرفت. اتحادیه اروپا این اقدام را محکوم کرد. حتی روسیه، شریک اتمی ایران، از جمهوری اسلامی خواست کارخانه اصفهان را تعطیل کند.
11 اوت: شورای حکام آژانس اقدام ایران را با صدور قطعنامه ای محکوم کرد و از آقای برادعی خواست تا سوم سپتامبر گزارش کاملی از پرونده ایران ارایه کند.
12 اوت: در پی تصميم ايران برای از سرگيری بخشی از فعاليت های مربوط به غنی سازی اورانيوم، جورج بوش بار ديگر تاکيد کرد که او گزينه استفاده از نيروی نظامی عليه ايران را رد نکرده است.
13 اوت: گرهارد شرودر، صدر اعظم آلمان، به آمريکا هشدار داد از فکر حمله نظامی به ايران بخاطر برنامه اتمی جمهوری اسلامی منصرف شود.
15 اوت: علی لاریجانی بجای حسن روحانی دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی شد و سرپرستی مذاکرات با اروپاییان را بر عهده گرفت. آقای لاریجانی یک روز بعد اعلام کرد به مذاکرات ادامه می دهد.
19 اوت: آيت الله علی خامنه ای، رهبر ايران، درخواست اروپايی ها داير بر اينکه ايران بايد از تلاش برای توليد سوخت هسته ای دست بردارد را "حرف زور" خواند و گفت اين خواسته تحت تاثير فشارهای آمريکا مطرح شده است.
23 اوت: بریتانیا، آلمان و فرانسه مذاکرات 31 اوت خود با ایران را به دلیل از سرگیری فعالیتهای اتمی در تاسیسات اصفهان لغو کردند. سخنگوی وزارت خارجه فرانسه اعلام کرد که از سرگیری فرآوری اورانیوم ناقض مفاد توافقنامه پاریس که طرفهای دخیل در مذاکرات در نوامبر 2004 امضا کرده بودند.
23 اوت: يک گروه متشکل از کارشناسان دولت ايالات متحده و پژوهشگران هسته ای خارجی نتيجه گرفته اند که آثار اورانيوم بسيار غنی شده که توسط بازرسان آژانس بين المللی انرژی اتمی در ايران يافت شده بود ناشی از واردات اقلام آلوده از خارج بوده است.
23 اوت: واشنگتن پست گزارش داد که تیمی مستقل از بازرسان تایید کرده اند منشا آلودگی اورانیوم تجهیزات هسته ای ایران که دو سال پیش کشف شده، متعلق به فعالیتهای غنی سازی پاکستان بوده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز پیشتر نتیجه مشابهی گرفته بود. اما سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت که این تنها "یکی از مسایل حل نشده" درباره پرونده ایران بوده است.
۲۴ اوت: منوچهر متکی به عنوان وزير جديد امور خارجه ايران برگزيده شد. علی لاريجانی، دبير تازه شورای عالی امنيت ملی نيز با محمد البرادعی ديدار کرد. آژانس اين مذاکرات را سازنده خواند.
دوم سپتامبر: خاوير سولانا، رييس سياست خارجه اتحاديه اروپا اعلام کرد که شايد ايران بخاطر فعاليتهای اتمی خود به شورای امنيت ارجاع شود.
سوم سپتامبر: آقای برادعی اعلام کرد جمهوری اسلامی تاريخهای مربوط به فعاليتهای مشکوک پلوتونيوم خود را تسليم آژانس کرده است.
چهارم سپتامبر: آقای لاريجانی درخواست اتحاديه اروپا مبنی بر اين که ايران تا پيش از اجلاس ۱۹ سپتامبر آژانس فعاليتهای غنی سازی خود را به حالت تعليق درآورد، رد کرد. در همين روز، ايران ترکيب تيم مذاکره کننده خود را تغيير داد.
۱۲ سپتامبر: روسای آژانس انرژی اتمی ايران و روسيه اعلام کردند که نيروگاه بوشهر اواخر سال ۲۰۰۶ به بهره برداری خواهد رسيد. کاندوليزا رايس، وزير خارجه آمريکا، از روسيه، چين و هند خواست از تلاشهای واشنگتن برای محدود سازی برنامه اتمی جمهوری اسلامی حمايت کنند.
۱۳ سپتامبر: ايران در جوابيه ای ۱۳۱ صفحه ای به گزارش آقای برادعی، آژانس را به برخورد سياسی با ايران و نايده گرفتن تسليحات اتمی آمريکا و اسراييل متهم کرد.
۱۵ سپتامبر: آقای احمدی نژاد اعلام کرد که ايران حاضر است دانش اتمی خود را به کشورهای مسلمان صادر کند.
۱۸ سپتامبر: آقای احمدی نژاد در مقر سازمان ملل اعلام کرد برخی کشورها مانع از دسترسی آزاد ساير کشورها به فناوری، بويژه فناوری اتمی می شوند. وی بدون اشاره به نام کشوری خاص گفت که همين کشورها نيات هسته ای ايران را خلاف واقعيت جلوه می دهند. او خواستار تشکيل کميته ای در سازمان ملل برای مقابله با "آپارتايد اتمی" شد.
۱۹ سپتامبر: آمريکا و اتحاديه اروپا واکنش تندی به سخنان رييس جمهور ايران نشان دادند و از آژانس خواستند پرونده را به شورای امنيت ارجاع دهد. گرگ شولت، نماينده آمريکا در آژانس بين المللی انرژی اتمی گفت که ايران با ادامه فرآوری اورانيوم در تاسيسات اصفهان، مسير مقابله جويی را در پيش گرفته است. يک روز بعد آقای لاريجانی هشدار داد که شايد ايران تصميم به لغو بازرسی های سرزده آژانس بگيرد.
۲۴ سپتامبر: قطعنامه شورای حکام با اکثريت آرا به تصويب رسيد و از ايران خواست مذاکرات با سه کشور اروپايی را از سر بگيرد، پروتکل الحاقی را به تصويب قوه مقننه برساند و برنامه غنی سازی اورانيوم را متوقف کند.
۲۵ سپتامبر: منوچهر متکی، وزير امور خارجه ايران قطعنامه آژانس بين المللی انرژی اتمی را غيرقانونی و غيرقابل قبول خواند اما در عين حال گفت که ايران راه مذاکره را بسته نمی بيند.
۲۶ سپتامبر: وزارت خارجه ايران تهديد کرد که در صورت عدم اصلاح قطعنامه يا پافشاری برای اجرای آن، غنی سازی اورانيوم را از سر خواهد گرفت و مانع بازرسی های سرزده و گسترده تر از تاسيسات اتمی خود خواهد شد.
۲۷ سپتامبر: بعد از آن که ايران اعلام کرد از رای مثبت هند به قطعنامه آژانس حيرت زده شده است، وزارت خارجه هند اعلام کرد:"رأی مثبت دهلی نو به آن قطعنامه با هدف پرهيز از يک رويارويی عمده ميان ايران و جامعه جهانی انجام شد."
۲۸ سپتامبر: مجلس ايران يک فوريت طرحی را تصويب کرد که دولت را موظف می کند اجرای مفاد پروتکل الحاقی به پيمان منع گسترش جنگ افزارهای هسته ای (ان پی تی) را به حالت تعليق درآورد.
سوم اکتبر: آمريکا از دولتهايی که درگير پروژه های اتمی ايران هستند، خواست فورا اين فعاليت ها را متوقف کنند. يک روز بعد روسيه همکاری اتمی خود با ايران را شفاف خواند و گفت از سخنان طرف آمريکايی بهتزده شده است.
هفتم اکتبر: آژانس بين المللی انرژی اتمی و رييس آن محمد البرادعی مشترکا برنده جايزه صلح نوبل سال ۲۰۰۵ شدند. آقای برادعی گفت اين جايزه به سازمانش در برخورد با برنامه اتمی ايران و کره شمالی کمک خواهد کرد. همان روز نمازگزاران جمعه در ايران ضمن محکوم کردن قطعنامه اخير شورای حکام آژانس، از موضع جمهوری اسلامی در دستيابی به فناوری غنی سازی اورانيوم و توليد سوخت اتمی دفاع کردند.
۱۴ اکتبر: مؤسسه مطالعات راهبردی ملی در آمريکا اعلام کرد ايران مصمم به دستيابی به جنگ افزار هسته ای است اما در عين حال به دولت آمريکا توصيه می کند که پذيرش ايران به عنوان کشور برخوردار از سلاح هسته ای هزينه کمتری برايش دربر خواهد داشت تا اين که بکوشد برنامه احتمالی اين کشور برای دستيابی به سلاح هسته ای را متوقف سازد.
۱۵ اکتبر: جان بولتون، سفير آمريکا در سازمان ملل متحد، ايران را متهم کرد که برای ۱۸ سال سعی در توسعه سلاح های اتمی داشته درحالی که در اين مدت جهان را درباره نيات خود "فريب" داده است.
۱۶ اکتبر: وزير امور خارجه آمريکا در لندن با نخست وزير بريتانيا درباره راه های مناسب برخورد با برنامه اتمی جمهوری اسلامی گفتگو کرد.
۲۴ اکتبر: دولت احمدی نژاد کليات آيين نامه چگونگی مشارکت کشورهای خارجی در برنامه های هسته ای را به تصويب رساند. راديو رسمی ايران تاکيد کرد که تنها کشورهايی می توانند در اين مشارکت نقش داشته باشند که دوست جمهوری اسلامی و بی طرف باشند و مقررات پيمان منع گسترش سلاح های هسته ای (ان.پی.تی) را اجرا کنند.
۲۴ اکتبر: سرگئی لاوروف، وزير خارجه روسيه با همتای ايرانی خود ديدار کرد. آقای متکی در زمانی به مسکو رفته بود که استفن هادلی، مشاور امنيت ملی آمريکا نيز در پايتخت روسيه در حال مذاکره با مقامات روس است و انتظار می رود برنامه اتمی ايران بخشی از دستور کارش باشد.
۲۵ اکتبر: موسسه بين المللی مطالعات استراتژيک هشدار داد اگر ايران سلاحهای هسته ای توليد کند، اين مساله می تواند به رقابت تسليحاتی در منطقه دامن زند زيرا ترکيه، عربستان سعودی و مصر نيز به فکر دستيابی به بمب اتمی خواهند افتاد.
۲۶ اکتبر: آقای احمدی نژاد طی سخنرانی در نشست "جهان بدون صهيونيسم" خواستار محو اسراييل از روی نقشه جهان شد. غرب و حتی دبير کل سازمان ملل به شديدترين لحن اين اظهارات را محکوم کردند.
ششم نوامبر: آقای لاريجانی با ارسال نامه برای کشورهای اروپايی اعلام کرد که جمهوری اسلامی مايل به از سرگيری مذاکرات اتمی است.
ششم نوامبر: نتوار سينگ، وزير خارجه وقت هند اعلام کرد که اين کشور ممکن است در نشست آينده شورای حکام آژانس بين المللی انرژی اتمی موضع خود را درباره برنامه های اتمی ايران تغيير دهد. هند يکی از ۲۲ کشوری بود که به قطعنامه پيشنهادی بريتانيا، فرانسه و آلمان عليه فعاليتهای هسته ای ايران رای مثبت داد. همصدايی هند با غرب عليه ايران که از متحدان سنتی اين کشور است، بسياری از ناظران سياسی به ويژه مقامات ايرانی را شگفت زده کرد.
هفتم نوامبر: آقای برادعی از ايران خواست در زمينه برنامه اتمی اش شفافيت بيشتری نشان دهد. وی همچنين پيشنهاد داد برای حل مناقشه اتمی جمهوری اسلامی، يک بانک جهانی سوخت اتمی تشکيل شود تا کشورهای بتوانند از آن برداشت کنند.
هشتم نوامبر: آقای لاريجانی در مصاحبه با بی بی سی اعلام کرد که مذاکرات ايران و اتحاديه اروپا می تواند"ثمربخش" باشد. وی گفت که اگر اروپايی ها بار ديگر به ايران اصرار کنند تا فراوری اورانيوم را متوقف سازد، مرتکب اشتباهی می شوند و دستاوردهای بزرگتری را به مخاطره می اندازند.
نهم نوامبر: وزيرخارجه بريتانيا پس از گفتگو با رهبران روسيه اعلام کرد که دولتهای بريتانيا، فرانسه و آلمان خواهان ارجاع پرونده اتمی ايران به شورای امنيت سازمان ملل متحد نيستند.
13 نوامبر: دولت جمهوری اسلامی خبر مربوط به وجود يک لپ تاپ حاوی اطلاعات مهم در باره فعاليت های هسته ای ايران را يک سناريوی ناشيانه از طرف آمريکا برای تخريب ايران توصيف کرد.
18 نوامبر: آژانس بين المللی انرژی اتمی گفت که در ميان اسنادی که ايران تحويل بازرسان اين آژانس داده، دستورالعمل هايی در مورد ريخته گری فلز اورانيوم به شکل نيم کروی وجود دارد که به گفته ديپلمات ها می تواند چگونگی ساخت بخش مهمی از بمب اتمی باشد.
19 نوامبر: رئيس جمهور آمريکا به رهبر روسيه گفت که آمريکا مايل است طرح پيشنهادی مسکو برای سازش بر سر برنامه اتمی ايران را بپذيرد.
20 نوامبر: نمايندگان مجلس ايران رای دادند که اگر پرونده اتمی جمهوری اسلامی به شورای امنيت ارجاع شود، ايران بايد فعاليتهای داوطلبانه از جمله اجازه بازرسی سرزده از تاسيسات اتمی بر اساس پروتکل الحاقی را متوقف کند.
چهارم دسامبر: ژنرال دان هالوتز، رئيس ستاد ارتش اسرائيل گفت که تلاش های جامعه بين المللی برای جلوگيری از تبديل شدن ايران به يک قدرت هسته ای موفقيت آميز نبوده و کشورش برای نابودی برنامه اتمی جمهوری اسلامی حاضر است تا دو هزار کيلومتر برود.
15 دسامبر: جورج بوش نيوز ايران را خطری واقعی توصيف و بار ديگر جمله معروف خود را تکرار کرد که "ايران بخشی از محور شرارت است".
19 دسامبر: اندکی پس از پايان نشست سران شش کشور عرب حاشيه خليج فارس، وزير خارجه امارات متحده عربی خواهان تضمين کافی برای مصونيت اعراب از عواقب فعاليتهای هسته ای ايران شد. 

سال 2006 
دوم ژانويه: علی لاريجانی طرح روسيه برای انجام بخش مهم غنی سازی در خاک آن کشور را رد کرد.
چهارم ژانويه: نويسنده کتاب وضعيت جنگی (State of War) ادعا می کند سيا به منظور بازداشتن ايران از ساخت سلاح اتمی، از طريق يک متخصص هسته ای اهل روسيه نقشه های ساخت سلاح اتمی در اختيار ايرانيها گذاشته و در جايی از اين نقشه ها اشکالی ايجاد کرده است که باعث شود تلاش ايرانيها برای استفاده از نقشه ها و ساخت سلاح اتمی هيچگاه به نتيجه نرسد اما فردی که آمريکاييها برای انتقال اين نقشه ها به ايران اجير کرده بودند موضوع را به اطلاع ايرانيها رسانده است.
