حاشیه ای بر بیانیه دانشگاه ایرانیان
آقای احمدی نژاد مردم را چه فرض کرده اید؟
هر چه هست این نحو مدیریت که هشت سال بر کشور حاکم بوده جای تعامل و تفکر دارد. یک مبلغ هنگفت از حساب دولت خارج می شود مدتی را در نزد افرادی می ماند و بالاخره با انتشار اخبار آن در سطح عموم به خزانه بازگردانده می شود و مضاف بر آن دانشگاه مربوطه یک بیانیه طلبکارانه نیز می دهد گویی خدمتی بس سترگ را به منصه ظهوررسانده است.
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: عبدالرضا کنی: دانشگاه ایرانیان بخوانید دانشگاه محمود احمدی نژاد پس از افشای این نکته در رسانه ها که 16 میلیارد تومان ناقابل از طرف دولت ایشان به این دانشگاه تحت مدیریت وی کمک شده بود؛ طی اطلاعیه ای 6 بندی مرحمت فرموده و این مبلغ نا قابل را با سلام و صلوات به حساب ریاست جمهوری عودت دادند.
خبری کوتاه و مختصر اما با عقبه ای پر و پیمان و البته تعجب برانگیز که نشان از حقیقتی تلخ دارد. به گزارش خرداد، در این مقال طی چند سر فصل کوتاه و مختصر به این فرآیند می نگریم و عمق فاجعه را بررسی می کنیم.
1- روابط عمومی دانشگاه جامع بین المللی ایرانیان در بیانیه ای که صادر کرده اعطای این کمک را امری طبیعی دانسته و با اشاره به کمک های دولت به برخی نهادهای عمومی و دانشگاه تهران چنین آورده است که این روند نه تنها معمول و متعارف است که قانونی بوده و مصوبه دولت را پشتوانه خودش داشته است. حال باید گفت نکته دقیقا همینجاست چرا که شاید به شکل ظاهری این نقل و انتقال مصوبه دولت را داشته اما همین مصوبه و اعطای 16 میلیارد تومان به حساب دانشگاه که رئیس دولت موسس آن است و یاران وی هیئت موسس آن محل ایراد است. آیا این کمک در راستای منافع ملی بوده؟ آیا هر فردی که بخواهد دانشگاه تاسیس کند و به نهاد ریاست جمهوری مراجعه کند چنین مبلغ هنگفتی به حساب وی واریز می شود؟ آیا تاسیس دانشگاه آنهم با تحریم های ظالمانه ایجاد شده و کسری بودجه دولت در اولویت مسائل کشور قرار دارد؟ آیا در هنگامی که مردم عادی برای دریافت یک وام چند میلیونی باید از هفت خوان رستم بگذرند چگونه یک دولت به خود اجازه می دهد مبلغی چنین گزاف را نه حتی با عنوان وام که به عنوان کمک به یک دانشگاه تخصیص دهد؟ آیا هزاران هزار تولید کننده چرخه تولید کشور که در دوران دولت نهم و دهم با آسیب های جدی روبرو شدند و کارخانه آنان با نیمی از ظرفیت کار کرده و یا به تعطیلی کشیده شدند می توانستند در دولت دهم با مراجعه به نهاد ریاست جمهوری چنین وام هایی دریافت دارند؟ و هزاران آیای دیگر که از حوصله این مقال فزون تر است...
2- قیاس مع الفارغ یکی از گزاره هایی است که در خصوص این بیانیه بوضوح قابل مشاهده است. این نهاد برای توجیه این کمک در اقدامی جالب گفته است که بیش از 450 میلیارد ریال نهاد ریاست جمهوری در دولت دهم به خوابگاه‌های دانشگاه تهران کمک کرده است. حال شما پیدا کنید پرتقال فروش را ؟! آخر با کدام چسب نا چسبی دانشگاه تهران با دهه ها سابقه و میلیون ها فارغ التحصیل و دانشجو که وزنه و اعتبار علمی کشور به حساب می آید با دانشگاهی مقایسه شده که هنوز حکم اعضای هیئت موسس آن به تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی نرسیده است؟ ازطرف دیگر تامین مسکن مطلوب وظیفه بدیهی دولت برای دانشجویانی است که تحت مدیریت وزارت علوم قرار دارند و هیچ ارتباط منطقی میان این دو وجود ندارد که بیانیه نویس محترم این کمک را دال بر مشروعیت کمک 16 میلیاردی به دانشگاه احمدی نژاد خوانده است.
3- نکته بسیار قابل تاسف نوع نگاه دولتی هایی است که هشت سال مقدرات کشور را در دست داشته اند و براحتی آب خوردن دست به اقدامی می زنند که هیچ توجیه منطقی و عقلانی و عرفی ندارد و سپس آن را قانونی می خوانند. سئوالی که اکنون با این فعل و انفعال در اذهان عمومی نقش می بندد آنست که آیا کشور با همین روش و با همین سبک و سیاق اداره می شده است؟ یعنی این افراد هر جور که صلاح می دانسته اند به صرف بودجه دست می برده اند و آنگاه با این توضیح و البته توجیه که مصوبه قانونی دولت است موضوع را رفع و رجوع می کرده اند؟ انحراف های 60 یا 70 درصدی که در گزارش تفریغ بودجه بدان اشاره می شد و یا نکاتی که سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات بارها بر روی آن دست گذاشته اند نیز آیا مشمول چنین فرآیندهایی بوده است؟
4- این نهاد اعلام کرده که این روند بطور کامل قانونی است و برای دوری از هر گونه شائبه آن را به حساب نهاد ریاست جمهوری واریز کرده است. حال سئوال پیش می آید که اگر روندی قانونی طی شده و هیچ ایراد و اشکالی ندارد چرا باید از شائبه افکنی ترسید و پول را به خزانه باز گرداند بالاخره اگرروند قانونی طی شده مسئولین این دانشگاه ذینفع هستند و نباید در حق آنان اجحاف بشود و بصرف اطلاع مردم از ماوقع این پول به شکل فوری باز گردانده شود. البته نکته جالب توجه آنست که در طول این مدت این مبلغ هنگفت اگر در هر جایی سرمایه گذاری می شد عایداتی داشته و لازم است این دوستان که اصل پول را بگردانده اند توضیح بدهند که با سود قانونی و بانکی حاصل از این پول چه کرده اند و آیا استفاده از این مبلغ شائبه برانگیز نیست؟
هر چه هست این نحو مدیریت که هشت سال بر کشور حاکم بوده جای تعامل و تفکر دارد. یک مبلغ هنگفت از حساب دولت خارج می شود مدتی را در نزد افرادی می ماند و بالاخره با انتشار اخبار آن در سطح عموم به خزانه بازگردانده می شود و مضاف بر آن دانشگاه مربوطه یک بیانیه طلبکارانه نیز می دهد گویی خدمتی بس سترگ را به منصه ظهوررسانده است اینجاست که باید گفت تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل
خبری کوتاه و مختصر اما با عقبه ای پر و پیمان و البته تعجب برانگیز که نشان از حقیقتی تلخ دارد. به گزارش خرداد، در این مقال طی چند سر فصل کوتاه و مختصر به این فرآیند می نگریم و عمق فاجعه را بررسی می کنیم.
1- روابط عمومی دانشگاه جامع بین المللی ایرانیان در بیانیه ای که صادر کرده اعطای این کمک را امری طبیعی دانسته و با اشاره به کمک های دولت به برخی نهادهای عمومی و دانشگاه تهران چنین آورده است که این روند نه تنها معمول و متعارف است که قانونی بوده و مصوبه دولت را پشتوانه خودش داشته است. حال باید گفت نکته دقیقا همینجاست چرا که شاید به شکل ظاهری این نقل و انتقال مصوبه دولت را داشته اما همین مصوبه و اعطای 16 میلیارد تومان به حساب دانشگاه که رئیس دولت موسس آن است و یاران وی هیئت موسس آن محل ایراد است. آیا این کمک در راستای منافع ملی بوده؟ آیا هر فردی که بخواهد دانشگاه تاسیس کند و به نهاد ریاست جمهوری مراجعه کند چنین مبلغ هنگفتی به حساب وی واریز می شود؟ آیا تاسیس دانشگاه آنهم با تحریم های ظالمانه ایجاد شده و کسری بودجه دولت در اولویت مسائل کشور قرار دارد؟ آیا در هنگامی که مردم عادی برای دریافت یک وام چند میلیونی باید از هفت خوان رستم بگذرند چگونه یک دولت به خود اجازه می دهد مبلغی چنین گزاف را نه حتی با عنوان وام که به عنوان کمک به یک دانشگاه تخصیص دهد؟ آیا هزاران هزار تولید کننده چرخه تولید کشور که در دوران دولت نهم و دهم با آسیب های جدی روبرو شدند و کارخانه آنان با نیمی از ظرفیت کار کرده و یا به تعطیلی کشیده شدند می توانستند در دولت دهم با مراجعه به نهاد ریاست جمهوری چنین وام هایی دریافت دارند؟ و هزاران آیای دیگر که از حوصله این مقال فزون تر است...
2- قیاس مع الفارغ یکی از گزاره هایی است که در خصوص این بیانیه بوضوح قابل مشاهده است. این نهاد برای توجیه این کمک در اقدامی جالب گفته است که بیش از 450 میلیارد ریال نهاد ریاست جمهوری در دولت دهم به خوابگاه‌های دانشگاه تهران کمک کرده است. حال شما پیدا کنید پرتقال فروش را ؟! آخر با کدام چسب نا چسبی دانشگاه تهران با دهه ها سابقه و میلیون ها فارغ التحصیل و دانشجو که وزنه و اعتبار علمی کشور به حساب می آید با دانشگاهی مقایسه شده که هنوز حکم اعضای هیئت موسس آن به تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی نرسیده است؟ ازطرف دیگر تامین مسکن مطلوب وظیفه بدیهی دولت برای دانشجویانی است که تحت مدیریت وزارت علوم قرار دارند و هیچ ارتباط منطقی میان این دو وجود ندارد که بیانیه نویس محترم این کمک را دال بر مشروعیت کمک 16 میلیاردی به دانشگاه احمدی نژاد خوانده است.
3- نکته بسیار قابل تاسف نوع نگاه دولتی هایی است که هشت سال مقدرات کشور را در دست داشته اند و براحتی آب خوردن دست به اقدامی می زنند که هیچ توجیه منطقی و عقلانی و عرفی ندارد و سپس آن را قانونی می خوانند. سئوالی که اکنون با این فعل و انفعال در اذهان عمومی نقش می بندد آنست که آیا کشور با همین روش و با همین سبک و سیاق اداره می شده است؟ یعنی این افراد هر جور که صلاح می دانسته اند به صرف بودجه دست می برده اند و آنگاه با این توضیح و البته توجیه که مصوبه قانونی دولت است موضوع را رفع و رجوع می کرده اند؟ انحراف های 60 یا 70 درصدی که در گزارش تفریغ بودجه بدان اشاره می شد و یا نکاتی که سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات بارها بر روی آن دست گذاشته اند نیز آیا مشمول چنین فرآیندهایی بوده است؟
4- این نهاد اعلام کرده که این روند بطور کامل قانونی است و برای دوری از هر گونه شائبه آن را به حساب نهاد ریاست جمهوری واریز کرده است. حال سئوال پیش می آید که اگر روندی قانونی طی شده و هیچ ایراد و اشکالی ندارد چرا باید از شائبه افکنی ترسید و پول را به خزانه باز گرداند بالاخره اگرروند قانونی طی شده مسئولین این دانشگاه ذینفع هستند و نباید در حق آنان اجحاف بشود و بصرف اطلاع مردم از ماوقع این پول به شکل فوری باز گردانده شود. البته نکته جالب توجه آنست که در طول این مدت این مبلغ هنگفت اگر در هر جایی سرمایه گذاری می شد عایداتی داشته و لازم است این دوستان که اصل پول را بگردانده اند توضیح بدهند که با سود قانونی و بانکی حاصل از این پول چه کرده اند و آیا استفاده از این مبلغ شائبه برانگیز نیست؟
هر چه هست این نحو مدیریت که هشت سال بر کشور حاکم بوده جای تعامل و تفکر دارد. یک مبلغ هنگفت از حساب دولت خارج می شود مدتی را در نزد افرادی می ماند و بالاخره با انتشار اخبار آن در سطح عموم به خزانه بازگردانده می شود و مضاف بر آن دانشگاه مربوطه یک بیانیه طلبکارانه نیز می دهد گویی خدمتی بس سترگ را به منصه ظهوررسانده است اینجاست که باید گفت تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید