ایران می‌تواند در منازعه با آمریکا روی "چین" و "روسیه" حساب باز کند؟

سرویس بین الملل- سایت "اوراسیا ریویو" در مقاله‌ای با اشاره به اینکه تهران نمی‌تواند بر روی حمایت کرملین حساب کند، می‌نویسد: "اگر تاریخ راهنمای ما باشد روسیه ثابت کرده که شریکی کاملا غیرقابل اعتماد است؛ به ویژه زمانی که نوبت به ایران می‌رسد.

به گزارش آفتاب‎نیوز؛ این سایت افزوده است: تهران خواستار دریافت سامانه دفاع هوایی اس-400 از روسیه شده با این حال، کرملین از پذیرش این درخواست خودداری کرده است. مقام‌های کرملین توضیح داده‌اند که فروش این سامانه در خاورمیانه باعث افزایش تنش می‌شود.

به عبارت دیگر روسیه تلاش کرد از رویارویی با قدرت‌های اصلی غربی و منطقه‌ای بر سر این موضوع حساسیت‌برانگیز جلوگیری کند. از سوی دیگر، جالب است که روسیه این سامانه را به ترکیه تحویل داد؛ کشوری که عضو ناتو است. این اولین‌باری نیست که روسیه به ایران خیانت می‌کند. روس‌ها در سال 2010 میلادی فروش سامانه اس-300 به ایران را رد کردند؛ دلیل آن نیز فشار از سوی امریکا و اسرائیل بود. مقام‌های روسیه بعدا اعتراف کردند که این تصمیم اشتباهی بود اما خیلی دیر شده بود چرا که وجهه مسکو به عنوان تامین‌کننده قابل اعتماد تسلیحات مخدوش شده بود.

در سپتامبر 2018 میلادی، "سرگئی شویگو" وزیر دفاع روسیه در بیانیه‌ای تلویزیونی اعا کرد که روسیه سامانه دفاع هوایی اس-300 را ظرف دو هفته آینده به نیروهای مسلح سوریه تحویل خواهد داد. از آن زمان اسرائیل حملات هوایی متعددی را در سوریه علیه منافع ارتش سوریه و نیروهای مورد حمایت از سوی ایران انجام داده است. چه به دلیل ناکارآمدی اس-300 برای مقابله با حملات بوده باشد و چه روسیه صرفا تصمیم به عدم استفاده از این سامانه دفاع هوایی گرفته باشد واقعیت آن است که اس -300 به کمک دولت سوریه برای مقابله با حملات اسرائیل نیامد. 

این سایت در ادامه می نویسد: "سوریه و ایران تنها کشورهایی نیستند که کرملین به آنان خیانت کرده و پشت‎شان را خالی کرده است. در سال 2003 میلادی روسیه صرب‎ها را با ترک بوسنی – هرزگووین و کوزوو تنها گذاشت. ارمنستان یکی دیگر از به اصطلاح "متحدان" روسیه است که به طور مداوم با دیده شک و تردید به ائتلاف خود با مسکو نگریسته است. در سال 2017 میلادی، روسیه موشک‎های ضد تانک تازه‎ای را به عنوان بخشی از معاملات تسلیحاتی خود به جمهوری آذربایجان، دشمن ارمنستان تحویل داد. این موضوع با انتقاد شدید ارمنستان همراه بود. با این حال، "دیمیتری مدودف" نخست وزیر روسیه اطمینان داد که فروش تسلیحات به طرف ارمنی و آذربایجانی باعث ایجاد توازن نظامی در منطقه خواهد شد.

روسیه در سوریه نیز چنین سیاستی را با طرح بهانه ایجاد توازن قوای نظامی اجرا می کند. از سویی از ارتش دولتی سوریه علیه داعش و سایر گروه‎های سلفی حمایت می‎کند واز سوی دیگر در برابر حملات هوایی مداوم اسرائیلی‎ها هیچ گونه حمایتی از نیروهای مسلح سوریه به عمل نمی‎آورد. به همین خاطر است که بسیاری از تحلیلگران معتقدند روسیه به عنوان متحد اسرائیل عمل می‌کند و نه سوریه.

تل آویو با باز شدن دست‌اش از سوی روسیه و انفعال مسکو، به اهداف ایران در سوریه حمله کرده است. این در حالی است که روسیه توانایی حفاظت از نیروهای ایرانی را از طریق سامانه‌های دفاع هوایی خود در سوریه دارد اما تصمیم گرفته از این تجهیزات برای متوقف کردن اسرائیل استفاده نکند.

"اوراسیا ریویو" در ادامه می‌نویسد: "در کنار این موارد، از نظر تاریخی کرملین همواره از ایران عنوان اهرمی برای ایجاد رابطه‌ای متوازن با قدرت‌های غربی به خصوص امریکا استفاده کرده است. برای مثال، روسیه در فاصله سال‌های 2006 تا 2010 میلادی به شش قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران رای مثبت داده بود. در صورت تقابل نظامی ایران و امریکا بعید به نظر می‌رسد که روسیه بخواهد از ایران حمایت کند. در آن صورت افزایش قیمت نفت به نفع روسیه یکی از صادرکنندگان اصلی نفت جهان خواهد بود. چنین منازعه نظامی‌ای ایران را به انزوای کامل می‌کشاند و به روسیه کمک می‌کند تا نقشی کلیدی در بازارهای آسیای مرکزی پیدا کند. کرملین همچنین می‌تواند از موضوع استفاده کند تا تحریم‌های ضدروسیه که از سوی امریکا و اتحادیه اروپا اعمال شده‌اند برداشته شوند. با این حال، هیچ تضمینی برای لغو این تحریم‌ها وجود ندارد چرا که کنگره امریکا احتمالا هنوز هم هرگونه تلاش ترامپ برای کاهش یا لغو این تحریم‌ها را مسدود خواهد کرد.

در همین حال، "راغده درغام" از روزنامه‌نگاران و ستون‌نویسان معروف مطبوعات عربی در یادداشت تازه‌ای در سایت "ایلاف" نزدیک به عربستان با اشاره به اینکه معتقد است فشار تحریمی امریکا علیه ایران، تهران را در میانه دو گزینه قرار داده است، درباره نقش روسیه می‌نویسد: "پوتین می‌کوشد نقش پدرخوانده را ایفا کند. او می‌خواهد جلوی احتمال حمله نظامی امریکا علیه ایران را بگیرد و تهران را متقاعد کند که خطوط قرمز امریکا را نقض نکند. تلاش‌های پیشین او تاکنون موفقیت‌آمیز نبوده‌اند و سطح منازعه میان تهران و واشنگتن گسترش می‌یابد. ایران از موضع روسیه ناراضی است چرا که فکر می‌کند روس‌ها بسیار نرم موضع‌گیری کرده‌اند و حمایت چندانی از تهران به عمل نیاورده‌اند. تهران انتظار داشت مسکو قویا اقدامات امریکا را محکوم کند. ایران از اتحادیه اروپا، چین و روسیه می‌خواهد تا اقدامات بازدارنده موثری در برابر تحریم امریکا علیه ایران انجام دهد. در این میان اما اروپایی‌ها با افزایش سطح غنی‌سازی اورانیوم توسط ایران به واشنگتن نزدیک‌تر می‌شوند. نه روسیه و چین و نه اروپایی‌ها تمایلی به واردشده به منازعه میان ایران و آمریکا ندارند چرا که در راستای منافع‌شان نیست. در نتیجه، اقدامات آنان محدود به محکوم کردن لفظی و کلامی خواهد شد.