از فساد ساختاری تا اتلاف منابع و ...
یادگاری‌های فاجعه‌بار احمدینژاد برای دولت‌ها و نسل‌های بعدی
تنها «یادگار» محمود احمدینژاد برای مردم، دولت تدبیر و امید حسن روحانی و نظام، «اتلاف منابع»، «ناپیدا‌بودن محل هزینه کرد بیش از ۵۷۸ میلیارد دلار درآمد نفتی سال های 84 تا 91» و «بی‌تدبیری در برابر تحریمها» نیست؛ بلکه «گسترش ساختاری فساد» و «سوداگر‌کردن» نهادها است که برای «دولت‌های بعدی» به «یادگار» مانده است.
آفتاب‌‌نیوز :
صادق حسینی- «ناجا در زمان دولت قبل نفتی را بابت جبران کسری بودجه و حقوق گرفته بود اما متاسفانه در آن زمان مقررات قانونی و پروتکل‌ها به درستی طی نشده بود» این بخشی از صحبت‌های سردار منتظر المهدی سخنگوی پلیس در رابطه با فساد بزرگ در ناجا است که به گفته‌ی او «توسط فرمانده وقت» به قوه قضاییه ارجاع شده؛ آخرین فساد افشا‌شده که از دولت قبل به یادگار مانده. دولت مهرورزی که با شعار عدالت‌پیشگی آمد اما این روزها مقامات عالی‌رتبه‌اش یا در زندان و مرخصی زندان هستند و یا در بازجویی و بازداشت قوه قضاییه.
محمود احمدینژاد برای ایرانیان با چند نماد شناخته می‌شود: ادبیات خاص، توجه ویژه به قانون، پول یارانه، مسکن مهر، دیدار از کشورهای ناشناخته، خانه‌نشینی 10 روزه، وضع تحریمها و در راس آن‌ها فساد؛ فسادی که در دوره‌ی او در تمام ابعاد گسترش یافت. چه به لحاظ رقم(با رکورد 3000میلیارد) چه به لحاظ تنوع(بانک‌ها، بیمه‌ها، وزارت‌خانه‌ها و نهادها) و از همه مهمتر چه به لحاظ ساختاری!
شاید احمدینژاد حسن نیت داشت اما او با سوء‌مدیریت خود و استفاده از نیروهای غیر‌متخصص و ناکارآمد و بعضا با بن‌بست کشاندن روال‌های قانونی به گسترش فساد و آلوده‌کردن بنیاد دیوانی(بروکراسی) کشور اقدام کرد و کار را به جایی رساند که وزارت‌خانه‌ها و سازمان ها و نهادها برای تامین نیازهای خود مجبور به انجام فعالیت‌هایی خارج از وظایف‌شان شدند.
سئوال بدیهی این است که اساسا چرا دولت اصولگرای محمود احمدینژاد اجازه داد نهادها و سازمان برای تامین نیازهای خود دست به سوداگری بزنند؟ آیا حضور این نهادها که به دریای اطلاعات و مجوزها و امکانات متصل هستند و ورای هرگونه نظارتی می‌توانند فعالیت کنند گسترش فساد نیست؟ آیا این فعالیت‌ها محدود‌کننده فعالیت‌های اقتصادی مردم و بخش خصوصی نیست و موجب فرار سرمایه‌ها و نیروی انسانی از کشور نمی‌شود؟ از سوی دیگر در حالی که روشن است انجام سوداگری توسط نهادها به اعتماد مردم به آن‌ها آسیب جدی وارد میکند و به گسترش فساد دامن می‌زند آیا هیچ راه دیگری برای تامین مخارج‌شان وجود نداشته است؟
تنها «یادگار» محمود احمدینژاد برای مردم، دولت تدبیر و امید حسن روحانی و نظام، «اتلاف منابع»، «ناپیدا‌بودن محل هزینه کرد بیش از ۵۷۸ میلیارد دلار درآمد نفتی سال های 84 تا 91» و «بی‌تدبیری دربرابر تحریمها» نیست؛ بلکه «گسترش ساختاری فساد» و «سوداگر‌کردن» نهادها است که برای «دولت‌های بعدی» به «یادگار» مانده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۴۸
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
نشون به اون نشونی کوچه علی چپ آخرین بن بست دنیا روبروی دیوار حاشا
واقعا باهوشه .................
حیف شد این همه مخالف داره..
در تاریخ کشور ما، هیچ دولتی اینهمه خرابی به بار نیاورده بود.
چون تره براش خورد نمیکردن
همین پادشاه قطر که با چه وضعی اومد ایران
يعني الان دقيقا ما چكار كنيم؟
يعني ما بريم ايشون را تحويل قانون دهيم؟
يا خودمان قانون را در خصوص ايشان اعمال كنيم؟
دروغ‌هاي آقاي احمدي نژاد كه صراحتا در جامعه مطرح شده، مصداق تهمت ندارد. كافي است كه به متن سخنراني‌هاي ايشان و آمار رسمي كشور مراجعه بفرماييد. ولي بنظر مي‌رسه شما داري مردمي را كه مخالف آقاي احمدي نژاد هستند را به دروغ و حقه بازي متهم ميكني برادر عزيزم.
در پناه لطف الهي باشي
دولت روحانی کار از دستش بر نمیاد دنبال مقصر میگرده
شگردشونه میخواد بگه این 4 سال اگه کاری نکرده تقصیر قبلیه تا برا 4سال دیگه رای جمع کنه
دولت روحانی به جای درآودن اشتباه دولت قبلی خودش بگه تو این 3سال اصلا کار مفیدی داشته غیر از باج دادن به بیگانه
دست از سر این ملت بردارید
آیا در زمان ریاست جمهوری اصلاحات دزدی و فساد و گسترش بی بندوباری در جامعه بود یا نبود؟...