استراتژي کتمان
« ابهام هسته اي » اسرائيل
آفتاب‌‌نیوز : 
نظريه اساسي آورنر کهن (١) اين است که قدرت هسته اي اسرائيل بر« سه اصل مقدس » بنا شده است : ابهام در اين مسئله به مثابه سياست اصلي، سانسور آن به مثابه امري غيرقابل اجتناب و تابو بودن آن به مثابه بنيان رفتار اجتماعي. اين « سه اصل مقدس » نه تنها پنهان کاري در مسائل هسته اي را تقويت کرده بلکه به عدم وجود هرگونه بحثي در ملا عام دراين زمينه حقانيت بخشيده است. از زماني که اسرائيل براي حفظ اسرار هسته اي اش در مقابل جهانيان به دروغگويي متوصل گشت، اين شيوه را درمقابل شهروندان خويش، اعضاي مجلس و حتي حکومت نيز به کار برده است.
آونر کهن به درستي خاطرنشان مي سازد که : در حال حاضر، از هشت کشور جهان که داراي سلاح هسته اي مي باشند، اسرائيل تنها کشوري است که بيشترين موازين مخفي کاري و عدم صراحت را در اين زمينه به کار مي برد. برخلاف انتظار، حتي افشاگري هاي موردوهي وانونو، تکنيسين سابق مرکز هسته اي ديمونا، در مورد برنامه هسته اي اسرائيل در زمينه نظامي که حدود بيست سال پيش در روزنامه ساندي تايمز(٢) به چاپ رسيد، چيزي را در اين باره تغيير نداده است.
آونر کهن در اولين قسمت کتابش با موشکافي تمام شيوه کار دستگاه حکومتي اسرائيل را براي مبهم نگاه داشتن مسئله هسته اي ، در خارج و در داخل، نشان مي دهد. او بدين ترتيب مشکلاتي که در سال هاي ١٩٩٠ براي روشن سازي افکار عمومي اسرائيل در زمينه فعاليت هاي هسته اي اين کشور با آنها برخورد کرده بود را تعريف مي کند. متاسفانه تلاش و تحقيقات او در اين زمينه بي حاصل ماند. و هنگامي که در سال ١٩٩٨ کتابي تحت عنوان « اسرائيل و بمب » را در آمريکا به چاپ رساند، او را به دستگيرشدن و بازداشت تهديد کردند به طوري که تا سال هاي متمادي جرات بازگشت به وطن را نداشت. در سال ٢٠٠١، به محض بازگشتش به اسرائيل مورد بازجويي هاي پي در پي و طولاني قرار گرفت و حتي برخي از مامورين امنيتي او را به « جاسوسي براي دشمنان » متهم ساختند.
به گفته آونر، « نماد اصلي » تابوي بزرگ اسرائيل، مرکز هسته اي ديموناست. و اما درباره « نماد فرعي »، يعني انستيتوي بيولوژيک نس زيونا، نويسنده آن را در آخرين فصل کتابش با احتياط تمام بررسي مي نمايد. او به خصوص به قضيه مارکوس کلينبرگ اشاره مي کند، پروفسوري که در اين انستيتو کار مي کرد و در سال ١٩٨٣ بازداشت گرديد. کلينبرگ در دادگاه درب بسته اي محاکمه شده و به جرم خيانت به ميهن و جاسوسي براي اتحاد شوروي، به بيست سال زندان محکوم گرديد. مسئله بازداشت او، دادگاه و محاکمه اش، و حتي موجوديتش تا پانزده سال در اختفاي کامل قرار گرفته بود. کلينبرگ، به خاطر بيماري شديد، در سال ١٩٩٨ از زندان آزاد شد. ليکن اين آزادي با قيد و شروط بسيار سختي همراه بوده و حتي او را در خانه اش تحت نظارت داشتند. پس از سال ها مراقبت پليسي شديد، او توانست سرانجام در سال ٢٠٠٣ از کشور خارج شده و در فرانسه مستقر شود. آونر کهن در نتيجه گيري اين فصل کتاب خويش تاکيد مي کند که به « ابهام هسته اي » اسرائيل، مي بايست « ابهام شيميايي و بيولوژيکي » را نيزافزود...
يوئل کهن به نوبه خويش، قسمت اعظم کتابش را (٤) به قضيه وانونو اختصاص مي دهد. موردخاي وانونو به جرم افشاي اطلاعات درباره مرکز هسته اي ديمونا، دستگير و به ١٨ سال زندان محکوم گرديد. او بعد ازاتمام کامل محکوميتش، در ٢١ آوريل ٢٠٠٤ از زندان بيرون آمد. يوئل کهن در اين کتاب با وانونو مصاحبه کرده و براي اولين بار قسمت هاي طولاني اي از جريان دادگاهش، از جمله شهادت هاي مسولين بالارتبه سرويس امنيتي اسرائيل و شيمون پرز نخست وزير سابق را به چاپ رسانده است. اين رهبر حزب کارگر اسرائيل، در خارج و در داخل، به عنوان « پدر هسته اي اسرائيل » شناخته شده است. دريک مصاحبه کوتاه مطبوعاتي از او سوال مي شود که آيا افشاگري هاي وانونو درباره قدرت هسته اي اسرائيل، فکر حمله به اين کشور را ازسر دشمنانش بيرون نخواهد آورد ؟ او جواب مي دهد : « من در اين باره اطلاعي ندارم، يا چيزي در اين باره به اطلاع عموم نرسيده است...»
