سرمقاله جمهوری اسلامی؛ جنایت پدران مانع عذرخواهی فرزندان!
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز یکم شهریور 88 آورده است:
«نیکلا سارکوزی» رئیس جمهور فرانسه در سالگرد استقلال الجزایر یکبار دیگر درخواست این کشور برای عذرخواهی رسمی فرانسه بخاطر جنایات شرم آور اشغالگران فرانسوی در دوران اشغال الجزایر را رد کرد و خاطرنشان ساخت: «فرزندان نمی‌توانند بخاطر آنچه که پدرانشان انجام داده‌اند عذرخواهی کنند» .
این موضع غیرانسانی فرانسه باعث گردیده است رنج و سختی دوران سیاه اشغال همچنان در ذهن و روح ملت بزرگ الجزایر باقی بماند و مراتب شرارت و بی فرهنگی فرانسویهای اشغالگر در تاریخ معاصر به ثبت برسد. این اظهارات سارکوزی تازگی ندارد و هیچ یک از مقامات رسمی فرانسه بخاطر ماهیت ضد انسانی خود حاضر نشده‌اند از جنایات و شرارتهای نظامیان‌این کشور در طول دوران سیاه اشغال سایر کشورها «تبری» بجویند و آنهمه جنایت و کشتار دستجمعی را یکسره محکوم سازند.
در همین حال فرانسه با فریبکاری سعی دارد خود را جزو پرچمداران آزادی و دفاع از حقوق بشر معرفی نماید. البته هنوز هم فرانسه در قاره آفریقا به جنایت و کشتار و نسل کشی سرگرم است و مراتب جنایات فرانسه در فجایع «رواندا مورد بررسی کارشناسی توسط سازمان ملل نیز قرار گرفته ولی فرانسه از هر فرصت و ابزاری برای جلوگیری از اسناد و نتایج تحقیقات مربوط به قتل عام دستکم هشتصد هزار نفر از «توتسی»ها و «هوتسی»ها سواستفاده می‌کند.اکنون کاملا آشکار شده است که رژیم نژادپرست فرانسه در پشت پرده کشتارهای قومی‌در «رواندا» قرار داشته و با دامن زدن به درگیری‌های قومی در رواندا زمینه‌های نسل کشی «توتسی»ها و «هوتسی»ها علیه یکدیگر را فراهم ساخته و تعمدا باعث تداوم آن شده است.
فرانسه در دهه‌های اخیر با ایجاد فضاهای بسته در قلمرو اطلاع رسانی و ارتباطات رسانه‌ای در آفریقا مانع انعکاس فجایع سازمان یافته از درون قاره سیاه شده و یک «نسل کشی خاموش» در بخش‌های تحت حاکمیت سیاه فرانسه در جریان است . با درک آنچه در مقیاس وسیع در شرایط کنونی در حال وقوع است هرگونه تلاش فرانسه برای سرپوش گذاشتن بر فجایعی که 54 سال پیش به پایان رسیده چندان غیر منتظره نیست . اما تاریخ به خاطر سپرده است که استعمار سیاه فرانسه به مدت 132 سال حاکمیت ننگین خود بر سرزمین اسلامی‌الجزایر به انواع جنایات متوسل شد تا بلکه بتواند فریاد مظلومانه ولی قدرتمند مبارزین الجزایر را در گلو خفه کند و به سلطه جهنمی فرانسه بر قاره سیاه ادامه دهد.
این جنایات در حالی رخ می‌داد که فرانسه سرزمین خود را «مهد تمدن» معرفی می‌کرد ولی هنوز هم بخوبی می‌توان به ابعاد غارتگری فرانسه در موزه‌های بزرگ جهانی پی برد و دریافت که فرانسه چگونه از غارت کشورهای اسلامی بهره برده است . پاریس تصور می‌کرد با توسل به جنایات و کشتار و نسل کشی می‌تواند بقای حاکمیت استعماری خود را تضمین کند و به غارت ثروت ملتهای مسلمان ادامه دهد. اکنون که بیش از نیم قرن از پایان استعمار سیاه فرانسه در الجزایر گذشته است هنوز هم پاریس از گشودن کتاب پر رمز و راز جنایات دوران استعمار فرانسه خشمگین است و حتی حاضر نیست با یک عذرخواهی ساده این پرونده را مختومه اعلام نماید.
