مقاومت سازمان تامین اجتماعی در برابر بیمه زنان نان‌آور
زنان نان‌آور نمی‌توانند بیماری‌های خود را درمان کنند
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: مدیرکل سابق دفتر امور زنان و خانواده بهزیستی گفت: اگر به حواشی اغلب این جشن‌ها نگاه کنید، قابل تشخیص است که اغلب زنان سرپرست خانوار با نامه‌هایی که در دست دارند به دنبال مسوولان می‌گردند تا نامه‌های خود را به دستشان برسانند. همین مساله نشان می‌دهد که سازمان‌ها هنوز مسائلی از این قشر را حل نشده باقی گذاشته‌اند.
وی با اشاره به مشکلات زنان سر پرست خانوار در کشور تاکید کرد: آخرین آمارها نشان می‌دهد که رقم زنان سرپرست خانوار نزدیک به بیش از دو و نیم میلیون بوده و این رشد تصاعدی به دلیل رشد طلاق و تصادفات می‌تواند زنگ خطری برای کشور و نهاد خانواده باشد. این درحالی است که وزارت رفاه و دفتر مطالعات اجتماعی این وزارت خانه همچنان به آمار یک میلیون و ۶۰۰ هزار زن سرپرست خانوار مطابق با سرشماری سال ۱۳۸۶ استناد می‌کند.
زنان سرپرست خانوار به‌دنبال مسوولان براتی با مطرح کردن این مساله که سازمان های حمایتی هرگز به دنبال توانمندسازی زنان سرپرست خانوار نبودند، به برپایی برخی جشن‌های خودکفایی مربوط به این حوزه اشاره کرد و گفت: اگر به حواشی اغلب این جشن‌ها نگاه کنید، قابل تشخیص است که اغلب زنان سرپرست خانوار با نامه‌هایی که در دست دارند به دنبال مسوولان می‌گردند تا نامه‌های خود را به دستشان برسانند. همین مساله نشان می‌دهد که سازمان‌ها هنوز مسائلی از این قشر را حل نشده باقی گذاشته‌اند.
این کارشناس اجتماعی ، معضل خودکفایی زنان سرپرست خانوار را مساله انکارنشدنی دانست و افزود: متاسفانه هنوز سیستم‌های نظارتی از جمله مجلس، سوالی مبنی‌بر اینکه بهزیستی، کمیته امداد و حتی شهرداری چه تعداد زن سرپرست خانوار را به مرحله خوداتکایی رسانده، نمی‌پرسند و پیگیر این مساله نیستند.
به گفته براتی خلاء‌های این چنینی باعث می‌شود که نهادهای اجرایی ماند کیمته امداد و بهزیستی به‌جای مباحث توانمندسازی و رفاه اجتماعی به دنبال رسوب زنان سرپرست خانوار به عنوان مددجویان تحت پوشش باشند تا شاید بتوانند در تعامل و چانه‌زنی‌های مربوطه به گرفتن اعتبار و بودجه از دستگاه‌های دولتی موفقیت حاصل کنند.
مدیرکل سابق دفتر امور زنان و خانواده بهزیستی معضل موازی کاری دستگاه‌ها را قابل حل عنوان کرد و ادامه داد: نکته مهم آن است که نمود ذهنی و یا مبانی نظری مربوط به زنان سرپرست خانوار میان سازمان بهزیستی و کیمته امداد مقوله جداگانه‌ای است و در واقع تعریف و تئوری واحدی میان مسوولان و کارشناسان در این زمینه وجود ندارد.
این کارشناس اجتماعی، به مقاومت سازمان تامین اجتماعی در برابر بیمه زنان اشاره کرد و گفت: اگر مددجوهای کمیته امداد و بهزیستی به خصوص زنان سرپرست خانوار شهری طی ۱۰ سال گذشته بیمه شده بودند، درحال حاضر شاهد ماندگاری این زنان در بدنه سازمان‌های حمایتی نبودیم و حداقل به درصد کمی از خودکفایی زنان سرپرست خانوار افتخار می‌کردیم؛
ابتدا باید تعریف واحد و مشخصی از مقوله توانمندسازی زنان سرپرست خانوار ارائه شود و این موضوع تعریف درست و واحدی به خود بگیرد.
او افزود: مشکلات بیمه در میان زنان سرپرست خانوار معضل دیگری است که پای این زنان نان‌آور را به ندرت به مراکز درمانی می‌کشاند.
براتی، کارشناس اجتماعی یاد اور شد: اگر چه در سال ۱۳۷۱ قانونی در کشور مصوب شد که براساس آن باید ۴۰ درصد از حقوق پایه به زنان سرپرست خانوار داده شود اما نه تنها به این قانون عمل نمی‌شود بلکه عمل به این قانون هم دردی را دوا نمی‌کند.
مدیرکل سابق دفتر امور زنان و خانواده بهزیستی با اعلام اینکه برخی از زنان سرپرست خانوار نیازی به دریافت کمک‌های نقدی ندارند خاطر نشان کرد: ممکن است که یک مددجو نیازی به دریافت مستمری‌های ماهانه از بهزیستی یا کیمته امداد نداشته باشد، اما سازمان‌ها به محض ورود مددجو و نیازمندان برای آنها پروژه تشکیل می‌دهند و او را به سیستم‌های حمایتی وابسته می‌کنند؛ چرا که برخی از زنان سرپرست خانوار نیازی به پول ندارند اما حمایت‌های شغلی و شهریه فرزندان بیشترین نیاز آنها است.