تل آويو هرگزبه مسائل افشا شده توسط اين تکنيسين ديمونا اعتراف نکرد، به خصوص به مسئله ربودن او در ايتاليا توسط سرويس هاي امنيتي اسرائيل و انتقال اوتوسط ارتش به کشور. آقاي دومينيسي سيکا، قاضي ايتاليايي مسول اين پرونده، بعد از تحقيقاتي در سال ١٩٩٨ اعلام کرد که همکاري وانونو با موساد در واقع براي دستيابي به اطلاعات هسته اي اسرائيل و افشاي آن بوده است. وانونو اين اتهام بي پايه را با قاطعيت رد مي کند. وي در مصاحبه اش با يوئل کهن در اين مورد پاسخ داده بود که : « بمب، دشمن را از حمله منصرف نخواهد کرد. مقامات اسرائيلي از آن براي طفره رفتن از صلح استفاده مي کنند.»
و سرانجام، مسئله اي که در کتاب هر دوي اين محققين، آونر کهن و يوئل کهن، خواننده را متاثر مي سازد، خوش خدمتي و ريا کاري دولت هاي آمريکا و اتحاديه اروپا در برابر فعاليت هاي هسته اي اسرائيل مي باشد.
١) آونر کهن، « آخرين تابو. واقعيت کتمان شده قدرت هسته اي در اسرائيل و برخورد ما با آن. » (به زبان عبري)، کينه رت، ازمورا - بيتان، دوير، ار يهودا، اسرائيل، ٢٠٠٥، ٣٣٤ صفحه.
٢) ساندي تايمز، لندن، ٥ اکتبر ١٩٨٦.
٣) آونر کهن، « اسرائيل و بمب » (به زبان انگليسي)، دانشگاه کولومبيا، نيويورک، ١٩٩٨، ٤٧٠ صفحه، ٧٠ دلار (انتشارات جيبي ١٩٩٩، ٤٧٨ صفحه، ٢١.٩٥ دلار).
٤) يوئل کهن، « مراقب ديمونا. وانونو، اسرائيل و بمب » (به زبان عبري)، انتشارات بابل، تل آويو، ٢٠٠٥، ٤١٦ صفحه
نظريه اساسي آورنر کهن (١) اين است که قدرت هسته اي اسرائيل بر« سه اصل مقدس » بنا شده است : ابهام در اين مسئله به مثابه سياست اصلي، سانسور آن به مثابه امري غيرقابل اجتناب و تابو بودن آن به مثابه بنيان رفتار اجتماعي. اين « سه اصل مقدس » نه تنها پنهان کاري در مسائل هسته اي را تقويت کرده بلکه به عدم وجود هرگونه بحثي در ملا عام دراين زمينه حقانيت بخشيده است. از زماني که اسرائيل براي حفظ اسرار هسته اي اش در مقابل جهانيان به دروغگويي متوصل گشت، اين شيوه را درمقابل شهروندان خويش، اعضاي مجلس و حتي حکومت نيز به کار برده است. آونر کهن به درستي خاطرنشان مي سازد که : در حال حاضر، از هشت کشور جهان که داراي سلاح هسته اي مي باشند، اسرائيل تنها کشوري است که بيشترين موازين مخفي کاري و عدم صراحت را در اين زمينه به کار مي برد. برخلاف انتظار، حتي افشاگري هاي موردوهي وانونو، تکنيسين سابق مرکز هسته اي ديمونا، در مورد برنامه هسته اي اسرائيل در زمينه نظامي که حدود بيست سال پيش در روزنامه ساندي تايمز(٢) به چاپ رسيد، چيزي را در اين باره تغيير نداده است.
آونر کهن در اولين قسمت کتابش با موشکافي تمام شيوه کار دستگاه حکومتي اسرائيل را براي مبهم نگاه داشتن مسئله هسته اي ، در خارج و در داخل، نشان مي دهد. او بدين ترتيب مشکلاتي که در سال هاي ١٩٩٠ براي روشن سازي افکار عمومي اسرائيل در زمينه فعاليت هاي هسته اي اين کشور با آنها برخورد کرده بود را تعريف مي کند. متاسفانه تلاش و تحقيقات او در اين زمينه بي حاصل ماند. و هنگامي که در سال ١٩٩٨ کتابي تحت عنوان « اسرائيل و بمب » را در آمريکا به چاپ رساند، او را به دستگيرشدن و بازداشت تهديد کردند به طوري که تا سال هاي متمادي جرات بازگشت به وطن را نداشت. در سال ٢٠٠١، به محض بازگشتش به اسرائيل مورد بازجويي هاي پي در پي و طولاني قرار گرفت و حتي برخي از مامورين امنيتي او را به « جاسوسي براي دشمنان » متهم ساختند.
به گفته آونر، « نماد اصلي » تابوي بزرگ اسرائيل، مرکز هسته اي ديموناست. و اما درباره « نماد فرعي »، يعني انستيتوي بيولوژيک نس زيونا، نويسنده آن را در آخرين فصل کتابش با احتياط تمام بررسي مي نمايد. او به خصوص به قضيه مارکوس کلينبرگ اشاره مي کند، پروفسوري که در اين انستيتو کار مي کرد و در سال ١٩٨٣ بازداشت گرديد. کلينبرگ در دادگاه درب بسته اي محاکمه شده و به جرم خيانت به ميهن و جاسوسي براي اتحاد شوروي، به بيست سال زندان محکوم گرديد. مسئله بازداشت او، دادگاه و محاکمه اش، و حتي موجوديتش تا پانزده سال در اختفاي کامل قرار گرفته بود. کلينبرگ، به خاطر بيماري شديد، در سال ١٩٩٨ از زندان آزاد شد. ليکن اين آزادي با قيد و شروط بسيار سختي همراه بوده و حتي او را در خانه اش تحت نظارت داشتند. پس از سال ها مراقبت پليسي شديد، او توانست سرانجام در سال ٢٠٠٣ از کشور خارج شده و در فرانسه مستقر شود. آونر کهن در نتيجه گيري اين فصل کتاب خويش تاکيد مي کند که به « ابهام هسته اي » اسرائيل، مي بايست « ابهام شيميايي و بيولوژيکي » را نيزافزود...
يوئل کهن به نوبه خويش، قسمت اعظم کتابش را (٤) به قضيه وانونو اختصاص مي دهد. موردخاي وانونو به جرم افشاي اطلاعات درباره مرکز هسته اي ديمونا، دستگير و به ١٨ سال زندان محکوم گرديد. او بعد ازاتمام کامل محکوميتش، در ٢١ آوريل ٢٠٠٤ از زندان بيرون آمد. يوئل کهن در اين کتاب با وانونو مصاحبه کرده و براي اولين بار قسمت هاي طولاني اي از جريان دادگاهش، از جمله شهادت هاي مسولين بالارتبه سرويس امنيتي اسرائيل و شيمون پرز نخست وزير سابق را به چاپ رسانده است. اين رهبر حزب کارگر اسرائيل، در خارج و در داخل، به عنوان « پدر هسته اي اسرائيل » شناخته شده است. دريک مصاحبه کوتاه مطبوعاتي از او سوال مي شود که آيا افشاگري هاي وانونو درباره قدرت هسته اي اسرائيل، فکر حمله به اين کشور را ازسر دشمنانش بيرون نخواهد آورد ؟ او جواب مي دهد : « من در اين باره اطلاعي ندارم، يا چيزي در اين باره به اطلاع عموم نرسيده است...»
تل آويو هرگزبه مسائل افشا شده توسط اين تکنيسين ديمونا اعتراف نکرد، به خصوص به مسئله ربودن او در ايتاليا توسط سرويس هاي امنيتي اسرائيل و انتقال اوتوسط ارتش به کشور. آقاي دومينيسي سيکا، قاضي ايتاليايي مسول اين پرونده، بعد از تحقيقاتي در سال ١٩٩٨ اعلام کرد که همکاري وانونو با موساد در واقع براي دستيابي به اطلاعات هسته اي اسرائيل و افشاي آن بوده است. وانونو اين اتهام بي پايه را با قاطعيت رد مي کند. وي در مصاحبه اش با يوئل کهن در اين مورد پاسخ داده بود که : « بمب، دشمن را از حمله منصرف نخواهد کرد. مقامات اسرائيلي از آن براي طفره رفتن از صلح استفاده مي کنند.»
و سرانجام، مسئله اي که در کتاب هر دوي اين محققين، آونر کهن و يوئل کهن، خواننده را متاثر مي سازد، خوش خدمتي و ريا کاري دولت هاي آمريکا و اتحاديه اروپا در برابر فعاليت هاي هسته اي اسرائيل مي باشد.
١) آونر کهن، « آخرين تابو. واقعيت کتمان شده قدرت هسته اي در اسرائيل و برخورد ما با آن. » (به زبان عبري)، کينه رت، ازمورا - بيتان، دوير، ار يهودا، اسرائيل، ٢٠٠٥، ٣٣٤ صفحه.
٢) ساندي تايمز، لندن، ٥ اکتبر ١٩٨٦.
٣) آونر کهن، « اسرائيل و بمب » (به زبان انگليسي)، دانشگاه کولومبيا، نيويورک، ١٩٩٨، ٤٧٠ صفحه، ٧٠ دلار (انتشارات جيبي ١٩٩٩، ٤٧٨ صفحه، ٢١.٩٥ دلار).
٤) يوئل کهن، « مراقب ديمونا. وانونو، اسرائيل و بمب » (به زبان عبري)، انتشارات بابل، تل آويو، ٢٠٠٥، ٤١٦ صفحه
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید