آفتابنیوز : همه نگران تقویماند که تا ۳۱ آگوست یا ۹ شهریور چقدر مانده و بالاخره تکلیف چه میشود. پرسپولیس و استقلال با بدهی کلانی مواجهاند و این بار AFC سفت و سخت ایستاده و میگوید اگر قواعد را رعایت نکنید و بدهیهایتان را صاف نکنید، شرایط حرفهای ندارید و نمیتوانید در لیگ قهرمانان حاضر شوید. اتفاقی که برای فوتبال ما در حکم فاجعه است. قضیه هم به استقلال و پرسپولیس خلاصه نمیشود. اگرچه این دو باشگاه بیشترین بدهیها را دارند و برای مثال پرسپولیس بیش از دویست میلیارد بدهی داخلی و خارجی دارد. حاصل سالها ندانمکاری و ریخت و پاش و مدیریت دیمی.
یکی از راهکارهای پرسپولیس هم در چند هفته اخیر این بوده که کاسه را سمت هوادارانش بگیرد و بگوید اوضاع بحرانی است برای ما دست به جیب شوید. چند وقت پیش هم گفتند گلریزان کنید تا بدهیمان را به ژوزه مربی اخراجی دوران رویانیان بپردازیم. اگرچه اتفاق خاصی هم نیفتاد و چند ده میلیون بیشتر پول جمع نشد تا نگرانیها با شدت ادامه داشته باشد. این کاسه هم کاسه نویی نیست. چند سالی هست که پرسپولیس و استقلال به عنوان گل سرسبد باشگاههای ایرانی بیشترین درآمدشان را از کمکهای پیامکی دارند. سامانه ۳۰۹۰ و دیگر شیوههای جذب درآمد از پرداختی طرفداران. یکی دیگر از نمونههای بیکفایتی و نداشتن مدیریت درست.
راستش شخصا به عنوان یک هوادار پرسپولیس تکلیفم روشن است و یک ریال هم از این طریق به باشگاه کمک نخواهم کرد. دلایل سادهای هم دارم. یکی از پیش پاافتادهترینشان را مدتی پیش یک نفر توییت کرده بود؛ نوشته بود خیلی قشنگ است، ما هوادارها با این درآمد اندکمان باید ماهی ۶ هزار تومان بدهیم تا پرسپولیس بتواند آپشنهای بازیکنان میلیاردیاش را پرداخت کند. این توضیح عامیانه ماجراست. موضوع این است که این شکل کمک جمع کردن از هواداران در هیچ کجای دنیا راه درآمدزایی در فوتبال به حساب نمیآید. این کار تکدیگری است. وقتی از آن استفاده میکنند که باشگاه بدهی بر زمین ماندهای دارد، بحرانی دارد و باید سریع پولی فراهم کند. مثلا ورزشگاه آماده بازی نشده و سریعا نیاز به مبلغی دارند تا آن را برای مسابقات برسانند. اما این که باشگاه بخواهد بخش بزرگ درآمدش را از جیب هواداران و به شکل کمک ماهانه (و تازه نه پول بلیت یا نه هزینه تماشای تلویزیونی مسابقات) تهیه کند، رفتاری بدوی و غیرقابل توجیه است.
شخصا یک ریال هم حاضر نیستم برای باشگاه محبوبم به این سامانهها بپردازم و هیچ شرمندگی هم ندارم. این که مدیرانی مثل رویانیان بیایند و با گشادهدستی و بدون حساب و کتاب و لابد با رفتن هزار راه ناصواب، برای پرسپولیس هزینه بالا بیاورند و انتظار داشته باشند هواداران آن را از شکم زن و بچه بزنند و پرداخت کنند، عین ناجوانمردی است. خیانت است. هم به هوادار و هم به باشگاه.
باشگاهی که قرار نیست منابع پایداری برای درآمدزایی داشته باشد و مدتی هم میخواهد از این طریق مخارج غیرطبیعیاش را تامین کند. کی به آقای طاهری یا بقیه مدیران اجازه میدهد بروند بازیکنان گرانقیمتی بخرند که با دخل و حرج باشگاه هماهنگ نیستند و باید پولشان را خشکه از طرفداران گرفت. کی به مدیران باشگاهها اجازه میدهد اینقدر خرج بتراشند، در هر سفر اینقدر همراه با خود ببرند و اینهمه هزینه بیهوده کنند و اینقدر به بوقچی و دلال و رمال پول بدهند بدون این که درآمدی داشته باشند. که بروند پول بازیکن اوکراینی را بدهند که صد حرف و حدیث دارد و هیچ فایدهای برای تیم ندارد. از جیب هوادار یک لاقبا. این شیوه فسادآوری است و نمیتواند چند صباح بیشتر ادامه پیدا کند. شخصا هم حاضر نیستم در این مسیر همراه شوم. به همه هم میگویم که به باشگاه محبوبتان یک قران کمک پیامکی نکنید. باشگاهی که سالی چند میلیارد به بدهیهایش اضافه میشود، که صد یا دویست میلیارد بدهی عقب افتاده دارد باید وضعیتش مشخص شود.
بهتریناش هم این است که از لیگ قهرمانان محروم شود. مردم باید بفهمند که در فوتبال ما چه میگذرد و مدیران چه پرداختهای وحشتناک و خرج عطینایی دارند. همه هم بیپشتوانه. پول ریختن به حساب ۳۰۹۰ جز این که در کوتاهمدت پول یامفت تزریق شود و همه به تنپروری عادت کنند و باشگاه بدون پیدا کردن مسیرهای درآمدزایی درست به راهش ادامه دهد، فایدهای ندارد. با پول دادن به ۳۰۹۰ بدهیهای باشگاه را پاک میکنیم تا هرکس از راه رسید باز هم بتواند بدون گرویی، بدون توجه به درآمدهای ثابت و حرفهای باشگاه، هزینهها را بالا ببرد و باشگاه بیشتر در این منجلاب فرو برود. آنوقت تا کی؟ تا کی؟
من به ۳۰۹۰ کمک نمیکنم به شما هم توصیه میکنم نکنید.
منبع: خبرآنلاین