نامه اتحاديه صادركنندگان فرش به رئيس جمهوری
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: اتحادیه صادرکنندگان کشور با ارسال نامه ای به دکتر محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری اسلامی ایران، خواستار جلوگیری از اتخاذ هرگونه تصمیم شتابزده، مطالعه نشده، غیرکارشناسی و بدون مشورت با بخش خصوصی برای تغییر جایگاه سازمانی مرکز ملی فرش ایران شده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، در این نامه آمده است: لازم دانستیم بر حسب وظیفه، مطالبی در ارتباط با احتمال تغییر جایگاه سازمانی متولی دولتی فرش دستباف ایران که جزئی از شناسنامه فرهنگی و تاریخی این مرز و بوم و وسیله اشتغال و ارتزاق جمع زیادی از مردم زحمتکش و محروم کشور است، مطالبی را به عرض برسانیم تا این نظرات مشفقانه و خیرخواهانه بر تصمیم مسئولان محترم، به نفع کشور تاثیر گذارد.
نزدیک به یک ماه از اظهارات معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری درباره تغییر جایگاه متولی دولتی فرش دستباف ایران (مرکز ملی فرش) از وزارت بازرگانی به سازمان مذکور می گذرد و در پی آن، اظهارات وزیر محترم بازرگانی در یک مصاحبه منتشر شده، به احتمال وقوع چنین امری قوت بخشیده است.
در این نامه می خوانیم: با توجه به اهمیت مرکز ملی فرش از نظر کلیه دست اندرکاران بخش خصوصی و مخصوصا این اتحادیه، تغییر مذکور، نگرانی و بی ثباتی و ناامیدی از بهبود اوضاع را در جمع وابستگان به این هنر- صنعت موجب گردیده، که باید به ریشه های آن پرداخته شود و دلایل آن مورد بررسی قرار گیرد.
بنابر این نامه چنانکه به خوبی مطلع و مستحضر هستید، مرکز ملی فرش ایران در پی بروز مشکلات فراوان در تولید و صادرات فرش دستباف و عدم تمرکز در مدیریت آن در کشور، به درخواست و پیگیری چندساله بخش خصوصی تشکیل شد. از جمله این مشکلات می توان به تعدد مراکز تصمیم گیری که همه مدعی بودند متولی این هنر- صنعت در کشور هستند، اشاره کرد. در واقع این مرکز و متولیان متعدد به جای ایفای نقش حمایتی، خود متصدی امور فرش دستباف شده و صدمات جبران ناپذیری به آن وارد کرده بودند.
در این نامه تصریح شده است: بنابراین تاسیس این مرکز اقدامی برای سامان دادن به وضعیت متشتت و نابسامان اداره این مجموعه و ایجاد یک مسیر ارتباطی صحیح بین بخش خصوصی به عنوان مشاورین و تصمیم سازان و متصدیان اصلی تولید و صادرات، با دولت جمهوری اسلامی در جایگاه سیاست گذار و تصمیم گیر که پشتیبان اعتلای این هنر- صنعت به شمار می رود.
از ابتدای طرح تاسیس این نهاد، نظر این اتحادیه آن بود که چون هدف از تاسیس چنین مرکزی ساماندهی امری به اهمیت فرش دستباف به عنوان کهن ترین و پرافتخارترین سند هویت هنری و فرهنگی ایران زمین است که از نظر اقتصادی نه تنها به دلیل ارزآوری و ایجاد ارزش افزوده، بلکه به دلیل توان کارآفرینی و اشتغال زایی اهمیت بسزایی دارد، می بایست در جایگاهی مستقل از هر وزارتخانه و سازمان دیگر و در حد معاونت رئیس جمهور و در قالب یک سازمان (و نه مرکز) باشد.
این نامه می افزاید: ما بر این باوریم که ماهیت چنین نهادی(دولتی- خصوصی) است. به این معنی که بیش از سایر نهادها نیاز به همکاری و هم اندیشی بخش خصوصی داشته و دارد. تجربه و سابقه، موید این مدعاست که قبل از تعیین این متولی هم ، مجموعه بخش خصوصی این کار بزرگ را به شکل طبیعی مدیریت کرده و مقام اولین رقم صادرات غیر نفتی را در همان زمان نصیب آن نموده است.
در ادامه این نامه می خوانیم: خستگی وزارت بازرگانی از مواجهه با مشکلات گرانسنگ این هنر- صنعت در کشور که موجب شده به نحوی تمایل داشته باشد مسئولیت آن را به بخش دیگری از بدنه دولت متعهد، در نتیجه عدم استفاده درست و به موقع از تجربیات و کمکهای بخش خصوصی و تصمیم گیری برای این مجموعه بزرگ در غیاب صاحبان اصلی آن که مردم هستند بوده است، که قطعا از روی سهو صورت گرفته و عمدی در آن نبوده است. البته این روند موجب ناخشنودی و دلسردی بخش خصوصی نیز شده است.
بدین ترتیب می بایست اذعان کرد که چون تنها یک دولت در این کشور وجود دارد، وجود هر مشکلی در هر وزارتخانه ای مشکل کل دولت محسوب می شود و می تواند موجب خستگی و آزردگی مجموعه دولت و در نتیجه بی اثر ماندن و اجرا نشدن سیاستهای کلان گردد؛ لذا جابه جایی مشکل از یک بخش دولت به بخش دیگر آن دردی را دوا نمی کند.
به عبارت دیگر فرش دستباف ایران بزرگتر از آن است که بتوان آن را به نوعی مخفی کرد و بر آن به بهانه هایی از این دست چشم بست.
در ادامه این نامه آمده است: اینکه متولی فرش دستباف کشور یک "مرکز" و زیر مجموعه هر وزارتخانه ای باشد، این نگرانی را همواره در پی داشته است که دستخوش تصمیمات و تغییراتی از این دست شود و به دلایل گوناگون ( که متاسفانه دلایل صنفی و کارشناسی هم نیستند) جایگاهی بی ثبات و نامطمئن و در نتیجه عملکردی ضعیف و ناموثر داشته باشد و این بی ثباتی بزرگترین افت در تاریخ فرش ایران بوده و خواهد بود. درست به همین دلیل اتحادیه تولید کنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران از ابتدا بر مستقل بودن این مرکز از هر وزارتخانه ای تاکید می کرد و اکنون درستی آن نظر معلوم شده است.
اکنون و از این منظر، این اتحادیه و سایر وابستگان به جامعه عظیم فرش دستباف ایرانی حساسیتی نسبت به جایگاه تشکیلاتی مرکز ملی فرش ایران ندارند و معتقدند که مشکل اصلی، جایگاه تشکیلاتی آن نیست که با انتقال آن به مثلا سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مرتفع شود؛ بلکه این ضعف ناشی از فقدان برنامه مدون و هدفمند و عدم توجه به توانمندی بخش خصوصی در جهت مشارکت در مدیریت بخشی از دولت است که اگر آنچنان که می بایست از توانمندی آن استفاده می شد، نتیجه غیر از این می بود که اکنون هست. بارزترین و به روز ترین شاهد مثال بر این مدعا که نسبت به نظر خواهی از دست اندرکاران بخش خصوصی آن طور که شایسته است تمایل و علاقه ای در دولت وجود ندارد، همین تصمیم انتقال جایگاه مرکز ملی فرش از وزارت بازرگانی به سازمان صنایع دستی و گردشگری است.
بنابر این نامه، در حال حاضر مرکز ملی فرش ایران که ما آن را تنها متولی رسمی فرش دستباف ایران می شناسیم و برای استقرار آن و استمرار فعالیتش خون دلها خورده ایم، با وجود انتقادات فراوانی که به عملکرد آن داریم، می بایست مورد توجه قرار گرفته و در چتر حمایت شخص ریاست محترم جمهوری به ترفیع و ثبات جایگاهش افزوده شود، تا بتواند برای رفع مشکلات این خانواده بزرگ که بخش عظیم و زحمتکش و دلسوزی از ملت ایران هستند، دولت را یاری دهد.
