آفتابنیوز : آفتاب: روزنامه جمهوریاسلامی در سرمقاله امروز خود و در ارزیابی راهپیمایی 22 بهمن امسال، به قضاوت درباره نقاط قوت و ضعف سخنان رئیسجمهور در این مراسم پرداختهاست.
بهگزارش سرویس سیاسی آفتاب، سرمقالهنویس روزنامه جمهوریاسلامی قبل از ورود به نقاط ضعف سخنرانی محمود احمدینژاد در 22 بهمن، تاکید کردهاست که قطعاً در شرایط طبیعی لزومی ندارد افراد بگردند و نقاط ضعفهای یک سخنرانی را استخراج کنند و به رخ بکشند اما این قاعده تا جائی جاری است که نقاط ضعف کم اهمیت باشند و تاثیر منفی چندانی در جامعه نداشته باشند. در غیراینصورت تذکر نقاط ضعف نه تنها اشکالی ندارد بلکه لازم است و حتی نادیده گرفتن آن قابل توجیه نیست.
این روزنامه سپس در میان نقاط ضعف سخنان آقای رئیس جمهور در سخنرانی 22 بهمن تهران به تکیه وی بر مقطع 1383 و ارائه آمارها برپایه تقسیم تاریخ ایران بر دو مقطع تا 1357 (سال انقلاب ) و تا 1383 (سال رئیس جمهور شدن آقای احمدینژاد) و گاهی تقسیم سالهای بعد از پیروزی انقلاب به دو مقطع قبل از 83 و بعد از 83 اشاره کرده و آنرا بسیار عجیب و قابل تامل دانستهاست.
جمهوری اسلامی افزودهاست: «این تقسیمبندی حداقل در 12 مورد و در اموری از قبیل افزایش دانشگاهها و دانشجویان مقالات علمی اختراعات صنعت بودجههای مربوط به طرحهای صنعتی تولیدات کشاورزی نفت گاز میراث فرهنگی ثبت آثار ملی کارهای عمرانی صادرات غیرنفتی و ... صورت گرفته و به ویژه تاکید اصلی بر این بوده است که از سال 1383 تاکنون در این زمینهها پیشرفتها بسیار بیشتر از سالهای قبل از آن بوده است».
در ادامه این سرمقاله آمدهاست: «عجیبتر اینکه در همین سخنرانی از تعبیر «در این سه چهار سال اخیر» یعنی دوران دولت نهم استفاده شده تا چنین وانمود گردد که کار اصلی را این دولت انجام داده است»!
جمهوری اسلامی یادآور شدهاست: «چنین روشی با گفته خود سخنران که در همین سخنرانی بر این نکته تاکید کرده است که "هیچکس نمیتواند دستاوردهای ملت را به حساب شخصی یا گروهی واریز بکند" در تضاد است».
سرمقاله این روزنامه صبح ایران، اصولاً اینگونه تقسیمبندی تاریخ انقلاب و مقایسه فعالیتهای انجام شده در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی را توسط احمدینژاد، دارای سه اشکال اساسی دانسته و این سه اشکال را چنین برشمردهاست: «اول آنکه بسیاری از آمارها مخدوش هستند. دوم آنکه بر فرض صحت آمارها همه آنها نتایج تلاشهای دولتهای گذشته هستند که در شرایط سخت اقدام به پایهریزیهای اساسی و قوام بخشیدن به زیرساختها کردند و زمینه را برای این بهره برداریها فراهم ساختند و سوم آنکه راهپیمائی 22 بهمن اصولاً محل سبک و سنگین کردن دولتها نیست بلکه جای به رخ کشیدن اقتدار ملت ونظام جمهوری اسلامی در برابر قدرت های استکباری و ظالم و فاسد جهان است».
جمهوری اسلامی سپس افزودهاست که این نکته هنگامی اهمیت بیشتری پیدا میکند که توجه شود سخنران شخص رئیس جمهور است که باید در مقاطع مهمی همچون یوم الله 22 بهمن نماد عموم ملت باشد نه یک جمع خاص یا حتی یک دولت خاص. دولتها میآیند و میروند و آنچه میماند حاصل جمع کارهای همه دولتها با پشتیبانی ملت است».
سرمقاله این روزنامه آرزو میکند که ایکاش آقای رئیس جمهور به این نکته مهم توجه میکرد که در سیامین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برای مردمی سخنرانی میکند که به خاطر اشخاص در راهپیمائی شرکت نکردهاند و ادامه میدهد: «[مردم] نیامدهاند درباره عملکرد یک دولت بشنوند بلکه برای حمایت از انقلاب و نظامی آمدهاند که متعلق به همه است و همه برای پیروزی و استمرار و اقتدار آن فداکاری کردهاند. مراسم ملی یوم الله 22 بهمن و جشن ورود به چهارمین دهه انقلاب را به بلندگوی تبلیغات انتخاباتی تبدیل کردن اقدام پسندیدهای برای یک رئیس جمهور نیست».
جمهوری اسلامی سپس نقطه ضعف دیگر سخنان احمدینژاد را نادیده گرفتن دولتها و مدیرانی میداند که در طول نزدیک به سه دهه برای به ثمر رسیدن طرحهای علمی مهمی از قبیل ساختن و به فضا فرستادن ماهوارهها تلاش کردهاند و یادآور میشود: «شروع این کار بزرگ مربوط به اواسط دهه 60 است و همه خوشحالیم که اکنون بخشی از آن به ثمر رسیده لکن ایکاش در مراسم به فضا فرستادن ماهواره امید و در سخنرانی 22 بهمن که به تفصیل درباره جزئیات آن سخن گفته شد اشارهای هم به دولتهائی که در این کار بزرگ سهم داشتند میشد».
این روزنامه با بیان اینکه یکی از بزرگترین وظایف دولت اسلامی فرهنگ سازی است و قدرشناسی یکی از مهمترین عوامل فرهنگ سازی است، خاطرنشان میکند که متاسفانه این امر [اکنون] فراموش شده است.
به نوشته جمهوری اسلامی، اعلام آمادگی ملت ایران برای مذاکره با آمریکا نقطه ضعف دیگر این سخنرانی بود، بر این اساس، اعلام موضع در این زمینه به رهبری اختصاص دارد و دیگران جز برای اجرای سیاست رهبری نباید وارد این مقوله شوند. رهبر معظم انقلاب سال گذشته در سخنرانی یزد ضمن برشمردن دلایل مخالفت با رابطه با آمریکا تصریح فرمودند که «رابطه با آمریکا در حال حاضر برای ملت ایران نفعی ندارد و مطمئنا آن روزی که رابطه با آمریکا برای ملت مفید باشد بنده اولین کسی خواهم بود که آنرا تایید میکنم» (روزنامه جمهوری اسلامی 15 دیماه 1386 ).
سرمقاله نویس جمهوری اسلامی، سپس تاکید نمودهاست: «با توجه به این تصریح، دیگران نباید در این موضوع حساس جلوتر از رهبری حرکت کنند بهویژه آنکه انتظار این بود که پاسخ دولتمردان آمریکائی که از مسئولان جمهوری اسلامی ایران خواستهاند مشت گره کرده خود را باز کنند در سخنرانی 22 بهمن به نحو شایستهای داده میشد. اعلام آمادگی برای مذاکره حتی مشروط با آمریکا قطعا پاسخ شایستهای به این شرط گستاخانه دولتمردان آمریکائی نبود».
صحبت من در مورد مخدوش بودن آمارها : همه ما ميدانيم كه آمارها نه تنها در ايران بلكه تقريبا در تمام جهان دستكاري ميشوند.نميشود منكر شد كه در آمريكا تا به امروز تمام آمارها دال بر تمايل و حركت ايران به سوي تسليحات اتمي باشد و يكدفعه ظرف يك هفته كاملا متفاوت شده و آمار ديگري بيرون ميآيد.آمارهاي ايران هم از همان مكاني كه هميشه در ميآمده و با همان كيفيت است.يعني همان سازمانهاي دولتي كه در دولتهاي قبلي تحت تاثير مديريت وقت آمار ميداده اندَالان هم با همان تاثير پذيري آمار ميدهند.پس كلمه مخدوش شعر ميشود.اما نكته مهم عينيات است.همه ما ميدانيم كه هوا فضا در ايران تز هاشمي بوده و همين چند وقت پيش هم بدرستي تز جوشش هستهاي را دادند.ولي نميتوان منكر شد پرتاب يك ماهواره يا ماهواره هاي بعدي و مسافر به فضا نياز به يكسري آزمايشات عملي پس از انجام مراحل طراحي و تست در مدولورها دارد.يا دستيابي به چرخه در سطح آزمايشگاهي و ارتقا آن به سطح صنعتي نيز همينطور است.سوال اينجاست كه آيا با شرايطي كه ما در قبل از دولت نهم داشتيم(البته در همان دوره كارهاي تحقيقاتي مهمي قبل از شروع فشار و حتي در اواخر دوران هاشمي انجام ميشد)امكان بكارگيري و تسزيع غني سازي با بيش از 5000 دستگاه و ارتقاپدستگاهها از پي 1 به پي 2 وجود داشته است.آيا با آن وضع امكان پرتاب چندين موشك بالستيك و راكت تحقيقاتي جهت تست مراحل اجرا دستورالعمل پروژه بر اسا طرحهاي جديد مثل استفاده از سوخت جامد و موتورهاي چند مرحلهاي و پيچهاي انفجاري و ....وجود داشته.همشن الان يك ماهواره 15 كيلويي را به زپ. فرستاده ايم دارند پدرمان را در ميآورند.با آن شرايط حتما بلافاصله ما را تهديد به حمله نظامي ميكردند يا بدتر َ ميزدند.اما شرايط فعلي باعث ميشود كه آنها زر مفت نزنند و به ابراز نگراني اكتفا كنند.پس آدم بايد منصف باشد.البته ايكاش ايشان از تريبون ديگري براي عملكرد واقعا و نسبتا ؛نسبتا ؛مثبت خود استفاده ميكرد.
در مورد اينكه چرا ايشان در مورد رابطه حرف زده اند ؛مطمپنا ايشان با رهبر هماهنگ تر از هر كس ديگري است.رابطه با آمريكا در شرايطي كه تلاشهاي سي ساله ما از بين نرود و به جاي اولمان برنگرديم خوب است والا چرا انقلاب شد.شما چند هزار نفر از ما را طي يكماه تير باران كرديد.حالا نميتواند به خطي برگرديد كه ما داشتيم خوب پيش ميرفتيم و اگر اين اتفاق نميافتاد خدا ميداند الان ايران در چه رتبه اي قرار داشت.
راستي وقتي يك بزرگواري گفت اقدامات انجام شده در كشور از دوران مادها!!! ا با دوران رياست ايشان قابل مقايسه نيست اين سرمقاله نويس در خواب بود؟