دهم ژانويه: بعد از آن که آژانس پلمپ تاسيسات اتمی ايران را شکست، ايران غنی سازی اورانيوم را برای آنچه نيات تحقيقاتی خوانده، از سر گرفت.
دوازدهم ژانويه: وزرای خارجه بريتانيا، فرانسه و آلمان بعد از ديدار در برلين گفتند مذاکرات اتمی با ايران به بن بست رسيده است و آنها می خواهند شورای امنيت در این پرونده مداخله کند.
سيزدهم ژانويه: جورج بوش، رييس جمهور آمريکا، و آنگلا مرکل صدراعظم آلمان اعلام کردند که 'مرعوب ايران' نخواهند شد. در همين روز جک استرا، وزير امور خارجه بريتانيا، در مصاحبه ای با بی بی سی گفت که 'ضرورتا تحريم ايران در کار نيست.'
چهاردهم ژانويه: محمود احمدی نژاد، رييس جمهور ايران، در واکنش به اظهارات مقام های اروپايی و آمريکايی و تهديدهای آنها مبنی بر ارجاع ايران به شواری امنيت، گفت 'اهرم های لازم را در مقابل تهديد های غرب داريم.'
شانزدهم ژانويه: رييس آژانس بين المللی انرژی اتمی گفت صلح آميز بودن فعاليت های هسته ای ايران در ابهام است. از سوی ديگر در ميان موج تازه ابراز نگرانی های آمريکا و کشورهای اروپايی، وزير امور خارجه عربستان در يک موضعگيری نادر 'غرب' را 'مقصر' در بحران اتمی ايران دانست.
نوزدهم ژانويه: کوفی عنان، دبير کل سازمان ملل متحد، از ايران خواست تحقيقات هسته ای خود را که از سرگرفته است، متوقف کند.

بيستم ژانويه: ژاک شيراک، رييس جمهور فرانسه، در اظهاراتی بحث برانگيز تهديد کرد آماده است عليه کشورهايی که امنيت فرانسه را به خطر بياندازد، از سلاح اتمی استفاده کند.
بيست و دوم ژانويه: با افزايش فشارها و به ويژه پس از صحبت های آقای شيراک مبنی بر استفاده از سلاح هسته ای، فيدل کاسترو، رهبر کوبا، از حمله اتمی به ايران ابراز نگرانی کرد.
بيست و چهارم ژانويه: دو هفته پس از اينکه ايران تحقيقات اتمی خود را از سر گرفت، علی لاريجانی، دبير شورای عالی امنيت ملی اين کشور، وارد مسکو پايتخت روسيه شد تا برای يافتن راه حلی برای بحران هسته ای ايران و بررسی طرح پيشنهادی انجام عمليات غنی سازی در خاک روسيه با مقام های روسی گفتگو کند.
بيست و هفتم ژانويه: مجلس سنای آمريکا نيز به دولت آمريکا پيوست و با صدور قطعنامه ای فعاليت های هسته ايران را محکو کرد. در اين قطعنامه که با حمايت اکثريت قاطع نمايندگان همراه بود، از آژانس بين المللی خواسته شد پرونده ايران را به شورای امنيت بفرستد. در همين روز علی لاريجانی نيز اعلام کرد که طرح پيشنهادی روسيه کامل نيست.
بیست و هشتم ژانويه: يحيی رحيم صفوی، فرمانده سپاه پاسداران ايران هشدار داد که اگر کشورش هدف حمله قرار گيرد، آماده استفاده از موشک های بالستيک است. از سوی ديگر محمد البرادعی، رييس آژانس بين المللی انرژی اتمی، پيشنهاد داد آمريکا به ايران راکتور اتمی بدهد.
سی ام ژانويه: مقام هايی از ايران و اتحاديه اروپا در بروکسل، پايتخت بلژيک، ديدار کردند. از اين گفتگوها گزارش های گوناگونی به دست می رسيد. در حالی که ايرانی ها از موفقيت مذاکرات سخن می گفتند، ديپلمات های اروپايی گفتند مقام های ايرانی حرف تازه ای نداشتند و جلسه بی نتيجه بوده است.
سی و يکم ژانويه: وزيران خارجه آمريکا، روسيه، بريتانيا، فرانسه و چين که همراه با وزير خارجه آلمان و نماينده اتحاديه اروپا در اجلاسی در لندن شرکت کرده بودند با صدور بيانيه ای در ساعات اوليه بامداد اين روز، درخواست کردند شورای حکام آژانس بين المللی در نشست فوق العاده خود (2 فوريه) موضوع فعاليت هسته ای ايران را به منظور رسيدگی به شورای امنيت گزارش کند.
در همين روز و ساعاتی بعد از بيانيه شش قدرت بزرگ جهان، مقام های آژانس بين المللی انرژی اتمی گفتند دولت ايران خبر آمادگی برای از سرگيری فرايند غنی سازی را به اين آژانس اعلام کرده، اما هنوز غنی سازی را آغاز نکرده است.
یکم فوريه: واکنش مقام های ايرانی به بيانيه اجلاس لندن آغاز شد. محمود احمدی نژاد با هشدار در مورد پيامدهای تصميم پنج قدرت بزرگ جهان، اعلام کرد اين اقدام را 'بی اثر در سياست های ايران' خواند. همچنين وزير امور خارجه ايران کشورهای غربی از آنچه وی 'شتابزدگی' می ناميد، بر حذر داشت.
دوم فوريه: همزمان با آغاز اجلاس اضطراری شورای حکام آژانس انرژی اتمی، علی لاريجانی، دبير شورای عالی امنيت ملی ايران، در نامه ای به محمد البرادعی، رييس آژانس، هشدار داد که در صورت ارجاع کشورش به شورای امنيت، دولت جمهوری اسلامی "چاره ای نخواهد داشت" جز اينکه کليه همکاريهای داوطلبانه خود با آژانس را متوقف کند.
روز اول اجلاس اضطراری آژانس بين المللی انرژی اتمی که برای تصميم گيری در مورد پرونده هسته ای ايران تشکيل شده بود، بدون نتيجه پايان يافت. اما ديپلمات های غربی از اجماع بر سر 'گزارش' پرونده ايران به شورای امنيت خبر می دادند.
چهارم فوريه: پس از تعويق مجدد يک روزه در اعلام رای شورای حکام، سرانجام با رای مثبت 27 کشور از 35 کشور عضو (3 مخالف و 5 ممتنع) 'گزارش' پرونده هسته ای ايران به شورای امنيت سازمان ملل تصويب شد. در همين روز محمود احمدی نژاد در نامه ای به سازمان انرژی اتمی ايران دستور به تعليق اجرای 'داوطلبانه' پروتکل الحاقی داد.
هشتم فوريه: در پی واکنش های مقام های ايرانی به مصوبه شورای حکام و تهديد به از سرگيری غنی سازی از سوی اين کشور، کوفی عنان، دبير کل سازمان ملل متحد، از ايران خواست فعاليت های مربوط به غنی سازی اورانيوم را معلق نگاه دارد.
دوازدهم فوريه: با وجود تصميم ايران به لغو همکاری های داوطلبانه با آژانس بين المللی انرژی اتمی، گروه تازه ای از بازرسان آژانس وارد تهران شدند.
چهاردهم فوريه: جواد وعيدی، معاون شورای عالی امنيت ملی ايران، آغاز غنی سازی اورانيوم در تاسيسات اتمی نطنز را تاييد کرد. اين در حالی است که ايران اندکی پيشتر مذاکرات اتمی را که قرار بود در مسکو با روس ها پیگيری شود، نيز لغو کرد.