براتی به تحقیق صورت گرفته در اصفهان که مربوط به سال ۸۷ بوده اشاره کرد و ادامه داد: متاسفانه زنان سرپرست خانوار از نظر اضطراب و نگرانی برای آینده فرزندان، انگ جامعه، افسردگی روحی و … دستخوش مشکلات روانی و جسمانی بی‌شماری هستند.
وی با اشاره به مشکلات زنان سر پرست خانوار در کشور تاکید کرد: آخرین آمارها نشان می‌دهد که رقم زنان سرپرست خانوار نزدیک به بیش از دو و نیم میلیون بوده و این رشد تصاعدی به دلیل رشد طلاق و تصادفات می‌تواند زنگ خطری برای کشور و نهاد خانواده باشد. این درحالی است که وزارت رفاه و دفتر مطالعات اجتماعی این وزارت خانه همچنان به آمار یک میلیون و ۶۰۰ هزار زن سرپرست خانوار مطابق با سرشماری سال ۱۳۸۶ استناد می‌کند.
زنان سرپرست خانوار به‌دنبال مسوولان براتی با مطرح کردن این مساله که سازمان های حمایتی هرگز به دنبال توانمندسازی زنان سرپرست خانوار نبودند، به برپایی برخی جشن‌های خودکفایی مربوط به این حوزه اشاره کرد و گفت: اگر به حواشی اغلب این جشن‌ها نگاه کنید، قابل تشخیص است که اغلب زنان سرپرست خانوار با نامه‌هایی که در دست دارند به دنبال مسوولان می‌گردند تا نامه‌های خود را به دستشان برسانند. همین مساله نشان می‌دهد که سازمان‌ها هنوز مسائلی از این قشر را حل نشده باقی گذاشته‌اند.
این کارشناس اجتماعی ، معضل خودکفایی زنان سرپرست خانوار را مساله انکارنشدنی دانست و افزود: متاسفانه هنوز سیستم‌های نظارتی از جمله مجلس، سوالی مبنی‌بر اینکه بهزیستی، کمیته امداد و حتی شهرداری چه تعداد زن سرپرست خانوار را به مرحله خوداتکایی رسانده، نمی‌پرسند و پیگیر این مساله نیستند.
به گفته براتی خلاء‌های این چنینی باعث می‌شود که نهادهای اجرایی ماند کیمته امداد و بهزیستی به‌جای مباحث توانمندسازی و رفاه اجتماعی به دنبال رسوب زنان سرپرست خانوار به عنوان مددجویان تحت پوشش باشند تا شاید بتوانند در تعامل و چانه‌زنی‌های مربوطه به گرفتن اعتبار و بودجه از دستگاه‌های دولتی موفقیت حاصل کنند.
مدیرکل سابق دفتر امور زنان و خانواده بهزیستی معضل موازی کاری دستگاه‌ها را قابل حل عنوان کرد و ادامه داد: نکته مهم آن است که نمود ذهنی و یا مبانی نظری مربوط به زنان سرپرست خانوار میان سازمان بهزیستی و کیمته امداد مقوله جداگانه‌ای است و در واقع تعریف و تئوری واحدی میان مسوولان و کارشناسان در این زمینه وجود ندارد.
این کارشناس اجتماعی، به مقاومت سازمان تامین اجتماعی در برابر بیمه زنان اشاره کرد و گفت: اگر مددجوهای کمیته امداد و بهزیستی به خصوص زنان سرپرست خانوار شهری طی ۱۰ سال گذشته بیمه شده بودند، درحال حاضر شاهد ماندگاری این زنان در بدنه سازمان‌های حمایتی نبودیم و حداقل به درصد کمی از خودکفایی زنان سرپرست خانوار افتخار می‌کردیم؛
ابتدا باید تعریف واحد و مشخصی از مقوله توانمندسازی زنان سرپرست خانوار ارائه شود و این موضوع تعریف درست و واحدی به خود بگیرد.
او افزود: مشکلات بیمه در میان زنان سرپرست خانوار معضل دیگری است که پای این زنان نان‌آور را به ندرت به مراکز درمانی می‌کشاند.
براتی، کارشناس اجتماعی یاد اور شد: اگر چه در سال ۱۳۷۱ قانونی در کشور مصوب شد که براساس آن باید ۴۰ درصد از حقوق پایه به زنان سرپرست خانوار داده شود اما نه تنها به این قانون عمل نمی‌شود بلکه عمل به این قانون هم دردی را دوا نمی‌کند.
مدیرکل سابق دفتر امور زنان و خانواده بهزیستی با اعلام اینکه برخی از زنان سرپرست خانوار نیازی به دریافت کمک‌های نقدی ندارند خاطر نشان کرد: ممکن است که یک مددجو نیازی به دریافت مستمری‌های ماهانه از بهزیستی یا کیمته امداد نداشته باشد، اما سازمان‌ها به محض ورود مددجو و نیازمندان برای آنها پروژه تشکیل می‌دهند و او را به سیستم‌های حمایتی وابسته می‌کنند؛ چرا که برخی از زنان سرپرست خانوار نیازی به پول ندارند اما حمایت‌های شغلی و شهریه فرزندان بیشترین نیاز آنها است.
براتی به تحقیق صورت گرفته در اصفهان که مربوط به سال ۸۷ بوده اشاره کرد و ادامه داد: متاسفانه زنان سرپرست خانوار از نظر اضطراب و نگرانی برای آینده فرزندان، انگ جامعه، افسردگی روحی و … دستخوش مشکلات روانی و جسمانی بی‌شماری هستند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید