امیرکبیر هم که باشی، اصلاحات مذهبی کار دستت می‌دهد
آفتاب: خبرگزاری میراث فرهنگی نوشت: نه تاسیس مدرسه دارالفنون، نه چاپ روزنامه وقایع اتفاقیه و نه حتی مقابله با رشوه‌خواری درباریان؛ آنچه حکم به پایان کار امیرکبیر داد اصلاحات مذهبی بود که عامه مردم را با حکومتیان برای مخالفت با امیرکبیر همصدا کرد.

اصلاحات اجتماعی و اقتصادی و حتی نظامی، نمی‌توانست آن‌قدر کفه ترازو را به نفع مخالفان امیرکبیر سنگین کند که بتوانند پروژه برکناری او را اجرا کنند. چراکه این صدراعظم ناصرالدین‌شاه از مقبولیت مردمی برخوردار بود و هرگونه برخوردی با او، می‌توانست واکنش شدید مردمی را در پی داشته باشد. 

اما آنچه سبب شد عامه مردم با درباریان برای برکناری امیرکبیر در چنین روزی همصدا شده و دیگر میلی به بودن امیر نداشته باشند، اصلاحات مذهبی امیرکبیر بود. اصلاحات مذهبی از جمله اقدامات برجسته امیرکبیر بود که با هدف زدودن خرافه از چهره مذهب صورت گرفت. منع مجالس قمه‌زنی و اصلاحات اساسی از جمله اقدامات این پروسه بود.

حال با توجه به اینکه همواره آن قسمت‌هایی از مذهب که آمیخته به خرافه می‌شود برای عامه مردم جذاب‌تر است و گاهی از اصل مهم‌تر می‌شود، حذف این خرافه‌ها، نارضایتی ضمنی همان عامه را به همراه داشت تا اینکه مخالفتی با برکناری امیرکبیر نکردند.