روزنامه همشهری از تشت آرای نظام تصمیم‌گیری کشور درباره حجاب انتقاد کرده است.
این روز‌ها مسئله حجاب یکی از موضوعات روز رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی است. موافق و مخالف درباره وضعیت حجاب و رفتار حاکمیت و اعمال قانون اظهارنظر می‌کنند. اما لابه‌لای همه این گفتگو‌ها یک روایت تلخ وجود دارد و آن‌هم سوءظن عمیق به نظام تصمیم‌گیری است؛ اینکه مسئولان این موضوع را به هم حواله می‌دهند و این تشتت آرا باعث شده است موضوع با جدیت دنبال نشود.
واقعیت این است که ما در مسائل مهم کشور نیازمند فداکاری کارشناسی هستیم. فداکاری کارشناسی چیست؟ پای رأی و نظر کارشناسی‌مان بایستیم و از آن دفاع و تلاش کنیم به سرانجام برسد، اما در نقطه‌ای که کار به تشتت و عدم‌تصمیم‌گیری می‌رسد روی یک نظر اجماع کنیم تا اجرا از بلاتکلیفی خارج شود. فداکاری این است که مانع نشویم و فراتر از آن همراهی و دلسوزانه کمک کنیم تا اشکالات برطرف شود.
اصل این است که پشت سر همه تصمیمات مهم کشور باید اجماع وجود داشته باشد. اگر اجماع کارشناسی نیست، اما اراده یکپارچه در اجرا وجود دارد و این اجماع تصمیم‌گیری است که وفاق ملی در پذیرش تصمیم می‌سازد.