تفاوت چندانی میان پوتین و مدودیف قائل نیستم

به رسمیت شناختن استقلال کوزوو حرکت صحیحی نبود

آفتاب: شما روابط خوبی با ولادیمیر پوتین داشتید. ولی با دیمیتری مدودیف چه طور؟ حتماً او را خوب می شناسید.او یکی از رؤسای گازپروم بود.

من سال هاست که مدودیف را می شناسم و به عنوان مردی که قابل بحث و گفتگو است و با اصول محکمی راهنمایی شده است من برای وی احترام زیادی قائلم. او در مقام نخست وزیر، به ما نشان داد که نه تنها در زمینه سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی باکفایت است، بلکه قابلیت اجرا کردن تصمیمات خود را نیز دارد. او اعلام کرده که تحکیم یک دولت قانون مدار در اولویت برنامه‌هایش قرار دارد. من مطمئنم که به هدفش خواهد رسید. شکی نیست که او در صحنه جهانی، طی جلسات متعددش در خارج از کشور تجربه کافی اندوخته است. او راهی را که روسیه به عنوان شریکی ثابت و قابل اطمینان در سیاست بین الملل و به عنوان عضوی از G8 در پیش گرفته، دنبال خواهد کرد. بعضی از مسائل پیچیده در عرصه بین‌الملل مانند عدم ازدیاد سلاح‌های مخرب،کشمکش‌های خاورمیانه و تغییرات اقلیمی تنها با مشارکت با روسیه قابل تجزیه‌اند.

من معتقدم روسیه تحت رهبری مدودیف اقدامات اساسی در جهت رفع این مشکلات خواهدکرد.

غرب معتقد است مدودیف رئیس جمهور لیبرال‌تری در مقایسه با پوتین خواهدبود. نظر شما در این مورد چیست؟
من از نظر سیاسی تفاوت چندانی بین پوتین و مدودیف قائل نیستم؛ آن‌ها تا کنون سیاست‌های روسیه را مشترکاً مشخص کرده‌اند. غرب معمولاً سیاست‌ها و عقاید پوتین را اشتباه تعبیر می‌کند. شکی نیست که دولت روسیه آزادتر، دموکرات‌تر، پابرجا‌تر و موفق‌تر از آن چه قبل از ریاست جمهوری پوتین بود، شده‌است. روی هم رفته، رئیس جمهور جدید همان طور که اعلام کرده سیاست‌های پوتین را دنبال خواهد کرد. این تصمیم درستی است. در چند سال اخیر، روسیه برخلاف دیگر نقاط جهان، عنصر پابرجایی بوده‌است. من معتقدم که روسیه تحت رهبری مدودیف هم‌چنان پابرجا خواهد ماند.

در شب برگزاری نشست اخیر سران ناتو در بخارست، آلمان، فرانسه و برخی دیگر از کشورهای اروپایی به سرعت با پیوستن اوکراین و گرجستان به کمیته اجرایی ناتو مخالفت کردند. با این حال ناتو اعلام کرد مه درها به روی همه باز است و قول داد که بحث در مورد این مسأله را در جلسه‌ای تا آخر امسال پیگیری کند. اوکراین و گرجستان چه شانسی برای پیوستن به ناتو دارند؟ آیا آلمان در جبهه هم پیمانان خود در ناتو قرار خواهد گرفت یا موضع روسیه را که کاملاً با پرداخت ناتو به این مسأله متفاوت است، در نظر خواهد داشت؟

بسیاری از کشورها، از جمله برخی کشورهای عضو ناتو در مورد ورود اوکراین و گرجستان به ناتو دچار تردید هستند. من هم در مورد این موضوع تردید دارم. اکثر مردم اوکراین مخالف پیوستن به ناتو هستند. وضع سیاست داخلی گرجستان نامشخص است و به علاوه تعارضات مشخصی دارد که به هیچ وجه نمی‌تواند وارد ناتو شود. من خودداری از هر اقدامی که بتواند به عنوان محاصره کردن با ارعاب روسیه تفسیر شود را توصیه می‌کنم. عضویت در ناتو برای این گونه کشورها قدم بزرگی است.

اعلام استقلال یک جانبه کوزوو هنوز با حمایت گسترده در عرصه بین الملل رو به رو نشده‌است. به علاوه، بعضی از کشور ها از جمله روسیه و تعدادی از اعضای اتحادیه اروپا بر این امر که اقدامات مقامات کوزوو قوانین بین المللی و قعطنامه 1244 شورای امنیت سازمان ملل را زیر پا گذاشته، پافشاری می‌کنند. مسکو معتقد است دولت‌هایی که از استقلال کوزوو به شدت حمایت می‌کنند، نتوانسته‌اند دلیل منحصر به فرد بودن وضعیت آن را توضیح دهند. آیا شما به منحصر به فرد بودن آن اعتقاد دارید؟ به نظر شما آیا ممکن است این مسأله باعث برانگیختن سلسله واکنش‌هایی در مناطق دیگری که مناقشات متوقف شده دارند بشود؟

در واقع، اغلب اعضای اتحادیه اروپا و ایالات متحده با به رسمیت شناختن استقلال کوزوو مشکلات زیادی را به وجود آورده‌اند. منظورم نه تنها در مورد کوزوو بلکه در تمام مواردی است که شما ذکر کردید. به نظر من این حرکت صحیحی نبود زیرا زودتر از موعد خود انجام شد. گزینه‌های دیگری هم وجود داشتند. من فکر می‌کنم صربستان اگر بخواهد باید در اتحادیه اروپا پذیرفته شود. کوزوو می‌تواند به عنوان بخشی از صربستان به عضویت اتحادیه اروپا درآید یا پس از عضویت صربستان، استقلال ایالتی کسب کند. در هر صورت این مشکل بدون همکاری نیروهای هوادار اروپاییان از تیم رئیس جمهور بوریس تادیچ حل نخواهد شد. هرچند به رسمیت شناخته شدن کوزوو این نیروها را به قدری ضعیف کرده که احتمالاً به زودی با کوزووی منزوی و غیر قابل پیش بینی رو به رو خواهیم شد. صادقانه بگویم جای تأسف دارد که اتحادیه اروپا، روش ایالات متحده را در مورد این مسأله دنبال کرده‌است. این تصمیم بدون شک به نفع ایالات متحده است ولی کاملاً یه صلاح اروپا نیست.

بعضی از همسایگان آلمان این کشور را با اشاره به جریان جنوبی به دوستی با روسیه به خرج آن ها متهم می‌کنند. آیا واقعاً جریان جنوبی تا این حد برای لهستان، حوزه بالکان و سوئد خطرناک است؟ آن‌ها قصد دارند به کلی از تشکیل آن ممانعت کنند. آیا این طرح همان طور که برنامه ریزی شده- خط اول در 2011 و خط دوم در 2012- عملی خواهد شد؟

جریان جنوبی بر ضد هیچکس معطوف نشده‌است. برعکس، سهم بزرگی در ذخیره گاز قابل اتکای اروپا خواهد داشت. این بیشتر یک پروژه روسی- اروپایی است تا روسی-آلمانی. به همین دلیل است که اتحادیه اروپا پروژه جریان جنوبی را به نفع تمام اروپا تشخیص داده‌است. به همین دلیل هم تمام اعضای اتحادیه اروپا باید از آن حمایت کنند. لازم به ذکر نیست که روش ساخت و کارگذاشتن لوله های گاز، با تمام استانداردهای محیطی و فنّی سازگار است. ما معتقدیم با سرعت بخشیدن به جریان ساخت و تعامل گسترده با دیگر کشورها موفق به آغاز ذخیره ی گاز در 2012 خواهیم شد.

راجع به موضع دیگر کشورها در مورد مسیر دریایی جریان جنوبی چه طور؟ چه زمانی بالاخره آن را خواهند پذیرفت؟
ما هم اکنون برای پاسخگویی به درخواست آن‌ها در حال مطالعه مسیرهای جایگزین برای جریان جنوبی هستیم. برای اجتناب از تأخیر، ما در حال تلاش برای ساده‌تر کردن عملیات سازندگی و تخصیص زمان کافی برای جلب موافقت تمام کشور‌ها هستیم. ما تمام اقدامات بعدی خود را طی رایزنی‌های بین‌المللی با کشورهای حوزه بالکان هماهنگ خواهیم کرد. این روند ماه ها به طول خواهد انجامید. زمان‌های بتون‌ریزی بستگی به این دارد که اقدامات تمام کشورها چه قدر سازنده باشد.

چرا هزینه ی پروژه-4/7 میلیارد یورو- به تخمین گازپروم بیش از قبل شده است؟ هزینه‌ای که قبلاً تعیین شده بود، 6 میلیارد یورو بود. هزینه تخمینی قبل، بسیار ناهنجار بود و تقریباً دو سال پیش زمانی که پروژه تازه داشت راه‌اندازی می‌شد تعیین شده بود. اکنون عوامل مهم دیگری هم در زمان برنامه‌ریزی به آن افزوده شده‌اند. بخش اعظم هزینه افزوده شده، مربوط به قوانین ایمنی و ملاحظات محیط زیست است. نوسان قیمت‌های جهانی هم تأثیر مهمی در هزینه‌های جریان جنوبی و هم‌چنین تمام پروژه‌های زیربنایی آن داشته‌اند.

گزارش خطا

لینک کوتاه: https://aftabnews.ir/000JVl