فارن پالیسی این فوکوس وابسته به اندیشکده اندیشکده فرامرزی (Without Walls) با انتشار تحلیلی از عمران خالد، تحلیلگر ژئواستراتژیک، نوشته است: «خاورمیانه همچون انبار باروتی است و آمریکا کبریت را کشیده است.رهبران ایران تسلیم نشدهاند. هرگونه افزایش تنش بیشتر میتواند برای جهان فاجعهبار باشد. سقوط حکومت ایران هم الزاماً به برقراری دموکراسی منجر نمیشود. در چنین شرایطی، دیپلماسی راه برونرفت است. حصول توافقی که به غرور ایران احترام بگذارد و منافع آمریکا را تضمین کند، همچنان ممکن است.»
بلومبرگ: جهان قرار است درباره اورانیوم ایران چه کند؟
رسانه آمریکایی بلومبرگ نیز تحلیلی به قلم جاناتان تیرون منتشر کرد و نوشت: ایران پیش از حمله آمریکا به تاسیسات هستهای این کشور، مالک ۴۰۹ کیلوگرم مواد نزدیک به سطح تسلیحاتی است (که میتواند در ۱۶ سیلندر حملونقل ذخیره شود)، همراه با ۸٬۰۰۰ کیلوگرم اورانیوم با غنای پایینتر. مکان این ذخایر از زمان آغاز حملات روشن نشده است. این احتمال وجود دارد که تهران ذخایر خود را به یک تأسیسات مخفی منتقل کرده باشد.
ایالات متحده و اسرائیل به ایران نوعی فرصت ایجاد ابهام استراتژیک دادهاند که پیش از جنگ در اختیار نداشت؛ فرصتی که به یک اهرم چانهزنی در هرگونه مذاکرات احتمالی درباره آینده بدل میشود. سرویسهای اطلاعاتی ممکن است بتوانند با جاسوسی یا ثبت تصاویر ماهوارهای این ابهام را کاهش دهند، اما از بین بردن کامل آن فقط از طریق دیپلماسی یا زور ممکن است. زیرا برای اطمینان از اینکه مواد هستهای به سمت استفاده نظامی منحرف نشدهاند، نوعی راستیآزمایی فیزیکی ضروری است. میزان ابهامی که آمریکا و اسرائیل حاضرند تحمل کنند، نقش تعیینکنندهای در اقدامات آتی آنها در قبال ایران تا پایان سال خواهد داشت. آیا حاضرند سرنوشت بخش قابلتوجهی از ذخایر اورانیوم ایران را به "احتمالات" و "حدسها" واگذار کنند؟ کمتر از ۲۵ کیلوگرم اورانیوم با غنای بالا برای ساخت یک بمب کافی است. طبق آخرین برآوردها، ایران دارای اورانیوم با غنای مختلف است که در مجموع به اندازه کافی برای تولید دستکم ۲۴ سلاح هستهای سوخت فراهم میکند. گزینههای پیشِرویِ آمریکا تشدید حملات نظامی، مذاکره و صبر و نظارت از راه دور بر فعالیتهای هستهای ایران است.
کاهش واردات نفت ایران توسط چین در ماه ژوئیه به دلیل کاهش تقاضا
رسانه آمریکایی بلومبرگ نیز بر پایه دادههای منتشر شده توسط شرکت کپلر (Kpler Ltd) که در حوزه ردیابی نفتکشها فعال است، نوشت: «واردات نفت خام ایران توسط چین در ماه گذشته تقریباً یکسوم کاهش یافت که بخشی از آن به دلیل کاهش تقاضا از سوی پالایشگاههای خصوصی بود. بر پایه دادههای این شرکت، میزان خرید به حدود ۱.۲ میلیون بشکه در روز رسید که تقریباً ۳۰ درصد کمتر از ماه ژوئن است.
مویو شو، تحلیلگر ارشد نفت خام در شرکت کپلر، گفت که تقاضا از سوی پالایشگاههای مستقل چندان بالا نیست و تمایل آنها به ذخیرهسازی پس از واردات بالاتر در ژوئن کاهش یافته است.
در ماه ژوئن، دادههای شرکت «ورتکسا» (Vortexa) نشان داد واردات نفت ایران توسط چین به بالاترین سطح سهماهه رسید و از ۱.۷ میلیون بشکه در روز فراتر رفت. این افزایش ناشی از سرعت بخشیدن به بارگیریها برای جلوگیری از اثرات احتمالی درگیری ایران و اسرائیل بود. این درگیری کوتاهمدت که آمریکا نیز در آن دخیل شد، نگرانیهایی در مورد اختلال در تأمین انرژی ایجاد کرد، اگرچه درنهایت عرضه نفت آسیب ندید.
از آن زمان، ایالات متحده تحریمهای مربوط به ایران را تشدید کرده و محدودیتهای بیشتری بر شرکتهای دخیل در زنجیره تأمین اعمال کرده است، از جمله تحریم یک پایانه نفتی دیگر در چین که به چهارمین پایانه تحت تحریم آمریکا بدل شد.»