در این نامه تصریح شده است: تغییر در جایگاه تشکیلاتی مرکز ملی فرش ایران تنها در صورتی جایز و به صلاح است که هدفمند و با دلایل کارشناسی و برای تامین آینده ای بهتر برای فرش دستباف کشور باشد. از نظر این اتحادیه مرکز ملی فرش تنها در قالب یک سازمان مستقل زیر نظر ریاست جمهوری می تواند دور از رقابتهای اداری و احیانا سیاسی، وظایف خود را دنبال کرده و به حال هنر-صنعت فرش دستباف ایران که روزی بر اولین کرسی صادرات غیر نفتی کشور تکیه زده بود و امروز در چنین وضعیتی قرار گرفته، مفید واقع شود.
در پایان این نامه آمده است: با توجه به آنچه ذکر شد، این اتحادیه تصمیم شتابزده، مطالعه نشده، غیر کارشناسی و بدون مشورت با بخش خصوصی برای تغییر جایگاه سازمانی مرکز ملی فرش ایران به هر جای دیگری را به نفع کشور و سرنوشت وابستگان به این هنر- صنعت نمی داند و از حضرتعالی استدعا دارد، شخصا به این موضوع توجه کرده و حال که بناست دولت تصدی امور را به مردم واگذار کند و خود در جایگاه نظارت و سیاستگذاری کلان، ایفای نقش نماید و به خصوص از این نظر که کشور باید با تمام توان از چنبره وابستگی به درآمدهای نفتی رها شود و ظرفیتهای واقعی و اساسی تولید و کسب درآمدهای پایدار برای مملکت تقویت گردد، به نظرات کارشناسی دست اندرکاران اصلی این محصول مهم و جهانی ایران توجه فرمایید تا آرامش و ثبات از دست رفته به جامعه فرش دستباف ایران باز گردد.
آفتاب: اتحادیه صادرکنندگان کشور با ارسال نامه ای به دکتر محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری اسلامی ایران، خواستار جلوگیری از اتخاذ هرگونه تصمیم شتابزده، مطالعه نشده، غیرکارشناسی و بدون مشورت با بخش خصوصی برای تغییر جایگاه سازمانی مرکز ملی فرش ایران شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، در این نامه آمده است: لازم دانستیم بر حسب وظیفه، مطالبی در ارتباط با احتمال تغییر جایگاه سازمانی متولی دولتی فرش دستباف ایران که جزئی از شناسنامه فرهنگی و تاریخی این مرز و بوم و وسیله اشتغال و ارتزاق جمع زیادی از مردم زحمتکش و محروم کشور است، مطالبی را به عرض برسانیم تا این نظرات مشفقانه و خیرخواهانه بر تصمیم مسئولان محترم، به نفع کشور تاثیر گذارد.
نزدیک به یک ماه از اظهارات معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری درباره تغییر جایگاه متولی دولتی فرش دستباف ایران (مرکز ملی فرش) از وزارت بازرگانی به سازمان مذکور می گذرد و در پی آن، اظهارات وزیر محترم بازرگانی در یک مصاحبه منتشر شده، به احتمال وقوع چنین امری قوت بخشیده است.
در این نامه می خوانیم: با توجه به اهمیت مرکز ملی فرش از نظر کلیه دست اندرکاران بخش خصوصی و مخصوصا این اتحادیه، تغییر مذکور، نگرانی و بی ثباتی و ناامیدی از بهبود اوضاع را در جمع وابستگان به این هنر- صنعت موجب گردیده، که باید به ریشه های آن پرداخته شود و دلایل آن مورد بررسی قرار گیرد.
