دلایل چسبیده بودن مادرزادی انگشتان دست
سینداکتیلی یا انگشتان بهم چسبیده، بیماری مادرزادی است، که بر اثر آن ممکن است دو انگشت یا بیشتر بهم چسبیده باشند. طبق آمار‌ها معمولا از هر دو هزار تولد یک نفر به این عارضه مبتلا خواهد شد و سینداکتیلی در پسر‌ها دو برابر شایعتر از دختران است.
اتصال انگشتان مجاور ممکن است فقط بصورت اتصال پوستی باشد. ممکن است دو انگشت مجاور در عروق و یا اعصاب نیز اشتراک داشته باشند و گاهی اوقات استخوان دو انگشت مجاور هم ممکن است به یکدیگر متصل باشند.
معمولا انگشتان دوم و سوم در این عارضه به یکدیگر می‌چسبند، سینداکتیلی گاهی اوقات زمینه خانوادگی دارد و بعضی اوقات نیز همراه با بیماری‌های ژنتیکی، چون سندروم داون همراه است.
در هیچ کشوری این عارضه را بیماری نمی‌دانند و تنها مسئله‌ای است که از لحاظ زیبایی اهمیت دارد؛ بنابراین انگشتان بهم چسبیده بیماری نیست که نیاز به درمان داشته باشد و فقط به عنوان یک عمل جراحی زیبایی میتوان دو انگشت را با عمل جراحی از یکدیگر جدا کرد، ولی این جراحی مانند هر عمل جراحی دیگری ممکن است با عوارضی همراه باشد.
علل سینداکتیلی چیست؟
علت سینداکتیلی جدا نشدن یک یا چند تا از این انگشتان به علت ایجاد نشدن شکاف در دوران جنینی است؛ دانشمندان به دنبال یافتن علت تشکیل نشدن این شکاف‌ها هستند. گاهی اوقات سینداکتیلی همراه با دیگر تغییرات یا ناهنجاری‌های مادرزادی در استخوان ها، صورت یا جمجمه است. علاوه بر این سینداکتیلی می‌تواند زمانی رخ دهد که پوست یا ساختار دیگر بدن پس از یک آسیب مهم مانند سوختگی به درستی التیام نیافته باشد.
راه‌های درمان سینداکتیلی
درمان سینداکتیلی جدا کردن انگشتان با عمل جراحی است. در عمل جراحی معمولا پوست بین انگشتان بصورت زیگزاگ برش داده شده و انگشتان از هم جدا می‌شوند. معمولا بعد از جدا شدن انگشتان، پوست موجود برای پوشاندن هر دو انگشت کافی نیست و نیاز به پیوند پوست پیدا می‌شود.
در اغلب موارد، این امکان وجود دارد که انگشت‌های به هم چسبیده با عمل جراحی اصلاح شود و این عمل معمولا بین سنین ۱۲ تا ۱۸ ماه قبل از پیشرفت کامل آن اتفاق می‌افتد.
پزشک معمولا با اشعه ایکس یا اولتراسوند مشخص می‌کند که انگشتان دقیقا با چه ساختاری به هم چسبیده اند و بهترین روش جراحی نیز معلوم می‌شود.
