چرا برخی افراد از هویت جنسیتی خود رضایت ندارند؟
مسعود نیک‌فرجام با بیان اینکه هویت جنسی به احساس مذکر یا مونث بودن فرد اطلاق می‌شود، اظهار کرد: علاوه بر اصطلاح هویت جنسی، وجود حس نارضایتی نسبت به جنسیت خود در برخی از افراد وجود داشته که به آن نارضایتی جنسی می‌گویند، در چنین حالتی یک میل قوی برای داشتن جنسیت دیگر یا اصرار بر این که او متعلق به جنس مقابل است در فرد وجود دارد.
وی افزود: اصولا کودکان با انجام بازی‌هایی مطابق با جنس خود، هویت جنسی خود را پیدا می‌کنند، به‌عنوان مثال پسربچه‌ها با انجام بازی دزد و پلیس و فوتبال و دختربچه‌ها با عروسک‌بازی و خاله‌بازی کم‌کم با هویت جنسی خود آشنا می‌شوند.
این متخصص روانپزشکی گفت: در حالت نارضایتی جنسی، پسران ترجیح می‌دهند لباس جنس مقابل را پوشیده و یا ظاهر زنانه برای خود درست کنند و در دختران نیز ترجیح برای پوشیدن انحصاری لباس معمول مردانه و یک مقاومت درونی برای پوشیدن لباس زنانه وجود دارد، به‌علاوه دو طرف یک حس داشتن نقش‌های جنس مقابل در بازی‌های خیالی خود دارند و حتی فرد در دروان کودکی با همبازی‌های جنس مخالف به انجام بازی می‌پردازد.
نیک‌فرجام تاکید کرد: کیفیت روابط میان مادر و کودک در نخستین سال‌های زندگی در برقراری هویت جنسیتی اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد، عموما در خلال این دوره‌ها مادر به‌طور طبیعی باید کودک را از هویت جنسی خود آگاه کند و سبب شود که او به هویت جنسیتی خود افتخار کند و با گفتن عباراتی مانند « تو دختر یا پسر خوبی هستی» می‌توانند برای هویت جنسی فرزند احترام قائل شده و در نتیجه این ارزش را به فرزند خود منتقل کند.
وی با بیان اینکه کودک از سن دو تا سه سالگی از هویت جنسی خود اطلاع پیدا می‌کند، یادآور شد: روان‌کاوان معتقد هستند که مادر خشن و بی‌ارزش‌کننده، می‌تواند در رشد هویتی کودک خود اختلال ایجاد کند، همچنین مشکلات هویت جنسیتی ممکن است بر اثر مرگ مادر، غیبت طولانی یا افسردگی او شروع شود، در چنین حالتی حتی دیده می‌شود که فرزند پسر، نقش مادری برای دیگر اعضای خانواده ایفا می‌کند.
این متخصص روانپزشکی ادامه داد: کودکانی که طردشده و یا آزرده می‌شوند، امکان دارد باورهای جنسیتی خود را از دست بدهند و به جنس مخالف علاقه پیدا کنند، به‌علاوه باید فرزند پسر بیشتر با پدر خود و فرزند دختر بیشتر با مادر خود همراه باشد و به‌هیچ وجه مادران لباس‌های جنس مخالف را بر تن فرزند خود نپوشانند.
این متخصص روانپزشکی ادامه داد: نقش پدر نیز در سال‌های اولیه زندگی، نمونه نخستین فرد محبوب برای دختران از نوع جنس مخالف بوده و دختران در ذهن خود تصور می‌کنند که فردی که می‌خواهند در آینده با او ازدواج کنند، بهتر است رفتاری مشابه پدر آنان داشته باشد، برای پسر نیز پدر الگوی همانندسازی مردانه است، حتی رفتار معلمان در مدرسه و نحوه پاداش دادن آنان به دانش‌آموز نیز در شکل‌گیری درست هویت جنسیتی کودک اثر دارد.
نیک‌فرجام در پایان در خصوص علل نارضایتی جنسی در افراد، تصریح کرد: هیچ ژن احتمالی در این مورد شناسایی نشده است، حتی در افراد دوقلو نیز اگر اختلال هویت جنسی وجود دارد، امکان دارد در یک قُل دارای این اختلال باشد، اما در قل دیگر وجود نداشته باشد، اما آن‌چه که در ثبات و یا نارضایتی هویت جنسیتی دخالت دارد، نوع رفتار اطرافیان و محیطی است که کودک در آن رشد یافته است.
