آفتابنیوز : سرویس اجتماعی- مردمی که صبحها بهخاطر زودتر رسیدن به محل کار و تحصیل برمیخیزند و برای این منظور سر از پا نشناخته و سوار بر خودرو بهسوی خطوط مترو حرکت میکنند، یک دغدغه بسیار مهم در ساعت اولیه بیدارباش دارند و آن هم جای پارک در نزدیکی مترو است.
به گزارش آفتابنیوز، بسیاری از ساکنان استان تهران و البرز همهروزه در ساعت اولیه صبح خود را هر چه زودتر به وسایط حمل و نقل عمومی بهویژه مترو میرسانند تا فارغ از هر نوع ترافیک درون و برونشهری مسیر خویش تا محل کار را بهراحتی و در امنیت طی کنند اما مهمترین مشکل و نگرانی آنان رسیدن تا درب مترو و جستجو برای پیداکردن جای پارک است. این قشر غالبا دانشجویان، کارمندان و کارگران جامعه هستند. محسن خانزاده کارگر 44 ساله که همهروزه محل زندگیاش تا خط متروی گلبرگ را به سرعت با خودروی شخصی طی میکند؛ مهمترین نگرانی خود را جای پارک در کنار این خط مترو و برخی خطوط دیگر دانسته و به «آفتابنیوز» میگوید: نبود جای پارک مناسب در کنار مترو موجب شده تا دقایقی را معطل پیدا کردن چند متر جای پارک بشوم و پس از آن به مترو مراجعت کنم؛ البته که این فضا اگر چه محدود ولی در برخی خطوط از سوی مسوولان امر فراهم شده اما به هیچ عنوان کفایت نمیکند و باید چارهای برای تمام خطوط اندیشیده شود.
وی ادامه میدهد: متاسفانه در برخی روزها عجله بسیاری داشتهام و به همین سبب برای رسیدن به مترو از خودرو استفاده کردم اما جای پارک باعث شد تا زمان زیادی از من به هدر برود و حتی در زمان پارک کردن در کوچه پس کوچههای اطراف با برخی از صاحبان منازل درگیری لفظی پیدا کردم.
خانم فخرینکویی استاد یکی از دانشگاههای تهران نیز درباره مشکل نبود جای پارک مناسب در کنار برخی خطوط متروها به «آفتابنیوز» میگوید: من همهروز با این معضل دست به گریبان هستم و خودروی خود را در کنار کوچه پس کوچههای متروی میرداماد پارک میکنم و البته که مجبور به این کارهستم چرا که نمیتوانم از منزل تا محل مترو را پیاده و یا با تاکسی طی کنم و زمان را از دست خواهم داد.
وی با حالتی خشمگین میگوید: همین هفته قبل خودروی من را در اعتراض به پارک کردن در یکی از کوچهها پنچر کردهاند و نه تنها باعث ایجاد مشکلاتی برای بنده شد بلکه با مشکلات فراوان توانستم معضل پنچری دو چرخ اتومبیلم را حل کنم.
علیرضا تقوی کارمند 50 ساله که خودرویش را در کنار ایستگاه متروی شریعتی پارک میکند نیز نظری همسو با سایر افراد دارد و تاکید میکند: کاش در کنار تمامی متروها فضایی حداقلی برای پارک خودروها در نظر گرفته شود و این فضا معطوف به تعداد اندکی از خطوط مترو نشود؛ بهتر است همه ایستگاهها محلی برای پارکینگ ایجاد کنند تا لااقل در رضایتمندی، زمانسنجی و امنیت ذهنی مردم خللی ایجاد نشود.
اما همین مردم به غیر از دغدغه ذهنی برای گشتن جای پارک، نگرانی دیگری بنام امنیت خودروها و احتمال سرقت را هم دارند. ترس از به سرقت رفتن وسایل داخل خودروها و نبود ایمنی مناسب در خیابانهای نزدیک متروها یکی دیگر از مهمترین دغدغههای مردم محسوب میشود.
اقای تقوی در اینباره میگوید: هر روز در محل کار خود به فکر این هستم که خودرویم مورد حمله سارقان قرار نگیرد ولی مواظببودن نیز کار دشواری خواهد بود؛ نمیتوانم هر روز خودرویی را که با هزاران زحمت خریدهام کنترل کنم و هیچکس نیز مراقب آن در کوچه و پس کوچههای کنار مترو نیست.
وی میافزاید: اگر لااقل محلی به عنوان پارکینگ راهاندازی میشد و مراقبت و دقت لازم نیز مدنظر بود دیگر دغدغه فکری هم وجود نداشت و حاضر بودم حتی هزینه این کاهش دغدغه را با کمال میل به صاحب پارکینگ یا متروی موردنظر بپردازم.
خانزاده دیگر مسافر مترو نیز حاضر است در طول روز هزینه پارک خودرو را بپردازد چرا که اعتقاد دارد امنیت خودرویش باعث القاء امنیت فکری و روانی خواهد شد و بازدهی روزانه او را کاهش نمیدهد.
اما خانم نکویی که یک بار هم مورد آسیب قرار گرفته و خودرویش پنجر شده از ناامنی کنار خطوط مترو گلایه کرده و میگوید: به غیر از پنچر شدن خودرویم معضلاتی نظیر شکستهشدن شیشه خودرو و یا خط انداختن بر روی بدنه اتومبیل نیز انجام شده است و این دغدغه نگرانکننده باید توسط مسئولان مورد لحاظ قرار گرفته و حل و فصل شود.
ایستگاههای مترو این روزها در سراسر تهران گسترش پیدا کرده و با وجود جمعیت علاقمند به سفر با آن باید تسهیلاتی برای مردم فرام آید؛ یکی از تسهیلات مهم ایجاد پارکینگ یا فضای مناسب برای پارک خودروها است.
متاسفانه به غیر از ایستگاههای تهرانپارس، صادقیه، حرم مطهر، ارم سبز، شاهد و برخی دیگر از خطوط، بقیه ایستگاهها هیچ جای پارک مناسبی را ندارند و مردم نیازمند تمهیدات لازم هستند.
رانندگی وحشیانه با سرعت ۲۰۰ کیلومتر در اتوبان ۸ بانده. ویلا در زعفرانیه. اتومبیل بوگاتی و یا حداقل پورشه و دیگر مخلفات.
امکانات ایران به عنوان یک کشور خاورمیانه محدود است و باید با شرایط خود را وفق دهند و از توهم خودبزرگ پنداری دست بردارند.
پلیس راهور هم قربانش بروم مردم را روبروی هم گذاشته اند و کاری نمیکنند.
دیگر دوبله و سوبله پارک کردن و کنار اتوبان پارک کرن و وسط بلوار ها پارک کردن و سر پیچ کوچه و خیابان و . . . .فقط دنبال کمربند بستن هستند و بس.