تحریم‌های آمریکا چگونه تبعات منفی ناشی از تغییرات اقلیمی در ایران را تشدید خواهد کرد؟

سرویس اجتماعی- اندیشکده امریکایی "شورای آتلانتیک" در مقاله‌ای با اشاره به تاثیرات منفی تحریم‌های امریکا بر حفاظت از محیط زیست و مقابله با تبعات تغییرات اقلیمی می‌نویسد: "تصویر یوز آسیایی در سال 2014 میلادی بر روی لباس اعضای تیم ملی فوتبال ایران در سال 2014 میلادی در مسابقات جام جهانی نقش بسته بود که نمادی از غرور و افتخار ملی برای ایرانیان محسوب می‌شود. ایران سال‌هاست که تلاش کرده تا جمعیت این گونه رو به انقراض را حفظ کند. با این حال، متاسفانه با موانع داخلی و خارجی مواجه شده است.

به گزارش آفتاب‎نیوز؛ در ادامه این گزارش آمده است: مقابله با تغییرات اقلیمی در ایران موضوع تازه‌ای نیست. اشتیاق به توسعه زیرساخت‌ها و فناوری در ایران همراه با سوداوری سریع اقتصادی سبب شده تا دولت‌های ایران توجه زیادی به وضعیت محیط زیست نداشته باشند. در مقیاس بین المللی، تحریم‌های بیشتر امریکا مانع از تلاش ایران برای مقابله با آثار و تبعات تغییرات اقلیمی می‌شوند. ایران نیازمند مجموعه راهکارهایی برای مقابله با تغییرات اقلیمی است که یکی از آن‌ها ارزیابی مجدد در شیوه‌های مدیریت منابع است که از طریق کانال‌های بین المللی تقویت می‌شود".

این اندیشکده در ادامه با اشاره به تلاش ایران برای مقابله با تبعات منفی تغییرات اقلیمی بر محیط زیست می‌نویسد: "از دهه 90 میلادی به این سو، ایران از خشکسالی‌های شدید و کاهش منابع آبی رنج می‌برد. خشکسالی بر حوزه‌های اجتماعی و اقتصادی ایران تاثیر منفی گذاشته است. همراه با آن سوء مدیریت منابع، ساختارهای ناکارآمد و وجود ذینفعان و منافع رقابتی فضایی را برای فساد ایجاد کرده است. در حال حاضر، وضعیت تغییرات اقلیمی در ایران به عنوان یک مسئله در حوزه امنیت ملی طبقه‌بندی می‌شود. وابستگی ایران به آبهای زیرزمینی و خشک شدن دریاچه‌ها و رودخانه و کاهش کیفیت آب چالش‌های زیادی را برای ایران ایجاد کرده‌اند. بیابان‌زایی‌ها باعث می‌شوند تا طوفان‌های گرد و غبار شهرها را در بر گیرند و بر کیفیت هوا تاثیر منفی گذاشته شود. به خصوص در بخش‌های شرقی ایران که طوفان‌های گرد و غبار سالانه زیادی روی می‌دهد و به عنوان بادهای 120 روزه شناخته می‌شوند. برخی گزارش‌ها نشان می‌دهند این طوفان‌ها حتی می توانند به مرز افغانستان، جایی که سربازان امریکایی مستقر هستند نیز برسد. گرمای شدید در ایران بسیاری را مجبور می‌کند یا در دمای خطرناک کار کنند و یا آنکه درآمدشان را از دست دهند. در سال 2017 میلادی، دمای هوا در اهواز به 129 درجه فارنهایت رسید. باید توجه داشت که گرمترین رکورد ثبت شده درباره دمای جهان 134 درجه بوده است که در دره مرگ کالیفرنیا در سال 1913 میلادی ثبت شده بود. کیفیت هوا و شرایط ناشی از تغییرات اقلیمی در ایران به دلیل تحریم‌های امریکا بدتر می‌شود چرا که دولت ایران مجبور می‌شود سوختی با کیفیتی ضعیف‌تر را تولید کند. ایران برای تامین بنزین مورد نیاز 26 میلیون خودروی موجود در آن کشور کارخانه‌های پتروشیمی را به پالایشگاه تبدیل کرده است تا در فرایندی هزینه‌بر و ناکارامد سوخت مورد نیاز داخلی را تامین کند. در این میان، بنزین با کیفیت پایین تولیدی به دلیل عدم توانایی ایران در واردات مواد اولیه با کیفیت باعث می‌شوند تا نرخ ابتلا به بیماری‌هایی چون آسم، سرطان ریه و سکته در ایران افزایش یابند".

اندیشکده "شورای اتلانتیک" در ادامه می‌نویسد: "دولت ایران بارها و بارها تغییرات اقلیمی و تهدید متوجه از سوی آن را یاداوری کرده است. پیش از برگزاری نشست اقلیمی پاریس در سال 2015 میلادی، رهبری ایران تاکید کردند که باید با تهدیدات زیست محیطی مانند بیابان‌زایی، خشکسالی و الودگی ناشی از ریزگردها مقابله و آن را مدیریت کرد. ایران طبق تعهد بین‌المللی خود متعهد به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به میزان 12 درصد و تخصیص 5 میلیارد دلار برای تلاش در راه تحقق این تعهد شده است. ایران تا زمانی که تحریم‌ها دوباره اعمال نشده بودند در حال کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای خود به میزان 4 درصد بود. مقابله با تحریم‌ها کار ایران برای رسیدن به این هدف را دشوارتر ساخت. محدودیت‌های مالی بیشتر شدند و علاقه شرکت‌های سرمایه‌گذاری خارجی برای سرمایه‌گذاری در بخش انرژی خورشیدی و بادی و حوزه آب ایران کاهش یافت. برای مثال، شرکت انرژی‌های تجدیدپذیر بریتانیایی Quercus از تصمیم خود برای سرمایه‌گذاری 570 میلیون دلاری در پروژه انرژی خورشیدی در ایران صرفنظر کرد و شرکت‌هایی چون زیمنس گفتند که هیچ‌گونه معامله‌ای با ایران نخواهند داشت. در عرصه بین المللی نیز نهادهایی چون بانک جهانی از خود سلب مسئولیت نشان داده‌اند و وام تازه‌ای را به ایران ارائه نکرده‌اند تا نشان دهند که خود را با تحریم‌های امریکا علیه ایران سازگار ساخته‌اند".

این اندیشکده در ادامه می‌نویسد: "سازمان ملل متحد تاکید کرده که توجه به مسئله تغییرات اقلیمی یکی از مولفه‌های توجه به حقوق بشر است. تغییرات اقلیمی امنیت محصولات غذایی در ایران را کاهش می‌دهد و سبب کاهش تولیدات کشاورزی می‌شود و کشاورزان به درآمدهای جایگزینی چون قاچاق مواد مخدر فکر خواهند کرد. در نتیجه، مجازات تحریمی علیه ایران نوعی نقض حقوق بشر شهروندان ایرانی است. واقعیت آن است که تغییرات اقلیمی موقعیتی منحصر به فرد را برای مشارکت در اختیار ایران و امریکا قرار می‌دهند که سود آن به سیاره زمین خواهد رسید. اگر دولت امریکا می‌خواهد از مردم ایران حمایت کند باید سیاست‌هایی که از توسعه ایران و کمک‌های بین المللی به آن کشور جلوگیری می‌کنند را کنار گذارد. به نظر می‌رسد دولت فعلی امریکا با خروج از موافقتنامه اقلیمی پاریس و نگاه خاصی که به ایران دارد چنین اراده‌ای را نخواهد داشت".