بنابر این نامه چنانکه به خوبی مطلع و مستحضر هستید، مرکز ملی فرش ایران در پی بروز مشکلات فراوان در تولید و صادرات فرش دستباف و عدم تمرکز در مدیریت آن در کشور، به درخواست و پیگیری چندساله بخش خصوصی تشکیل شد. از جمله این مشکلات می توان به تعدد مراکز تصمیم گیری که همه مدعی بودند متولی این هنر- صنعت در کشور هستند، اشاره کرد. در واقع این مرکز و متولیان متعدد به جای ایفای نقش حمایتی، خود متصدی امور فرش دستباف شده و صدمات جبران ناپذیری به آن وارد کرده بودند.
در این نامه تصریح شده است: بنابراین تاسیس این مرکز اقدامی برای سامان دادن به وضعیت متشتت و نابسامان اداره این مجموعه و ایجاد یک مسیر ارتباطی صحیح بین بخش خصوصی به عنوان مشاورین و تصمیم سازان و متصدیان اصلی تولید و صادرات، با دولت جمهوری اسلامی در جایگاه سیاست گذار و تصمیم گیر که پشتیبان اعتلای این هنر- صنعت به شمار می رود.
از ابتدای طرح تاسیس این نهاد، نظر این اتحادیه آن بود که چون هدف از تاسیس چنین مرکزی ساماندهی امری به اهمیت فرش دستباف به عنوان کهن ترین و پرافتخارترین سند هویت هنری و فرهنگی ایران زمین است که از نظر اقتصادی نه تنها به دلیل ارزآوری و ایجاد ارزش افزوده، بلکه به دلیل توان کارآفرینی و اشتغال زایی اهمیت بسزایی دارد، می بایست در جایگاهی مستقل از هر وزارتخانه و سازمان دیگر و در حد معاونت رئیس جمهور و در قالب یک سازمان (و نه مرکز) باشد.
این نامه می افزاید: ما بر این باوریم که ماهیت چنین نهادی(دولتی- خصوصی) است. به این معنی که بیش از سایر نهادها نیاز به همکاری و هم اندیشی بخش خصوصی داشته و دارد. تجربه و سابقه، موید این مدعاست که قبل از تعیین این متولی هم ، مجموعه بخش خصوصی این کار بزرگ را به شکل طبیعی مدیریت کرده و مقام اولین رقم صادرات غیر نفتی را در همان زمان نصیب آن نموده است.
در ادامه این نامه می خوانیم: خستگی وزارت بازرگانی از مواجهه با مشکلات گرانسنگ این هنر- صنعت در کشور که موجب شده به نحوی تمایل داشته باشد مسئولیت آن را به بخش دیگری از بدنه دولت متعهد، در نتیجه عدم استفاده درست و به موقع از تجربیات و کمکهای بخش خصوصی و تصمیم گیری برای این مجموعه بزرگ در غیاب صاحبان اصلی آن که مردم هستند بوده است، که قطعا از روی سهو صورت گرفته و عمدی در آن نبوده است. البته این روند موجب ناخشنودی و دلسردی بخش خصوصی نیز شده است.
بدین ترتیب می بایست اذعان کرد که چون تنها یک دولت در این کشور وجود دارد، وجود هر مشکلی در هر وزارتخانه ای مشکل کل دولت محسوب می شود و می تواند موجب خستگی و آزردگی مجموعه دولت و در نتیجه بی اثر ماندن و اجرا نشدن سیاستهای کلان گردد؛ لذا جابه جایی مشکل از یک بخش دولت به بخش دیگر آن دردی را دوا نمی کند.
به عبارت دیگر فرش دستباف ایران بزرگتر از آن است که بتوان آن را به نوعی مخفی کرد و بر آن به بهانه هایی از این دست چشم بست.
