مذاکره ایران با آمریکا؛ آری یا نه؟
محمد یاسین ساقی در یادداشتی که برای آفتابنیوز ارسال کرده، نوشته است: در حالی که کارد مشکلات اقتصادی به استخوان معیشت مردم رسیده است، برخی امید به رئیس جمهور بعدی آمریکا و بهبود اوضاع دارند. با اینکه دموکرات‌ها بار‌ها اعلام کرده اند نظرشان نسبت به ایران با جمهوریخواهان یکی است و دموکرات‌ها هم همان گرگ در لباس بره هستند، ولی خوشبینی‌ها نسبت به دولت بعدی آمریکا به قدری رایج شده که حتی قیمت ارز و خودرو نسبت به اخبار انتخاباتی کاخ سفید هماهنگ‌تر شده است تا تصمیمات کنترلی مسئولین و نهاد‌های نظارتی که در این مدت گرفته شده است. پس دور از انتظار نیست که عده‌ای در فضای مجازی شایعه کنند جو بایدن ایرانی الاصل است!
امروزه که سوال رایج در ذهن هموطنان درباره مذاکره احتمالی بین ایران و آمریکاست، عده‌ای حتی امیدوار به بازگشت آمریکا به برجام سابق را دارند در صورتی که عاقلانه نیست که آمریکا، ایرانی که به مرگ گرفته تا به تب راضی کند را به شرایط برجام برگرداند و یا حتی پیش شرطی که این روز‌ها برخی اعلام میکنند را بپذیرد.
برخی دیگر از تحلیلگران هم معتقدند باتوجه به بد عهدی‌های آمریکا در مذاکرات با ایران، در آینده مذاکره‌ای صورت نخواهد گرفت. مذاکره با آمریکا از مک فارلین تا برجام هرگز برای ایران، برد-برد تلقی نشده و بعد از برجام هم بدبینی روز افزونی در سیاست خارجه ایران نسبت به آمریکا به وجود آمده است. اما آیا وضعیت جامعه ما تحمل ادامه و یا تشدید شرایط فعلی را دارد؟ اگر واقع گرایانه به این سوال نگاه کنیم پاسخ مثبت نیست.
در شرایط فعلی که نگاه مجلس به شرق و نگاه دولت به غرب است، بحث گرایش به قدرت‌های شرقی هم مطرح میشود، ولی در طول تاریخ قدرت‌های شرقی هم دوست و پایبند به ایران نبوده‌اند و دنبال ماهی گرفتن از آب گل آلود بوده‌اند. این مسائل باعث شده مذاکره با قدرت‌ها، چه شرقی و چه غربی گربه سیاه ایران باشد و طرف متضرر شونده همواره ایران بشود.
با تمام این توصیفات به نظر می‌رسد دولت فعلی ایران همچنان نظرش به مذاکره و توافق با آمریکا مساعد است و حتی ادغام بانک‌های نیروهای مسلح را نیز می‌توان گامی در جهت پیشبرد (اف_ای_تی_اف) دانست.
امروزه در دنیا همه راه‌ها به مذاکره و توافق ختم میشود و حتی جنگ‌ها نیز با مذاکره به پایان می‌رسند. پس مذاکره احتمالی ایران و آمریکا نیز دیر یا زود محتمل به نظر می‌رسد. البته ممکن است شکل مذاکرات عوض بشود و توافق به صورت پنهانی و پشت در‌های بسته باشد و یا طرف مذاکره کننده به جای آمریکا دولت‌های اروپایی باشند. همچنین توافق احتمالی، برای دولت بعدی آمریکا هم ارزشمند و یک دستاورد مهم تلقی میشود و آمریکا بار‌ها اعلام کرده است تمرکز سیاست خارجه اش به منطقه حساس خاور میانه است.
در پایان امید است مسولئین با در نظر گرفتن همه‌ی جوانب و درس گرفتن از تجربیات قبلی مذاکرات به توافقی برسند که هم صلابت و سعادت کشور حفظ شود و هم معیشت مردم در وضع بهتری قرار بگیرد.
از نظر من شرایطی در حال حاضر فراهم نیست که ما حق انتخاب اره یا نه داشته باشیم
الان کل کشورها یک طرفه با ما همکاری نمیکنند و اگر هم زیر میزی کاری انجام میدهند منافع خوبی دارند
شرایط امروز به نفع روسیه چین عربستان و ... دیگه هست لزومی نمی بینم اینان کمکی به برقراری ارتباط بکنند
مگر مسولین ایران سیاستمدار خوبی به نفع مصالح کشور باشند