رئيس جمهور از چه چيز عصباني است؟!

آفتاب: در روزهای اخیر رئیس جمهور در اغلب مواقع خبر اول رسانه ها بوده است. البته شاید این موضوع با توجه به دولتی بودن اكثر رسانه ها عجیب به نظر نرسد، اما موضوع آنگاه مهم جلوه می كند كه بدانیم اغلب این ابراز نظرها در واكنش به انتقادات مدیران و احزاب كشور به سیاستهای اقتصادی دولت نهم بوده است . باز كاوی این سخنان حاكی از شتابزدگی و عصبانیتی است كه تحلیل گران را به وجود انتقادات پیدا و پنهان بر قوه مجریه به دلیل عملكرد آن رهنمون می سازد.

نگاهی به ابراز نظرها ودستورات رئیس جمهور در هفته های اخیر از نوعی شتابزدگی حكایت دارد.در حالی كه عموماً رؤسای جمهور با دادن اختیارات لازم به مدیران خود برای حل مشكلات جاری و روزمره ، در اتاقهای فكر و شوراهای تخصصی به اصلاح سیاستها و روندهای راهبردی می پردازند، متاسفانه اعمال سلیقه های مكرر در حوزه هایی كه شاید محدوده مدیریتی یك وزیر یا یك مدیر میانی تلقی شود، ضمن افزودن بر دغدغه های یك رئیس جمهور فرصت تدقیق روشها و مدیریت عالیه را از وی سلب می كند.

سخنرانی رئیس محترم جمهور در جمع مردم قم و افشاگری های ایشان پیرامون مافیای سیگار ، تورم ،اصلاحات كابینه و... ضمن اینكه در بعضی موارد امكان بررسی های قضایی و امنیتی را از دستگاههای مربوطه سلب می كند، به دلیل كلی بودن و ابهامهای متعدد، واكنشهایی را بر می انگیزد كه شاید به دلیل بارز بودن مرجع آن دور از شان عالی ترین مقام رسمی كشور باشد.

در حالی كه صحبتهای رئیس جمهور درباره مافیای اقتصادی واكنش رئیس سازمان بازرسی كل كشور مبنی بر عدم وجود چنین پدیده ای را برمی انگیزد . رئیس سازمان ثبت اسناد از رئیس جمهوردلایلش را برای اتهامات ایشان به این سازمان می خواهد.

از سوی دیگر آمار و ارقام مطرح شده پیرامون باند قاچاق سیگار آنقدر ابهام انگیز است كه واكنش برخی سایتها را مبنی بر غیر واقعی بودن آنها بر انگیخته است.

و یا در حالی كه رئیس جمهور علت گرانی ها و مشكلات اقتصادی كشور را به موارد نامعلومی نسبت می دهد، مصباحی مقدم نماینده اصولگرای مجلس و عضوجامعه روحانیت مبارز ریشه تورم موجود را سیاستهای غلط دولت می داند.

اگر به این اظهار نظرها برخی دستورات و مكاتبات آقای رئیس جمهور را نیز اضافه كنیم اهمیت موضوع بیشتر مشخص خواهد شد.

عزل وزرای اقتصاد و كشور در شرایطی صورت گرفته است كه حداقل در یك مورد خاص موضوع،واكنش مقامات عالی نظام را نیز برانگیخته است.از سوی دیگر در شرایطی كه در دولتهای گذشته شاهد آن بوده ایم كه موضوعات تخصصی اقتصادی عموماً در شوراهای ویژه و با حضور وزیران مربوطه بررسی و حل می شده است، دیدیم كه رئیس جمهور در منازعه بین رئیس كل بانك مركزی ووزیر كار پیرامون بسته اقتصادی سال 87 وارد عمل می شود.

نامه شدیدالحن و بسیار مهم رئیس جمهور به رئیس مجلس شورای اسلامی كه برخی رسانه ها از آن به پاسخ نامه سه ماه پیش رئیس مجلس به رهبر معظم انقلاب در مورد رئیس جمهور نام برده اند، از دیگر موضوعات و واكنشهای رئیس جمهور در هفته های اخیر بوده است.ایشان ضمن متخلف خواندن حداد عادل از نقض قانون اساسی توسط رئیس مجلس نام برده اند و پرسیده اند:«چه كسی به تخلفات شما رسیدگی می كند؟»

اگر به همه این مطالب در كنار هم بنگریم بدیهی به نظر می رسد كه با ورود رئیس جمهور به فضای رسانه ای - و حوزه ای كه شاید متعلق به مدیران میانی كشور باشد - ضمن خدشه وارد شدن به جایگاه ریاست جمهوری اسلامی ایران عملاً تمركز و فضای آرام لازم برای رئیس قوه مجریه برای اداره كلان كشور وجود ندارد.

به عبارت صریح تر موضع گیری های ایشان در این روزها از نوعی عصبانیت حكایت دارد كه شاید ناشی از مخالفتها و انتقادات بسیاری از مدیران و قوای نظام از عملكرد قوه مجریه باشد. دقت در دلایل این انتقادات و مرجع آنها، راه را برای گمانه زنی ها وتحلیل‌هایی باز خواهد كرد كه شاید پاسخ بسیاری از آنها را درآرایش نامزدهای انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری در سال آینده خواهیم یافت.