در ادامه این نامه آمده است: اینکه متولی فرش دستباف کشور یک "مرکز" و زیر مجموعه هر وزارتخانه ای باشد، این نگرانی را همواره در پی داشته است که دستخوش تصمیمات و تغییراتی از این دست شود و به دلایل گوناگون ( که متاسفانه دلایل صنفی و کارشناسی هم نیستند) جایگاهی بی ثبات و نامطمئن و در نتیجه عملکردی ضعیف و ناموثر داشته باشد و این بی ثباتی بزرگترین افت در تاریخ فرش ایران بوده و خواهد بود. درست به همین دلیل اتحادیه تولید کنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران از ابتدا بر مستقل بودن این مرکز از هر وزارتخانه ای تاکید می کرد و اکنون درستی آن نظر معلوم شده است.
اکنون و از این منظر، این اتحادیه و سایر وابستگان به جامعه عظیم فرش دستباف ایرانی حساسیتی نسبت به جایگاه تشکیلاتی مرکز ملی فرش ایران ندارند و معتقدند که مشکل اصلی، جایگاه تشکیلاتی آن نیست که با انتقال آن به مثلا سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مرتفع شود؛ بلکه این ضعف ناشی از فقدان برنامه مدون و هدفمند و عدم توجه به توانمندی بخش خصوصی در جهت مشارکت در مدیریت بخشی از دولت است که اگر آنچنان که می بایست از توانمندی آن استفاده می شد، نتیجه غیر از این می بود که اکنون هست. بارزترین و به روز ترین شاهد مثال بر این مدعا که نسبت به نظر خواهی از دست اندرکاران بخش خصوصی آن طور که شایسته است تمایل و علاقه ای در دولت وجود ندارد، همین تصمیم انتقال جایگاه مرکز ملی فرش از وزارت بازرگانی به سازمان صنایع دستی و گردشگری است.
بنابر این نامه، در حال حاضر مرکز ملی فرش ایران که ما آن را تنها متولی رسمی فرش دستباف ایران می شناسیم و برای استقرار آن و استمرار فعالیتش خون دلها خورده ایم، با وجود انتقادات فراوانی که به عملکرد آن داریم، می بایست مورد توجه قرار گرفته و در چتر حمایت شخص ریاست محترم جمهوری به ترفیع و ثبات جایگاهش افزوده شود، تا بتواند برای رفع مشکلات این خانواده بزرگ که بخش عظیم و زحمتکش و دلسوزی از ملت ایران هستند، دولت را یاری دهد.
در این نامه تصریح شده است: تغییر در جایگاه تشکیلاتی مرکز ملی فرش ایران تنها در صورتی جایز و به صلاح است که هدفمند و با دلایل کارشناسی و برای تامین آینده ای بهتر برای فرش دستباف کشور باشد. از نظر این اتحادیه مرکز ملی فرش تنها در قالب یک سازمان مستقل زیر نظر ریاست جمهوری می تواند دور از رقابتهای اداری و احیانا سیاسی، وظایف خود را دنبال کرده و به حال هنر-صنعت فرش دستباف ایران که روزی بر اولین کرسی صادرات غیر نفتی کشور تکیه زده بود و امروز در چنین وضعیتی قرار گرفته، مفید واقع شود.
در پایان این نامه آمده است: با توجه به آنچه ذکر شد، این اتحادیه تصمیم شتابزده، مطالعه نشده، غیر کارشناسی و بدون مشورت با بخش خصوصی برای تغییر جایگاه سازمانی مرکز ملی فرش ایران به هر جای دیگری را به نفع کشور و سرنوشت وابستگان به این هنر- صنعت نمی داند و از حضرتعالی استدعا دارد، شخصا به این موضوع توجه کرده و حال که بناست دولت تصدی امور را به مردم واگذار کند و خود در جایگاه نظارت و سیاستگذاری کلان، ایفای نقش نماید و به خصوص از این نظر که کشور باید با تمام توان از چنبره وابستگی به درآمدهای نفتی رها شود و ظرفیتهای واقعی و اساسی تولید و کسب درآمدهای پایدار برای مملکت تقویت گردد، به نظرات کارشناسی دست اندرکاران اصلی این محصول مهم و جهانی ایران توجه فرمایید تا آرامش و ثبات از دست رفته به جامعه فرش دستباف ایران باز گردد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید