آفتاب: محمود احمدینژاد در گفتو گو با روزنامه ایران به بیان نکات جالبی درباره وضعیت تفکیک قوا در کشور و همچنین رویکرد رسانهها نسبت به دولت دهم پرداخته است.
احمدینژاد هم چنین در این گفتوگو خواستار ایجاد تغییر در ساختار وزارت امور خارجه شده است.
بر اساس این گزارش، احمدینژاد در آستانه سفر به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل در گفتو گوی اختصاصی با روزنامه ایران گفت: شعار تغییر در آمریکا حاصل کار جمهوری اسلامی بود.
وی افزود: اکنون باید ساختار سازمان ملل با همکاری کشورها تغییر کند و این اصلاح باید به یک مؤلفه واحد تبدیل شود.
تحول در وزارت امور خارجه
احمدینژاد همچنین در پاسخ به سؤالی درباره ارزیابیاش از وضعیت وزارت خارجه به عنوان دستگاه دیپلماسی گفت: سیاست خارجی در وزارت خارجه تنظیم نمیشود، گرچه وزارت خارجه پیشنهاد میدهد و مسائل را پیگیری میکند، اما در واقع وزارتخانه مجری سیاستهای خارجی است، یعنی بخش مهمی از بار اجرای تصمیمات سیاست خارجی در حیطه وزارت امور خارجه است. البته مرکز هماهنگی فعالیتهای خارج از کشور هم هست. اگرچه متأسفانه نهادهایی داریم که بدون هماهنگی عمل میکنند.
احمدینژاد در اینباره افزود: موضوع مهم این است که تغییر نگاهی که در سیاست خارجی رخ داده، باید در وزارت خارجه نهادینه شود. بالاخره چندین سال این وزارتخانه بر مسیر همراهی با معادلات جهانی حرکت کرده، حالا بناست تحول رخ دهد، البته تحولاتی نیز شروع شده که من امیدوارم این تحولات به سرعت جلو برود.
احمدینژاد درباره جزئیات این تحول گفت: ساختار وزارت خارجه، تشکیلات سفارتخانهها و درجهبندی آنها باید عوض شود. همچنین ارزیابیها و ادبیات دیپلماتیک باید تغییر کند که این کار آغاز شده و من امیدوارم با سرعت ادامه پیدا کند و تکمیل شود.
احمدینژاد در پاسخ به این سؤال که آیا دستگاه دیپلماسی انتظارات شما را برآورده کرده است، گفت: بالاخره در سیاست خارجی همه با هم کمک میکنیم و کار را جلو میبریم.
تحریم ها
احمدینژاد درباره تحریمهای اخیر نیز گفت: بیش از نیمی از کل کشورها میگویند ما به مراودات اقتصادی با ایران ادامه میدهیم. ما باید اقتصادمان را از نگرش به سمت اروپا به سمت داخل برگردانیم و ثانیاً با دیگر کشورها به مراوده بپردازیم. البته این کار زحمت دارد اما باید انجام بشود.
احمدینژاد درباره نقش امریکا در تحریمها گفت: امریکا 30 سال است که با ما مراوده ندارد. در حقیقت امریکا دیگران را تحریم کرده است. به آنها دیکته کردهاند که شما حق ندارید به ایران کالا بفروشید، یعنی حق ندارید سود ببرید. اروپا حدود 23 میلیارد دلار با ما مبادله دارد که حدود 6/3 میلیارد دلار آن صادرات ایران به آنهاست و حدود 19 میلیارد دلار نیز صادرات آنها به ماست. اعلام کردهاند که بخشی از کالاها را به ایران نمیدهند این سبب میشود که اولاً تولید داخلی ما به سرعت رشد کند، ثانیاً این مسأله باعث میشود که فرصت برای دیگران پیدا شود.
احمدینژاد افزود: میخواهند با جنگ روانی، خلأ تأثیرناگذاری این کاغذ پارهها را پر کنند چرا که اثری که این قطعنامهها بتواند در زندگی مردم داشته باشد، ندارد. اقتصاد ما حدود 900 هزار میلیارد تومان در سال چرخش دارد. بنابراین 19 میلیارد در مقایسه با آن به حساب نمیآید.
جریانهای مخالف دولت
احمدینژاد همچنین در خصوص مسائل داخلی و نحوه مواجهه دولت با برخی جریانهای مخالف دولت گفت: هدف خدمتگزاری به مردم و پیشبرد امور کشور است. البته ایستادگی در برابر طراحیهای دشمن جزو محورهای اساسی سیاست خارجی دولت است. همانطور که گفتم، در داخل هم اساس کار ما خدمت به مردم است، البته آن کسانی که از داخل در ارتباط با دشمن بخواهند فتنهانگیزی کنند،دستگاههای رسمی شناسایی میکنند و برخورد میکنند، یک بخشی هم هست که ما خیلی وارد آن نمیشویم و آن فضاسازیهایی استکه میکنند.
وی تصریح کرد: واقعیت این است که فضاسازیهایی که علیه دولت نهم و دهم میکنند، بیسابقه و بینظیر است. یکی از محورهای آنان این است که علیه دولت دست به بهانه تراشی بزنند، در صورتی که اساس ایناست که عدالت اجرا شود، آنهایی که منابع ملت را بردند پس بدهند و آنهایی که علیه ملت قیام کردند و خواستند با کمک دشمن براندازی کنند باید جواب بدهند. آنهایی که خودشان را مالک کشور میدانستند، باید پاسخگو باشند، آنهایی که از ساختار معیوب اقتصادی سوءاستفادههای بسیار کلانی کردند، باید جواب بدهند، دولت همه هموغمش این است که حقوق ملت را برگرداند. برخیها هم میخواهند جابهجایی در موضوع ایجاد کنند، در گوشهوکنار دولت بگردند و یک مسئلهای پیدا کنند و به نحوی القاکنند که مسئله کشور الآن این است. اما این اقدامات اثر ندارد. تودههای مردم امروز آگاه هستند.
قوای سهگانه و بحث تفکیک قوا
احمدینژاد در ادامه با اشاره به بحث استقلال قوا از یکدیگر خاطرنشان کرد: بعضیها استقلال قوا را فقط برای قوه مقننه و قوه قضائیه میخواهند. اتفاقاً قوه مجریه، قوه اول کشور است، بعضیها یک جمله حضرت امام(ره) را متعلق به زمانی که نظام ما پارلمانی بوده برجسته میکنند، آنزمان رئیسجمهور مسئول اداره کشور نبوده بلکه نخستوزیر مسئول اداره کشور بوده که از طریق مجلس انتخاب میشده است. آن موقع مجلس بالاترین بود. اکنون در قانون اساسی قوه مجریه بار اصلی اداره کشور را بر دوش دارد و قوای دیگر باید کمکش کنند. ضمن اینکه در قوه مجریه، جایگاهی است بهنام ریاست جمهوری. احمدینژادی علاوه بر اینکه احمدینژاد هست، رئیس دولت هم هست. احمدینژاد بعد از رهبری بالاترین مقام کشور است، احمدینژاد مجری قانون اساسی هم هست، این دیگر به استقلال قوا ربطی ندارد. مردم رأی مستقیم میدهند، رئیسجمهور که انتخاب میشود، رئیس دولت است، رئیس قوه مجریه است، این یک قوه مستقل است. علاوه بر اینها رئیسجمهور مجری قانون اساسی هم است، مسئول امور اداری، برنامه، بودجه و استخدامی کشور شخص احمدینژاد است. یعنی سایر قوا هم اگر بخواهند کار برنامه، بودجه، استخدامی و اداری داشته باشند مسئولش رئیسجمهور است. معنای این موضوع، دخالت در قوا و نقض استقلال قوا نیست.
احمدینژاد در خصوص «اتحاد قوا» نیز اظهار داشت: ما واقعاً حداکثر تعامل با قوا را داریم. هر چقدر علیه ما انتقاد شود ما سکوت میکنیم. ما فکر میکنیم، سه قوه یکی هستند، تفکیک قوایی که از غرب آمده در نظام اسلامی اصالت ندارد. حقیقت یک تقسیمکار است و خود کار یک موضوع بیشتر نیست و آن ساختن ایران و خدمت به مردم و اجرای عدالت است. این کار تقسیم شده و هر کس گوشهای از کار را میگیرد. همه اجزای یک مجموعه هستند ولی بنا بر یک منطقی باید تقسیم کار شود.
گروهایهای منسوب به احمدینژاد
احمدینژاد درخصوص برخی افراد و گروهها که خود را منصوب به ایشان میدانند و علیه دولت هم فعالیتهایی دارند، گفت: کسانی هستند که میگویند ما این دولت را سرکار آوردیم، ستاد زدیم، تبلیغات کردیم. ما تشکر میکنیم از آنها اما نکاتی درباره این گروهها میگویم، اولاً من در انتخابات گفتهام که ستاد ندارم، اگر کسی هم کار کرد بعداً توقع نداشته باشد که در اداره امور کشور دخالت کند، این نکته مهمی است، من قبلاً این را اعلام کردهام که وظیفهام این است که کاندیدا شوم. دوستان برای انجام وظیفه سخنرانی کردهاند. من تشکر میکنم از اینکه انجام وظیفه کردهاند، اما حالا نباید توقع داشته باشند که دولت مجری نظرات آنها باشد. اما حالا دولت باید بتواند کار خودش را بکند، بالاخره دولت تصمیم میگیرد، یک عده خوششان میآید، یک عده خوششان نمیآید. البته این به این معنی نیست که همه تصمیمات دولت درست است، ما هم اشتباه داریم، اما بررسی و اصلاح میکنیم ولی دولت نمیتواند اختیار خود را به کس دیگری بدهد. برخی رسانهها هم هستند که این گونه مسائل را مطرح میکنند.
رسانهها و دولت
احمدینژاد با اشاره به نقش رسانهها و رابطه آنها با دولت افزود: متأسفانه درکشور ما رسانه مستقل کم است. این رسانهها متعلق به یک گروه هستند اما نمیخواهند بگویند که گروه هستند. البته برخی از رسانهها که از روز اول مخالف دولت بودند، همه چیز را سیاه میبینند، آنها زمانی سفید میبینند که مسائل دست خودشان باشد، و جالب آنجاست که آنها به کارهای دولت اصلاً نمیپردازند، همیشه در حاشیهاند. بعضی رسانهها هم هستند که میگویند ما طرفدار دولت هستیم، دلسوز دولت هستیم، البته من اعتقاد ندارم که دلسوز دولت هستند. دلسوز نیستند مگر معنی دلسوز چیست؟ به شما بگویم که برخی اتفاقات در رسانههای ما میافتد که من از اساس به آنها اعتقاد ندارم، آنهایی که راجع به خود من است، من شخصاً گذشت میکنم.
احمدینژاد با انتقاد شدید از برخی رسانهها افزود: بعضی از روزنامهها خودشان را معیار حق و باطل میدانند. خیلی جالب است که میگویند اگر ما گفتیم که مثلاً این بد است همه باید بگویند این بد است. سعی کنند منصف باشند. در رسانههای ما اخلاق باید حرف اول را بزند. متأسفانه بعضی همین طوری افراد را متهم میکنند. من این مسائل را قبول ندارم. فکر میکنند که در بین این 75 میلیون نفر فقط چندنفر هستند که ولایتمدار هستند و بقیه فاسد هستند، من این اسلام را قبول ندارم، اسلامی که بهخودش اجازه میدهد که هر کسی را لجنمال کند، فکر کند که تعداد کمی مسلمان هستند بقیه 75 میلیون نفر بی دین هستند، من این اسلام را قبول ندارم، اصلاً آن را اسلام نمیدانم، نظام اسلامی نظام حداکثری است، هم در آرمانها حداکثری هستیم هم در مردم، 40 میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند، همه خوشحال هستند، اما من یک دغدغه دارم که چرا چهار میلیون نفر شرکت نکردند، جامعه اسلامی «کلکمراع» و «کلکم مسئول» همه باید بیایند، چرا چهار میلیون نیامدند؟ باید دغدغه داشته باشیم، چهار میلیون انسان محترمند. ما فکر میکنیم همه 75 میلیون طرفدار نظام، رهبری و ولایت فقیهاند، خدا، اسلام، عدالت و عزت کشور را میخواهند اما یک عده میخواهند بگویند ولایت در انحصار ماست. در صورتی که ما معتقدیم 75 میلیون نفر ملت طرفدار ولایت هستند. طرفدار اسلام، دین و پاکی هستند.