خوبست به اظهارات سارکوزی در‌این زمینه قدری بیندیشیم تا مفاهیم آنرا بهتر دریابیم . سارکوزی می‌گوید فرزندان نمی‌توانند بخاطر آنچه پدرانشان انجام داده‌اند عذرخواهی کنند. همین اظهارات متکبرانه بطور ناخواسته اعتراف به انجام کارهای ضدانسانی توسط فرانسویها در الجزایر را بهمراه دارد. بطور قطع اگر اقدامات فرانسه در دوران استعمار الجزایر نکات مثبت و قابل ذکری بود سارکوزی و سایر مقامات فرانسوی از بررسی و بازگو شدنش طفره نمی‌رفتند و حتی به آن افتخار می‌کردند. همین اظهارنظر اگر چه شرمسارانه و متواضعانه نیست و کمترین اثری از یک فرهنگ شریف انسانی در آن یافت نمی‌گردد ولی در عمق آن باور به زشتی و پلشتی و شرم آور بودن ماهیت اقدامات سیاه استعمارگران فرانسوی به تصویر کشیده می‌شود.
فرانسه نه تنها حاضر نیست بخاطر جنایاتی که مرتکب شده از ملت بزرگ الجزایر عذرخواهی کند بلکه حتی اطلاعات و اسناد مرتبط با آن فجایع را نیز منتشر نمی‌کند و از تحقیق و بررسی کارشناسانه در‌این زمینه ممانعت می‌کند چرا که دقیقا به افشای رفتار ضد انسانی اشغالگران فرانسوی خواهد انجامید. طرح یک سئوال می‌تواند ابعاد ضدبشری رفتار فرانسه را بهتر ترسیم نماید و آن‌اینکه اگر مردم الجزایر چنین رفتاری را در طول 132 سال علیه فرانسه انجام داده بودند آیا رئیس جمهور فرانسه باز هم خواستار فراموش کردن گذشته‌ها می‌بود و از مردم الجزایر نمی‌خواست که به خاطر گذشته عذرخواهی کنند واقعیت‌اینست که پایه‌های حاکمیت امروز فرانسه هم بر استخوانهای صدها هزار قربانی استعمار سیاه فرانسه بنا شده و فاقد کمترین شکوه و جلال انسانی است. چرا که خون صدها هزار قربانی مظلوم که در زیر چکمه‌های نظامیان شرور فرانسوی لگدکوب شده‌اند از سر و روی نظام ضد انسانی بر آمده از دوران استعمار فرانسه همچنان می‌جوشد و بر ماهیت ضدبشری ساختار قدرت در فرانسه گواهی می‌دهد ساختاری که در اثر آن حتی مقامات کنونی فرانسه هم حاضر به عذرخواهی از عملکرد پرننگ و نفرت اسلاف خود نیستند و امیدوارند سایر ملتها جنایات دو قرن اخیر فرانسه را بدون هیچگونه عذرخواهی و اعلام برائتی یکسره فراموش کنند.
آفتاب: روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز یکم شهریور 88 آورده است: «نیکلا سارکوزی» رئیس جمهور فرانسه در سالگرد استقلال الجزایر یکبار دیگر درخواست این کشور برای عذرخواهی رسمی فرانسه بخاطر جنایات شرم آور اشغالگران فرانسوی در دوران اشغال الجزایر را رد کرد و خاطرنشان ساخت: «فرزندان نمی‌توانند بخاطر آنچه که پدرانشان انجام داده‌اند عذرخواهی کنند» .
این موضع غیرانسانی فرانسه باعث گردیده است رنج و سختی دوران سیاه اشغال همچنان در ذهن و روح ملت بزرگ الجزایر باقی بماند و مراتب شرارت و بی فرهنگی فرانسویهای اشغالگر در تاریخ معاصر به ثبت برسد. این اظهارات سارکوزی تازگی ندارد و هیچ یک از مقامات رسمی فرانسه بخاطر ماهیت ضد انسانی خود حاضر نشده‌اند از جنایات و شرارتهای نظامیان‌این کشور در طول دوران سیاه اشغال سایر کشورها «تبری» بجویند و آنهمه جنایت و کشتار دستجمعی را یکسره محکوم سازند.
در همین حال فرانسه با فریبکاری سعی دارد خود را جزو پرچمداران آزادی و دفاع از حقوق بشر معرفی نماید. البته هنوز هم فرانسه در قاره آفریقا به جنایت و کشتار و نسل کشی سرگرم است و مراتب جنایات فرانسه در فجایع «رواندا مورد بررسی کارشناسی توسط سازمان ملل نیز قرار گرفته ولی فرانسه از هر فرصت و ابزاری برای جلوگیری از اسناد و نتایج تحقیقات مربوط به قتل عام دستکم هشتصد هزار نفر از «توتسی»ها و «هوتسی»ها سواستفاده می‌کند.اکنون کاملا آشکار شده است که رژیم نژادپرست فرانسه در پشت پرده کشتارهای قومی‌در «رواندا» قرار داشته و با دامن زدن به درگیری‌های قومی در رواندا زمینه‌های نسل کشی «توتسی»ها و «هوتسی»ها علیه یکدیگر را فراهم ساخته و تعمدا باعث تداوم آن شده است.
