چرایی پرستاران ایرانی مهاجرت می‌کنند؟
پرستاران ماه هاست که برای کنترل بیماری کرونا مبارزه می‌کنند و جان خود را در معرض خطر قرار داده اند. با این حال عدم توجه و بی مهری مسئولان باعث شده تا موج جدید مهاجرت پرستاران آغاز شود. بسیاری از وعده‌هایی که به پرستاران داده شده است، عملی نشده و این موضوع فرصت خوبی است تا کشور‌های اروپایی برای جذب پرستاران و مهاجرت آسان آن‌ها به دلیل کمبود نیروی انسانی اقدامات لازم را انجام دهند.
بیش از هزار درخواست خروج از کشور
در همین خصوص، رئیس هیات مدیره نظام پرستاری تهران گفت: «از زمان آغاز شیوع ویروس کرونا در کشور‌های اروپایی، به دلیل کمبود نیروهای متخصص در بیمارستان‌های اروپا، شرایط ورود پرستاران به این کشور‌ها فراهم شد به طوری که شرط نمره زبان برای پذیرش برداشته شده است و پرستاران به راحتی جذب این کشور‌ها می‌شوند. کشور‌های اروپایی، آمریکای شمالی و استرالیا بیشترین درخواست جذب پرستاران ایرانی را دارند که با توجه به شیوع ویروس کرونا و بهتر بودن شرایط مهاجرت پرستاران، درخواست‌ها مبنی بر مهاجرت پرستاران طی چند ماه اخیر افزایش چشمگیری داشته است. طی چند ماه اخیر بیش از هزار پرستار درخواست خروج از کشور را داشتند.» به گفته این مسئول عدم دریافت به موقع و دقیق پاداش کرونا، بی‌تدبیری در زمینه حفظ منابع انسانی و عدم جذب نیروهای ۸۹ روزه از اصلی‌ترین دلایل مهاجرت پرستاران ایرانی است.
۲۰ هزار مبتلا در میان پرستاران
آرمین زارعیان بیان کرد: «بسیاری از پرستاران مدتهاست که خانواده خود را ندیده‌اند، عروسی خود را لغو کردند و در کنار مردم بودند. من در جلسات مختلف با کمیسیون بهداشت و درمان مجلس و دولت بار‌ها به فرسودگی و فشار کاری که بر پرستاران وارد شده اشاره کردم و هشدار دادم که عدم توجه به این موضوع می‌تواند فاجعه‌ای بزرگ را ایجاد کند، اما علی رغم تمام هشدار‌ها شاهد بی‌توجهی بودیم.»
وی افزود: «تا امروز نزدیک به ۲۰ هزار پرستار به بیماری کرونا مبتلا شدند، موضوعی که خودش نشان از فداکاری پرستاران در مقابله با کرونا است، اما در مقابل شاهد عدم استخدام نیروهای قراردادی بودیم و هیچ حمایت جدی نسبت به پرستاران صورت نگرفت.» پیش از این نیز سازمان نظام پرستاری ایران درباره کمبود نیروی پرستار در بیمارستان‌ها هشدار داده بود. این سازمان از دو بحران همزمان کمبود پرستار و اپیدمی کرونا که سلامت مردم را تهدید می‌کند خبر داده و بر ضرورت استخدام پرستاران، پرداخت معوقات و اصلاح نظام پرداخت اجرایی تاکید کرده بود.
گلایه پرستاران
این در حالیست که گزارش‌های میدانی ما و گفتگو با پرستاران نشان می‌دهد این قشر محق هستند. آنان با توجه به بالا رفتن فشار کاری انتظار دارند رسیدگی‌ها بیشتر شود و پرداختی به آنان متفاوت از گذشته باشد. نجمه پرستار با سابقه ۱۰ سال گفت: «ماندن در اینجا دیگر برای ما فایده‌ای ندارد. ما متناسب با زحمت خود، حق و حقوق متناسب دریافت نمی‌کنیم همچنین فاصله بزرگی میان درآمد پرستار و پزشک وجود دارد درواقع بسیاری از کار‌ها را پرستاران انجام می‌دهند، اما مزایای آن تنها عاید پزشکان می‌شود. ما حقوق مان را چندین ماه عقب‌تر دریافت می‌کنیم آن هم در وضعیت الان که هر روز قیمت‌ها در حال افزایش است.» وی افزود: «من در صورتی که پرستار آی سی یو هستم، اما کارانه ۲۰۰ هزارتومانی دریافت می‌کنم در صورتی که پزشکان کارانه بسیار بیشتری از ما دریافت می‌کنند. فشار کاری ما بسیار بالا است، زیرا بین تعداد پرستار و مریض تعادل وجود ندارد و امروزه بیماران هم احترامی برای ما قائل نیستند.»
پرستاران بی دفاع
او در آخر گفت: «امنیت جانی و مالی برای پرستاران وجود ندارد و در صورت بروز اتفاق هیچکس از ما دفاع نمی‌کند مثلا بار‌ها همراهان بیماران به پرستاران توهین کرده اند و حتی به تهدید آن‌ها پرداختند. با توجه به شرایط خوبی که توسط دیگر کشور‌ها مهیا شده است امروز بسیاری از همکاران من درصدد مهاجرت هستند، آنان بیش از هرچیز به دنبال ارزش و احترام هستند. در کشور ما پرستاران خانم اگر استخدام دولت باشند حتی حق اولاد دریافت نمی‌کردند.»
تامین شغل، خانه و وسیله نقلیه در صورت مهاجرت
سحر از دیگر پرستاران به ما می‌گوید: «در صورتی که بدون پرستار بیمارستان وجود ندارد، حقوق پرستاران در ایران بسیار کم است. امروز پرستاران جان خود را در راه شغل خود گذاشته اند. در کشور‌هایی مانند کانادا، استرالیا و سوئد شرایط برای پرستاران بسیار خوب است و در صورت مهاجرت اعلام کرده اند که علاوه بر تامین شغل، خانه و وسیله نقلیه هم برای پرستاران تامین می‌شود و این بسیار شرایط ایده آلی هست برای پرستارانی که امروز در این شرایط سخت حتی حقوق متناسب با شغلشان را دریافت نمی‌کنند. امروز در فضا‌های مجازی بسیاری از پرستارانی که مهاجرت کرده اند تولید محتوا می‌کنند و اینگونه آگاهی ما بیشتر شده است»
دیگر دلگرمی و انگیزه‌ای برای ما باقی نمانده
ایمان یکی دیگر از پرستاران در خصوص مهاجرت و سختی کار به ما می‌گوید: «من امروز آماده مهاجرت هستم، زیرا شرایط ما با دیگر پرستاران در کشور‌های دیگر قابل مقایسه نیست. در کشوری مانند کانادا پرستار حکم پزشک را دارد، اما در کشور ما کارانه پزشکان صد‌ها برابر پرستاران است. اگر کارانه‌ای به پرستاران داده می‌شود از درآمد خود بیمارستان است و چرخه اصلی درآمدی بیمارستان‌ها عمل‌های پزشکان است که در این شرایط تعداد عمل‌ها بسیار کم شده است. او در آخر گفت: «دیگر دلگرمی و انگیزه‌ای برای ما باقی نمانده است، زیرا مسئولان به قول‌های خود عمل نکردند. در جامعه ما دید درستی نسبت به پرستاران وجود ندارد و زحمت‌های آنان دیده نمی‌شود در صورتی که پرستاران مهارت‌های زیادی دارند و برای رسیدن به این شغل و جایگاه زحمت بسیاری را تحمل کرده اند. اگر امروزه دید بهتری وجود دارد به این دلیل است که بعد از شیوع کرونا رسانه‌ها تازه از ما گفتند.»
فاجعه مهاجرت نخبگان سال هاست که گریبان این مملکت را گرفته است و هر روز به دلیل بی توجهی مسئولان آمار مهاجرت بالا‌تر می‌رود. این ترس وجود دارد که اگر این بی توجهی‌ها همینگونه ادامه پیدا کند کشور با کمبود نیروی متخصص انسانی مواجه شود.
با این شرایط مرغ و خروس های ابادی هم مهاجرت میکنن 
