آفتابنیوز : آفتاب: دبیر خانه کارگر استان قم با انتقاد از به چالش کشیدن قانون کار و عدم اجرای این قانون از سوی کارفرمایان، شرایط نیروی کارگری در این استان را دشوار دانست.
علی طالبی در گفتگو با مهر، با انتقاد از اعلام آمارهایی در مورد تعداد اشتغالهای ایجاد شده در استان قم اظهار کرد: یکی از چالشهای جدی در موضوع اشتغال، روشهای بررسی آمارها است که از گذشته تاکنون با مشکلاتی مواجه بوده و با واقعیت فاصله دارد.
وی با بیان اینکه این گونه آمارها قابل اعتنا و اعتماد نیست گفت: چندی پیش گزارشی ارائه شد که برخی شرکتها هر سه ماه یکبار قرارداد کارگران خود را تمدید میکنند و در هر بار آمار نیروهای خود را برای فراهم کردن زمینه اشتغال اعلام کرده است.
دبیر خانه کارگر قم دلیل اصلی این اقدام را استفاده از تسهیلات عنوان کرد و در مورد اشغال فرصتهای شغلی توسط نیروهای غیرایرانی گفت: در قم کارگران بسیاری با تابعیت افغانی و پاکستانی وجود دارند که بسیاری از فرصتهای شغلی را اشغال کردهاند و علاوه بر این به خاطر غیربومی بودن بسیاری از پیمانکاران، نیروهای کاری طرحها و پروژهها نیز غیربومی هستند از این رو نیروی کار بومی سرگردان و دنبال کار است.
این در حالی است که به گفته طالبی آمار و اطلاعاتی در مورد فعالیت کارگران غیرمجاز غیربومی در قم صادر نشده است اما در مورد تعداد فعالیت نیروی کار تنها میتوان به آمار افرادی که در سامانه تامین اجتماعی ثبت شدهاند استناد کرد.
طالبی یکی دیگر از مشکلات کارگران را عدم اجرای قوانین دانست و تاکید کرد: متاسفانه قانون کار را به چالش کشیدهاند و این قانون اکنون اجرایی نمیشود.
وی افزود: هر زمانی که نیروی کار نسبت به مشکلاتش اعتراض کند سازمانهای مربوطه به این مشکلات رسیدگی میکنند اما در مجموع آنچه که هرگز به جایی نرسد فریاد است.
دبیر خانه کارگر قم با بیان اینکه عادی نبودن وضعیت تولید به مشکلات نیروی کار دامن زده است، اظهار کرد: در این میان دیواری کوتاهتر از دیوار کارگران وجود ندارد و تولیدکنندگان برای جبران ضررهای خود حق و حقوق نیروی کار را کاهش میدهند.
وی ادامه داد: پس از اجرای قانون هدفمندی یارانهها این وضعیت کمی بغرنجتر شد و نیروی کار با مشکلات عدیدهای مواجه است.
در چنین وضعیتی نیروی کار باید از طریق تشکلهای کارگری مشکلات خود را مورد بررسی قرار دهد ولی به گفته طالبی، موقعیت و توانمندی تشکلهای کارگری به شدت کاهش یافته است.
دبیر خانه کارگر قم اظهار کرد: در زمینه دفاع از حق و حقوق کارگر کمتر نمایندهای وجود دارد که به دفاع از این قشر برخیزد و مسائل و مشکلات آنها را منتقل کند و نیروی کار با مشکلاتی که دارد، میسوزد و میسازد.
با توجه به کارهای بدنی سخت ، به همراه کمترین امکانات و
بی عدالتی در حقوق و مزایا ، شغل کارگران و کشاورزان ، بیشترین مشکلات و تنش ها را در جوامع مختلف جهان دارند ،
در صورتیکه ، ساخت و ساز و کشت و کار کشاورزی ، ، به عهده این دو قشر زحمتکش و سازنده می باشد .
با توجه به آموزه های دینی ما ، و اینکه بزرگان دین تاکید
کرده اند ، که حق کارگران را قبل از اینکه عرق بدنشان خشک شود ، باید داد .
در رابطه با کشاورزی ، هم ، خودکفایی در آن ( که آبروی هر مملکتی در آن است ) و همینطور صنعت و تولیدات ، نقش مهم کارگران و کشاورزان ، خیلی خیلی مهم و حیاتی است . با توجه به زحمت بدنی و رنج فراوان در محیط کار ، لازم است ، که دست اندرکاران ، با تمامی وجود ، برای این طبقات ، امکانات و رفاه بگذارند ، و علی الخصوص ، با حقوقهای عادلانه و بیمه های استثنایی و فوق مزایا ، این قشرهای زحمت کش و خانواده های آنان را تحت پوشش قرار دهند .
باید فرهنگی پیاده شود ، که تمامی کارخانه داران و کسانی که
عده ای کارگر را تحت فرمان دارند ، مثل آقای خیامی ، در
ایران خودروی سابق ، خود را مسئول خانواده های این عزیزان
بدانند و طوری ایشان ، ریاست کرده بودند که برای بیشتر کارگران ، خانه و امکانات گذاشته بودند و همیشه یادشان و
دعای خیر مردم ، پشت سرشان است و این در این دنیا است ودر آخرت هم ، انشاءالله که خداوند اجرشان را خواهد داد .
از آیات قرآن بزرگ است ، که ایمان به خداوند و امور کارهای
خیریه ( عملوالصالحات ) از بزرگترین اهداف ما انسانها ، برای
رضایت خداوند است . انشاءالله .
اینجانب ، یک خاطره از دختر یک کارخانه دار دارم ، که می گفت ، پدرم اونقدر حق کارگرها را خورده که صورتش مثل صورت یک خوک شده است و شبها و روزها ، ار تزس انتقام گیری ، کارگرانش ، خواب و زندگی ندارد .
آن کارخانه دار ، حق مردم را می خورد که به این بچه هایی که حقیقت بین هستند ، بدهد ؟؟ و 2 روز دیگر هم فاتحه ای برایش نفرستند و نه تنها دعای خیری پشت سرشان نیست ، بلکه آه و نفرین خانواده هایی که بهشان ظلم شده ، بدرقه راهشان است ؟؟؟
از قدیم گفته اند ، ثروت واقعی یک نفر در حساب بانکی او
نیست ، که اینها همه برای وراث است . ثروت واقعی یک انسان ، در سرمایه گزاری برای کارهای خیر است که انجام
داده است که هم در این دنیا و هم در آن دنیا ، پیش خداوند و
مردم ، روسفید می باشد .
مشكلات توليد و كار باهم و ملنند يك زنجير به هم متصل هستند