چرا تندروها عصبانی شده اند؟ مگر رئیس جمهوری حرف ناحقی زد؟

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: عبدالرضا کنی: شش ماه از آغاز به کار دولت تدبیر و امید می گذرد در طول مدت سپری شده شاید به جرات بتوان گفت که این دولت با تندترین انتقادات و هجمه های بی محابا روبرو بوده است. وضعیتی که نه دولت خاتمی با مجالس پنجم و هفتم تا بدین حد گرفتار آن بود و نه دولت دهم در یکسال پایانی چنین مورد هجمه و بازخواست قرار گرفت.

 اینهمه در حالی به منصه ظهور رسید که دولت روحانی با بدترین شرایط ممکن به گواه آمار و اطلاعات رسمی چه در زمینه اقتصادی و تورم و بیکاری و گرانی، چه درزمینه سیاسی بواسطه انشقاق و تنش های چند ساله در درون و انزوا و فشارهای بی محابای دشمنان بیرونی قرار داشت.

 حال با همه این اوصاف این دولت در مدت کم سپری شده، تورم را مهار کرده، به بازارهای اقتصادی رونق بخشیده، بودجه را در موعد مقرر سامان داده، فاز دوم قانون هدفمندی را در اسرع وقت تنظیم و به مجلس ارائه داده، نوسانات ارز را کنترل کرده، و بورس را به اعلا درجه بازدهی رهنمون کرده، طرح انزوای ایران در عرصه جهانی را در هم کوبیده ، ساختار تحریم ها را شکسته و بیش از بیست میلیارد دلار درآمد را طی شش ماه آینده برای کشور محقق کرده، تنش زدای ملموسی رقم زده و دشمنان ایران را به انزوا کشانده، اگر تا دیروز یک وزیر خارجه یک کشور معمولی و حتی ضعیف حاضر به دیدار با مقامات ما نبود اکنون وزیر خارجه آمریکا درخواست دیدار به وزیر امور خارجه ما می دهد و اکثریت روسای جمهوری کشورهای قدرتمند جهان با رئیس جمهور ما در طول این مدت دیدار داشته اند، پرونده هسته ای که یازده سال بدون هیچ نتیجه ای به مذاکرات فرسایشی تبدیل شده بود در این دولت و تنها طی 100 روز به نقطه ثبات رسید، حق غنی سازی در عمل به رسمیت شناخته شد، هیچ فعالیتی تعلیق نشد و ساختار تحریم ها درهم شکست و ....

 حال با همه این اوصاف این دولت با تندترین انتقادات مواجه شد، یک دوجین از وزرایش به مجلس آمده اند، آمار سئوالات 5 برابر شده است، چندین نامه اعتراضی و اخطار به رئیس جمهوری نوشته شد، در کوچکترین انتصابات دولت دخالت شد، چندین وزیر تنها طی چند ماه به استیضاح تهدید شده اند، سه وزیر کارت زرد گرفته اند، تندترین انتقادات ممکن و عرض تسلیت به دولت حواله شد، هجمه گسترده وبی محابای رسانه ای براه انداخته شده و راجع به کوچکترین فعل و انفعال ولو با مثبت ترین برایند ایرادات بنی اسرائیلی گرفته شد و دولت همواره از در تعمال نسبت به این سخنان واکنش نشان داد.

 حال انتقادات صریح اما تلطیف شده و مختصر و موجز رئیس جمهوری که امروز در دانشگاه شهید بهشتی آن را ابراز داشت و در یک جمله به بی سوادی هجمه کنندگان به توافق هسته ای اشاره کرد، موجی از خشم و هجمه مجدد را براه انداخته که ای آه و فغان که این رسم ادب نیست و احترام به منتقد چنین نیست !!

 این دوستان البته وقتی دولت نرمش تمام عیار نشان می داد نیز دست از انتقاد بر نمی داشتند و طبیعی است که چنین واکنش هایی به منصه ظهور برسانند اما لحاظ چند نکته در این میانه لازم و بدیهی است.

 اول آنکه واژه " بی سواد" توهین و ناسزا نیست بلکه اشاره به یک صفت است و از این حیث نمی توان بررئیس جمهوری خرده گرفت و البته جالب آنست که استفاده از واژگان قبیح از سوی رئیس جمهوری پیشین و مورد حمایت منتقدین امروز هیج اعتراض و نکوهشی از سوی این طیف را رقم نمی زد.

 دوم نیز آنکه وقتی برخی از نمایندگان از واژه " ام پی تی" به جای " ان پی تی" – معاهده منع تکثیر سلاح های اتمی- در طرح سه فوریتی خود استفاده می کنند بدیهی است که این واژه بی سودای مصدایق عینی هم داشته ومعلوم نیست چرا دوستان چنین برآشفته اند.

 سوم وقتی نخست وزیر رژیم صهیونیستی و دشمنان و مرتجعین منطقه ای به خاطر انعقاد توافق ژنو از عصبانیت در خود پیچیده و به شدت ابراز نگرانی می کنند و ایران توانسته تمامی تمهیدات چند ساله دشمنانرا در هم کوبیده و هم پیشبرد برنامه هسته ای را رقم بزند و هم غنی سازی را بهطرفمقابل بقبولاند و ساختار تحریم ها را نیز متزلزل سازد و درواقع تمام آنچه اهتمام داشتیم را محقق کند و آنوقت برخی در داخل با دشمنان در کوبش این بازی برد- برد همنوا می شوند آیا نباید آنان را به عدم شناخت و بی سوادی منتسب کرد؟

 چهارم انتقاد رسم خوشایند و مورد اعتنای هر خردمندی است. رئیس جمهوری و دولت تدبیر و امید نیز همواره اعلام داشته اند که انتقاد سازنده را بر چشم می گذارند و منتقد را ارج می نهند حتی این دولت در برابر تندترین انتقادات نیز تاکنون سعه صدر بی سابقه ای از خود نشان داده است اما همگان می دانیم فرق بسیاری است میان انتقاد با حمله و هجمه و هجو پردازی و تخطئه و تخریب . اگر منتقد مورد احترام و تکریم است به موازات آن کسی که هیچ حریمی را پاس نداشته و مغرضانه و با غرض دست به تخریب میزند باید مورد نکوهش متقابل قرار گرفته و پاسخ قاطعی به وی مبذول داشته شود و اگر رئیس جمهوری یک از هزار را پاسخ گفته مشخص نیست چرا تندروهای همیشه پرخاشگر چنین برآشفته اند.

 اکنون پس از شش ماه رئیس دولت تنها شمه ای را رو کرده و به طرف مقابل پیام می دهد که حجب و حیای دولت نیز حدی دارد و اگر قرار باشد تندروها به تخریب بی محابا بپردازند دولت نیز پتانسیل وافی و کافی برای پاسخگویی را دارد.

 او نه از حیطه ادب خارج شده و نه زیاد و بی ملاحظه گفته است اما این رویکرد یک پیام آشکار دارد. اینکه صبر دولت نیز حدی دارد و اگر قرار بر هجمه های بی انصفانه باشد دولت نیز تغییر رویکرد داده و پاسخ لازم را مبذول خواهد داشت.

 البته همانطور که رئیس جمهوری نیز اشاره کردند وظیفه نخبگان و خردمندان برای پاسخ به شبهات و مانورهای تبلیغاتی مغرضان دو چندان است و در این میانه آنان نباید دولت را تنها بگذارند.

منبع: خرداد