محاکمه ای از جنس تاریخ
آفتاب‌‌نیوز : 
محاکمه امروز حادثه ای است که صدام حسین در سال هایی که بر سریر قدرت تکیه داشت، هرگز احتمال آن را در مخیله اش راه نداد و اگر چنین بود دیگر تبدیل به چنین هویلایی نمی شد.
این اتفاق در خاورمیانه نیز تجربه ای بدیع و تکان دهنده است به ویژه برای بسیاری از مردم این منطقه که همواره زیر سایه سنگین دیکتاتورها به سر برده اند. محاکمه دیکتاتور سابق عراق به معنای تنگ شدن دنیا برای امثال او است که باور نکردند جهان در حال تغییر است و آنچه تغییر نمی کند همان «تغییر» است.
مردم عراق و خاورمیانه امروز شاهد تحقیر شدن چهره ای هستند که روزگاری جز قلدری و زورمداری هنری نداشت و مردم کشورش در مقابل تکبر او پشیزی محسوب نی شدند. حادثه امروز عبرت تاریخ است.
بی گمان محاکمه صدام حسین به اتهام قریب سه دهه حکومت وحشت و سرکوب و نادیده گرفتن حقوق مردم عراق و تمامیت ارضی همسایگان این کشور می تواند باورهای جدیدی را در خاورمیانه شکل دهد، اینکه دیکتاتورها ابدی نیستند و روزی بابت رفتارشان باید پاسخگو باشند؛ حتی به قیمت جانشان.
رژیم دیکتاتوری سابق عراق هیچ دستاوردی برای مردم این کشور نداشت جز جنگ، آوارگی، فقر و حالا خطر از همپاشی تمامیت ارضی و وفاق ملی.
صدام حسین همه منافع کشورش را قربانی مصالح خود کرد بی آنکه لحظه ای به فرجام رفتارش برای ملت زخمی خود بیندیشد. او نه توانست به اصطلاح وحدت عربی را محقق کند، نه رهبر جان عرب شود و نه ذره ای بر خاک کشورش بیفزاید. او تنها به گسترش کینه و نفرت پرداخت و حالا ملتی باید هزینه زیاده خواهی های تبهکارانه او را بپردازد.
برای ارزیابی رژیم های سیاسی از ظهور تا سقوط می توان یک ملاک را محک زد؛ میراث آنها برای ملتشان چه بوده است؟ فقر، جنگ، تلاشی قوام ملی با پیشرفت و توسعه. صدام حسین تنها و تنها رنج و مسکنت را برای مردمش به یادگار گذاشت؛ مردمی که در دوران حکومت او فقط سرکوب شدند.
محاکمه صدام حسین در سطحی دیگر نیز قابل مطالعه است یکی نخستین تجربه چنین اتفاقی در سطح خاورمیانه که در آرزوهای دور و دست نیافتنی ملت های رنجور از ستم رژیم های خودکامه قرار داشت و دیگر اینکه دولت های عرب حالا باید باور کنند که برای سرسلامت داشتن در پایان کار خود، راهی جز آشتی با ملت هایشان ندارند.
این حق همسایگان عراق است که حقوق خود را در محاکمه صدام حسین مطالبه کنند، اگر چه دادگاه کنونی تنها به بررسی جنایت های او در داخل کشور محدود است ولی باید جامعه بین الملل حقوق همسایگان این کشور را به رسمیت شناخته و در این باره به طور قطع چاره اندیشی کند.
محاکمه امروز حادثه ای است که صدام حسین در سال هایی که بر سریر قدرت تکیه داشت، هرگز احتمال آن را در مخیله اش راه نداد و اگر چنین بود دیگر تبدیل به چنین هویلایی نمی شد. این اتفاق در خاورمیانه نیز تجربه ای بدیع و تکان دهنده است به ویژه برای بسیاری از مردم این منطقه که همواره زیر سایه سنگین دیکتاتورها به سر برده اند. محاکمه دیکتاتور سابق عراق به معنای تنگ شدن دنیا برای امثال او است که باور نکردند جهان در حال تغییر است و آنچه تغییر نمی کند همان «تغییر» است.
مردم عراق و خاورمیانه امروز شاهد تحقیر شدن چهره ای هستند که روزگاری جز قلدری و زورمداری هنری نداشت و مردم کشورش در مقابل تکبر او پشیزی محسوب نی شدند. حادثه امروز عبرت تاریخ است.
بی گمان محاکمه صدام حسین به اتهام قریب سه دهه حکومت وحشت و سرکوب و نادیده گرفتن حقوق مردم عراق و تمامیت ارضی همسایگان این کشور می تواند باورهای جدیدی را در خاورمیانه شکل دهد، اینکه دیکتاتورها ابدی نیستند و روزی بابت رفتارشان باید پاسخگو باشند؛ حتی به قیمت جانشان.
رژیم دیکتاتوری سابق عراق هیچ دستاوردی برای مردم این کشور نداشت جز جنگ، آوارگی، فقر و حالا خطر از همپاشی تمامیت ارضی و وفاق ملی.
صدام حسین همه منافع کشورش را قربانی مصالح خود کرد بی آنکه لحظه ای به فرجام رفتارش برای ملت زخمی خود بیندیشد. او نه توانست به اصطلاح وحدت عربی را محقق کند، نه رهبر جان عرب شود و نه ذره ای بر خاک کشورش بیفزاید. او تنها به گسترش کینه و نفرت پرداخت و حالا ملتی باید هزینه زیاده خواهی های تبهکارانه او را بپردازد.
برای ارزیابی رژیم های سیاسی از ظهور تا سقوط می توان یک ملاک را محک زد؛ میراث آنها برای ملتشان چه بوده است؟ فقر، جنگ، تلاشی قوام ملی با پیشرفت و توسعه. صدام حسین تنها و تنها رنج و مسکنت را برای مردمش به یادگار گذاشت؛ مردمی که در دوران حکومت او فقط سرکوب شدند.
محاکمه صدام حسین در سطحی دیگر نیز قابل مطالعه است یکی نخستین تجربه چنین اتفاقی در سطح خاورمیانه که در آرزوهای دور و دست نیافتنی ملت های رنجور از ستم رژیم های خودکامه قرار داشت و دیگر اینکه دولت های عرب حالا باید باور کنند که برای سرسلامت داشتن در پایان کار خود، راهی جز آشتی با ملت هایشان ندارند.
این حق همسایگان عراق است که حقوق خود را در محاکمه صدام حسین مطالبه کنند، اگر چه دادگاه کنونی تنها به بررسی جنایت های او در داخل کشور محدود است ولی باید جامعه بین الملل حقوق همسایگان این کشور را به رسمیت شناخته و در این باره به طور قطع چاره اندیشی کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید