کلاه‌تان را بالاتر بگذارید، تتلیتی ها رکورد شکستند!
مخاطبان امیرتتلو در فضای مجازی رکورد جهانی کامنت اینستاگرام را با بیش از 15 میلیون کامنت شکستند. این رکورد پیش از این با 8.9 میلیون کامنت در اختیار یک فرد مشهور با ۱۴۷ میلیون فالوئر بود.
او در صفحه اینستاگرام خود تهدید کرد اگر تا فلان ساعت تعداد کامنت‌ها به ده میلیون نرسد دیگر در اینستاگرام فعالیت نمی‌کند و پس از آن بود که 15 میلیون کامنت گذاشته شد و تتلو هم به پاس این همراهی موزیک تازۀ خود را منتشر کرد. البته 15 میلیون کامنت به معنی 15 میلیون مخاطب نیست اما همین که توانسته موجی به راه اندازد به تکاپو و جنب و جوش وادارد برای او یک موفقیت است.
این خبر به معنی آن است که ذائقه نسل تازه را صدا وسیما و گفتمان رسمی و تعیین نمی کند و آن قدر که فضای مجازی سمت وسو می دهد دیگران تأثیر گذار نیستند و این واقعیت غیر قابل انگار است.
غرض از این نوشته اما این است که بگویم مدیران رسمی فرهنگی تصور می کردند با بایکوت چهره های شاخص موسیقی دستگاهی ایرانی مانند محمدرضا شجریان و شهرام ناظری مردم را به فضاهایی که خود مایل اند سوق می دهند حال آن که حاصل کار شده تتلو!
درست مثل انتخابات که اگر مردم را از فلان طیف زده کنید سراغ محدود کنندگان نمی روند.
20 سال پیش سعید مرتضوی روزنامه ها را بست و روزنامه نگاران شاخص را به زندان انداخت. حالا به جای این که نشریات داخلی روزانه سه میلیون تیراژ داشته باشند تنها برای بقا می جنگند و «من و تو» و « ایران اینترنشنال» خبر تزریق می کنند. نام آن یکی را نمی آورم که با آمیختن راست و دروغ می تواند بر نوع گفت و گوی چهره های شاخص هم اثر بگذارد.
این تصور که ممانعت و سانسور مردم را به سوی گزینه های مورد نظر سانسورچی هاسوق می دهد به کلی خطاست. چرا که هر چه داخل را محدودتر کنی دیگرانی فضا را پر می کنند که خود را به هیچ یک از چارچوب ها متعهد نمی دانند.
دربارۀ مورد خاصِ امیر حسین مقصود لو یا امیر تتلو البته کلاه شان را باید دو بار بالا بگذارند یا به دو دلیل بالاتر بگذارند.
اول به این خاطر که چهره های شاخص موسیقی را رانده یا تارانده اند و فضا به دست اینان افتاده هر چند بخشی هم به خاطر تغییر نسل و علاقه به سبک های دیگر زندگی بوده است و صدای شجریان و شهرام ناظری هم شنیده می شد اینان نیز هواداران خود را داشتند.
دوم به این سبب که یک چند روی تتلو کار کردند تا در خدمت خودشان باشند و حالا خارج از همه چارچوب ها و کنترل ها مخاطبان را تشویق یا تهدید می کنند و آنان نیز از همراهی دریغ نمی کنند.
تتلو هر که هست و هر چه هست و هر نسبتی میان او و هنر قایل باشیم یا نباشیم آیینه ای است از واقعیت های فرهنگی و مهم تر از همه این که حاصل حجم عظیمی از ادعاهای کنترل و هدایت و هزینه های هنگفت فرهنگی شده همین جناب تتلو و خیل هواداران در اینستاگرام و حقاً که باید کلاه‌شان را بالاتر بگذارند!
هرکه تو او را دوست نداری من او را می پرستم، حتی.......!