فرانسه در دهه‌های اخیر با ایجاد فضاهای بسته در قلمرو اطلاع رسانی و ارتباطات رسانه‌ای در آفریقا مانع انعکاس فجایع سازمان یافته از درون قاره سیاه شده و یک «نسل کشی خاموش» در بخش‌های تحت حاکمیت سیاه فرانسه در جریان است . با درک آنچه در مقیاس وسیع در شرایط کنونی در حال وقوع است هرگونه تلاش فرانسه برای سرپوش گذاشتن بر فجایعی که 54 سال پیش به پایان رسیده چندان غیر منتظره نیست . اما تاریخ به خاطر سپرده است که استعمار سیاه فرانسه به مدت 132 سال حاکمیت ننگین خود بر سرزمین اسلامی‌الجزایر به انواع جنایات متوسل شد تا بلکه بتواند فریاد مظلومانه ولی قدرتمند مبارزین الجزایر را در گلو خفه کند و به سلطه جهنمی فرانسه بر قاره سیاه ادامه دهد.
این جنایات در حالی رخ می‌داد که فرانسه سرزمین خود را «مهد تمدن» معرفی می‌کرد ولی هنوز هم بخوبی می‌توان به ابعاد غارتگری فرانسه در موزه‌های بزرگ جهانی پی برد و دریافت که فرانسه چگونه از غارت کشورهای اسلامی بهره برده است . پاریس تصور می‌کرد با توسل به جنایات و کشتار و نسل کشی می‌تواند بقای حاکمیت استعماری خود را تضمین کند و به غارت ثروت ملتهای مسلمان ادامه دهد. اکنون که بیش از نیم قرن از پایان استعمار سیاه فرانسه در الجزایر گذشته است هنوز هم پاریس از گشودن کتاب پر رمز و راز جنایات دوران استعمار فرانسه خشمگین است و حتی حاضر نیست با یک عذرخواهی ساده این پرونده را مختومه اعلام نماید.
خوبست به اظهارات سارکوزی در‌این زمینه قدری بیندیشیم تا مفاهیم آنرا بهتر دریابیم . سارکوزی می‌گوید فرزندان نمی‌توانند بخاطر آنچه پدرانشان انجام داده‌اند عذرخواهی کنند. همین اظهارات متکبرانه بطور ناخواسته اعتراف به انجام کارهای ضدانسانی توسط فرانسویها در الجزایر را بهمراه دارد. بطور قطع اگر اقدامات فرانسه در دوران استعمار الجزایر نکات مثبت و قابل ذکری بود سارکوزی و سایر مقامات فرانسوی از بررسی و بازگو شدنش طفره نمی‌رفتند و حتی به آن افتخار می‌کردند. همین اظهارنظر اگر چه شرمسارانه و متواضعانه نیست و کمترین اثری از یک فرهنگ شریف انسانی در آن یافت نمی‌گردد ولی در عمق آن باور به زشتی و پلشتی و شرم آور بودن ماهیت اقدامات سیاه استعمارگران فرانسوی به تصویر کشیده می‌شود.
فرانسه نه تنها حاضر نیست بخاطر جنایاتی که مرتکب شده از ملت بزرگ الجزایر عذرخواهی کند بلکه حتی اطلاعات و اسناد مرتبط با آن فجایع را نیز منتشر نمی‌کند و از تحقیق و بررسی کارشناسانه در‌این زمینه ممانعت می‌کند چرا که دقیقا به افشای رفتار ضد انسانی اشغالگران فرانسوی خواهد انجامید. طرح یک سئوال می‌تواند ابعاد ضدبشری رفتار فرانسه را بهتر ترسیم نماید و آن‌اینکه اگر مردم الجزایر چنین رفتاری را در طول 132 سال علیه فرانسه انجام داده بودند آیا رئیس جمهور فرانسه باز هم خواستار فراموش کردن گذشته‌ها می‌بود و از مردم الجزایر نمی‌خواست که به خاطر گذشته عذرخواهی کنند واقعیت‌اینست که پایه‌های حاکمیت امروز فرانسه هم بر استخوانهای صدها هزار قربانی استعمار سیاه فرانسه بنا شده و فاقد کمترین شکوه و جلال انسانی است. چرا که خون صدها هزار قربانی مظلوم که در زیر چکمه‌های نظامیان شرور فرانسوی لگدکوب شده‌اند از سر و روی نظام ضد انسانی بر آمده از دوران استعمار فرانسه همچنان می‌جوشد و بر ماهیت ضدبشری ساختار قدرت در فرانسه گواهی می‌دهد ساختاری که در اثر آن حتی مقامات کنونی فرانسه هم حاضر به عذرخواهی از عملکرد پرننگ و نفرت اسلاف خود نیستند و امیدوارند سایر ملتها جنایات دو قرن اخیر فرانسه را بدون هیچگونه عذرخواهی و اعلام برائتی یکسره فراموش کنند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید