آفتابنیوز : آفتاب: علی اکبر صالحی، رئيس سازمان انرژی اتمی، روز چهارشنبه ضمن اشاره به این که ایران توانایی تولید ماهانه 5 کیلوگرم اورانیوم ۲۰ درصد را دارد گفت: «بيش از ۱۷ کيلوگرم اورانيوم با غنای ۲۰ درصد در ايران توليد شده» است.
وی این نکته را نیز افزود که ایران در کار تولید «تعجیل ندارد».
صالحی افزود: «ما حاضر به مذاكره هستيم و نشان دادهايم اهل تعامل هستيم. بيانيه تهران درباره مبادله سوخت برای رآكتور تهران نماد نيت خيرخواهانه ايران است كه حاضر شد اورانيوم با غنای ۳.۵ درصدش را از كشور خارج و در كشوری ديگر توديع كند، اما غرب و آمريكا و ديگر همپيمانانش به جای تعامل مسير تقابل را انتخاب كردند.»
بر اساس توافق سهجانبه ایران، برزیل و ترکیه، تهران حاضر شد بخشی از اورانيوم ۳.۵ درصد غنیشده خود را به ترکيه بفرستد و در مقابل سوخت هستهای ۲۰ درصد غنیشده برای رآکتور تحقيقاتی تهران دريافت کند.
رئيس سازمان انرژی اتمی در پاسخ به اين پرسش كه بر اساس بيانيه تهران هرگونه اقدام و موضعگيری عليه ايران اين بيانيه را منتفی میكند، گفت: «هيچ كجای بيانيه تهران صريحا نگفته اگر قطعنامهای صادر شد، بيانيه منتفی است.»
صالحی با اشاره به بيانيه دبيرخانه شورای عالی امنيت ملی در واکنش به قطعنامه ۱۹۲۹ گفت: «واکنش ايران اقدام قانونی عليه اقداماتی خواهد بود که ممکن است عليه فعاليتهای تجاری و اقتصادی ايران و رفتوآمد کشتیها و هواپيماهای ايران انجام شود.»
دبيرخانه شورای عالی امنيت ملی جمهوری اسلامی ايران با انتشار بیانیهای در واکنش به تصویب چهارمین قطعنامه تحریمی علیه تهران گفت: «هرگونه اقدام عليه منافع قانونی و مشروع ملت ايران متقابلاً پاسخ قانونی و اقدام مقتضی جمهوری اسلامی ايران را به همراه خواهد داشت.»
صالحی با تاکيد بر اين که «بالاخره مساله هستهای ايران بايد حل شود و يقين دارم به نفع ايران حل خواهد شد» ادامه داد: «راه ديگری وجود ندارد، اين غرب است که نهايتا بايد در مقابل موضع حق ايران تمکين کند.»
وی گفت: «آنها تلاش دارند ايران را با اهرم مسائل هستهای تحت فشار قرار دهند، البته الان زمزمههايی برای تحت فشار قرار دادن ايران از طريق مسائل مربوط به حقوق بشر نيز به چشم میخورد.»
علی اکبر صالحی افزود: «ايران، عراق و كره شمالی نيست. ما نه قصد داريم بمب بسازيم و از ان پی تی خارج شويم و نه عراق هستيم كه كسی به راحتی سرش را پايين بيندازد و وارد كشورمان شود. البته فشارها و تحريمها بیاثر نيست، اما ما هم با اين شرايط خود را وفق دادهايم... اگر الان عقبنشينی كنيم معلوم نيست كه تا كجا آنها جلو بيايند.»