92 درصد قربانیان مین هیچ آموزشی ندیده‌اند
جبار طهماسبی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب - جبار طهماسبی*: نحوه برخورد با مین و زندگی در مناطق آلوده به مین در كاهش تلفات آن بسیار اهمیت دارد. در این باره هم استناد می‌كنم به یكی از نتایج كار پژوهشكده مهندسی و علوم پزشكی جانبازان، مطالعه گذشته‌نگری كه یك دوره 14 ساله را در پنج استان غربی آلوده بررسی می‌كند. نتایج این پژوهش حاكی از این است كه92 درصد قربانیان مین و مهمات عمل نكرده در هیچ برنامه آگاهسازی‌ای شركت نداشته‌اند. در حالی که آگاهسازی و آموزش خطرات یكی از اساسی‌ترین روش‌های مواجهه با مشكل مین است كه در كنار پاكسازی و انهدام انبارها باید به آن توجه ویژه بشود. هر چند از این‌هم نباید گذشت كه در سال‌های اخیر برنامه‌های آگاهسازی مین در ایران وسعت نسبتا خوبی پیدا كرده است.
در این سال ها برنامه‌هایی از طرف سازمان بهزیستی و هلال احمر اجرا شده و در كنار اینها نیروهای غیردولتی كه تاكید من بیشتر بر حضور این گروه‌های داوطلب نظیر انجمن "ماف" در كردستان و گروه‌های دیگر در خوزستان و كرمانشاه است هم به صورت جدی مشغول به این فعالیت‌ها هستند.
هر چند در اجرای امر آموزش خطرات مین که در قالب برنامه های آموزشی "من و مین" توسط انجمن "ماف" در حال انجام است، همکاری هایی شده است، اما مسلما مقدار زیادی از هزینه‌های پروژه‌ای كه در ابتدا تعریف و به همكاران ارائه شد، تامین نشده است و همین مساله باعث شده برنامه هایمان را به شكلی محدودتر اجرا كردیم اما بازنگری در این حوزه ضروری است.
در برنامه آموزشی من و مین، كاهش تلفات ناشی از انفجار مین و مواد منفجرنشده به‌عنوان هدف كلی در كنار آموزش رفتارهای صحیح - آشنایی با علائم مناطق خطر، نشانه‌های خطر - انواع صدمات این مواد، پیامدها و دركل تغییر رفتار مد نظر بود، اما همانطور که گفته شد به دلیل کمبود بودجه مجبور شدیم این طرح را در مقیاس محدودی اجرا کنیم.
بدیهی است نه پاکسازی میادین مین و نه آموزش در این باره با شعار محقق نخواهد شد و هر دوی این موارد مشارکت جدی بخش مدنی و دولتی جامعه را می طلبد. اینکه هر سال همزمان با روز جهانی آموزش خطرات مین، نهادها و سازمان های داخلی و خارجی بیانیه ای یا پیامی بدهند، نمی تواند روند تخریبی این سلاح را کم کند. چرا که مین اکنون هم به صورت روزانه در ایران قربانی می گیرد و هر لحطه درنگ یا کم کاری در این باره به معنای بازی با جان شهروندان است.
آمارهای موجود در این باره هم به خوبی نماینگر ضعف در حوزه آموزش و پاکسازی مین در ایران است. بنابراین ضروری است برنامه مناسبی تدوین شود تا در مرحله اول قربانیان مین کاهش پیدا کرده و به صفر برسند و در مرحله بعد برای بازگرداندن قربانیان فعلی به زندگی طبیعی تلاش کنیم.
*مدیر برنامه آموزشی من و مین
آفتاب - جبار طهماسبی*: نحوه برخورد با مین و زندگی در مناطق آلوده به مین در كاهش تلفات آن بسیار اهمیت دارد. در این باره هم استناد می‌كنم به یكی از نتایج كار پژوهشكده مهندسی و علوم پزشكی جانبازان، مطالعه گذشته‌نگری كه یك دوره 14 ساله را در پنج استان غربی آلوده بررسی می‌كند. نتایج این پژوهش حاكی از این است كه92 درصد قربانیان مین و مهمات عمل نكرده در هیچ برنامه آگاهسازی‌ای شركت نداشته‌اند. در حالی که آگاهسازی و آموزش خطرات یكی از اساسی‌ترین روش‌های مواجهه با مشكل مین است كه در كنار پاكسازی و انهدام انبارها باید به آن توجه ویژه بشود. هر چند از این‌هم نباید گذشت كه در سال‌های اخیر برنامه‌های آگاهسازی مین در ایران وسعت نسبتا خوبی پیدا كرده است. در این سال ها برنامه‌هایی از طرف سازمان بهزیستی و هلال احمر اجرا شده و در كنار اینها نیروهای غیردولتی كه تاكید من بیشتر بر حضور این گروه‌های داوطلب نظیر انجمن "ماف" در كردستان و گروه‌های دیگر در خوزستان و كرمانشاه است هم به صورت جدی مشغول به این فعالیت‌ها هستند.
هر چند در اجرای امر آموزش خطرات مین که در قالب برنامه های آموزشی "من و مین" توسط انجمن "ماف" در حال انجام است، همکاری هایی شده است، اما مسلما مقدار زیادی از هزینه‌های پروژه‌ای كه در ابتدا تعریف و به همكاران ارائه شد، تامین نشده است و همین مساله باعث شده برنامه هایمان را به شكلی محدودتر اجرا كردیم اما بازنگری در این حوزه ضروری است.
در برنامه آموزشی من و مین، كاهش تلفات ناشی از انفجار مین و مواد منفجرنشده به‌عنوان هدف كلی در كنار آموزش رفتارهای صحیح - آشنایی با علائم مناطق خطر، نشانه‌های خطر - انواع صدمات این مواد، پیامدها و دركل تغییر رفتار مد نظر بود، اما همانطور که گفته شد به دلیل کمبود بودجه مجبور شدیم این طرح را در مقیاس محدودی اجرا کنیم.
بدیهی است نه پاکسازی میادین مین و نه آموزش در این باره با شعار محقق نخواهد شد و هر دوی این موارد مشارکت جدی بخش مدنی و دولتی جامعه را می طلبد. اینکه هر سال همزمان با روز جهانی آموزش خطرات مین، نهادها و سازمان های داخلی و خارجی بیانیه ای یا پیامی بدهند، نمی تواند روند تخریبی این سلاح را کم کند. چرا که مین اکنون هم به صورت روزانه در ایران قربانی می گیرد و هر لحطه درنگ یا کم کاری در این باره به معنای بازی با جان شهروندان است.
آمارهای موجود در این باره هم به خوبی نماینگر ضعف در حوزه آموزش و پاکسازی مین در ایران است. بنابراین ضروری است برنامه مناسبی تدوین شود تا در مرحله اول قربانیان مین کاهش پیدا کرده و به صفر برسند و در مرحله بعد برای بازگرداندن قربانیان فعلی به زندگی طبیعی تلاش کنیم.
*مدیر برنامه آموزشی من و مین
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید