آفتابنیوز : آفتاب - سرويس بين الملل: در حالي كه هفته آتي، پارلمان عراق تشكيل جلسه مي دهد، هنوز تكليف ائتلافها براي تشكيل دولت روشن نشده است. در حالي كه براي تشكيل دولت حداقل به داشتن 163 كرسي در پارلمان نياز است، هيچيك از ائتلاف ها از چنين آرايي برخوردار نيستند.
پس از اعلام نتايج انتخابات پارلماني عراق، رايزني براي تشكيل ائتلافهاي جديدي از ائتلاف هاي انتخاباتي شكل گرفت. با توجه به سابقه همكاري نيروهاي ائتلاف دولت قانون به رهبري نوري المالكي و ائتلاف ملي به رهبري حكيم، به نظر مي رسيد دست يابي به توافق بين اين دو ائتلاف به سرعت انجام گيرد اما به دلايل مختلف، اين دو ائتلاف، گرچه احتمال همكاري آنها براي تشكيل دولت همچنان به قوت خود باقيست، براي تشكيل دولت به سادگي به نتيجه نرسيدند. اتفاقا بخش عمده اي از اين دلايل به سابقه همكاري اين نيروها با يكديگر باز مي گردد.
در ائتلاف ملي، افرادي مانند ابراهيم جعفري و مقتدي صدر نيز در كنار حكيم حضور دارند كه كار را براي ائتلاف با مالكي سخت كرده است. در حالي كه مالكي حاضر نشد با جعفري كه به دليل اختلاف با همين نيروها از حزب الدعوه خارج شد، پيش از انتخابات ائتلاف تشكيل دهد، نيروهاي مقتدي صدر نيز دو سال پيش در عراق و در هنگام صدارت وي به شدت سركوب شدند. از همين رو به نظر مي رسد كار براي ائتلاف به همان سادگي اوليه نخواهد بود. در اين بين نبايد ديپلماسي اياد علاوي، رهبر ائتلاف پيروز انتخابات را نيز از ياد برد كه با ديدارهاي داخلي و خارجي، فضاي نسبتا مساعدي را براي حمايت از تشكيل دولت براي خود به وجود آورده است.
با همه اين ها، شايد استراتژي حكيم در حمايت از تشكيل دولت فراگير، كه بلافاصله پس از پايان انتخابات اعلام شد، بهترين گزينه براي برون رفت از اين وضعيت باشد. استراتژي اي كه هم مالكي را كه خواهان نخست وزيري خود است و تا كنون تن به گزينه ديگري نداده را در وضعيت ضعيف تري قرار مي دهد و هم برنده انتخابات، علاوي، را در جايگاه اصلي خواهد نشاند. لذا وضعيت ظاهرا عادلانه اي بر اساس نتايج انتخابات شكل مي گيرد.
با اين حال با توجه به آرايش نيروهاي سياسي در عراق، به نظر مي رسد چنين نگرشي نيز با طرح مسئله شكنندگي دولت مواجه شود. به هر حال دولت ائتلافي، به جز شرايط عمل سياسي، كه مهم ترين چالش آن سهم خواهي و تقسيم وزارتخانه هاي حساس خواهد بود، در وضعيت كنوني عراق به شدت شكننده به نظر مي رسد. سابقه همكاري نيروهاي عراقي كه تفاوت هاي عمده اي در نگاه به موضوعات مهم و حساس با يكديگر دارند، اين پيش بيني را موجه تر جلوه ميدهد. با اين حال با توجه به شرايط جهاني و ارزش استراتژيكي كه عراق براي امريكايي ها پيدا كرده، و با توجه به تنش بيشتر بين ايران و امريكا كه معمولا بازتاب آن در عراق قابل مشاهده است، براي تشكيل ائتلافها بايد منتظر تحولات آتي ماند. به نظر مي رسد افزايش تنشهاي بين المللي به ويژه در موضوع هسته اي ايران، وضعيت بغرنج تري را پيش روي ائتلاف هاي عراق قرار دهد چرا كه قطعا در آن صورت امريكايي ها بازيهاي متفاوتي را انجام خواهند داد.