آفتابنیوز : 
او سپس می نویسد: ایران پیش از این نیز این مسأله را عنوان کرده بود، اما دولت بوش تأکید داشت که این مواد کشف شده، دال بر آن است که ایران به دنبال ساخت بمب اتمی است! در حالی که مقامات آمریکا به طور محرمانه ماه ها قبل می دانستند که منشاء اورانیوم های آلوده ایران کجاست و براساس برآوردها، به این نتیجه رسیده بودند که ایران خیلی بیشتر از آنچه که آنها می گویند با ساخت بمب اتم فاصله دارد.
لاینزر در ادامه می افزاید: دستاورد های آژانس بین المللی انرژی اتمی که ناشی از تلاش های اروپا برای مذاکره با ایران در مورد آینده برنامه هسته ای می باشد، اکنون تضعیف شده و می تواند توسط بوش، با افزایش فشار بین المللی به تهران، پیچیده تر نیز بشود. زیرا مقامات آمریکایی با فرستادن پرونده ایران به شورای امنیت که می تواند باعث تحمیل تحریم ها علیه ایران شود، موافق هستند و می توانند متحدانشان را راضی کنند که هدف واقعی ایران از برنامه انرژی هسته ای ساخت بمب است و مقامات کاخ سفید معتقدند که ایران با داشتن منابع عظیم نفت و گاز نیازی به انرژی هسته ای ندارد(!).
لاینزر می نویسد فرانسه، بریتانیا و آلمان به مدت 2 سال است که سعی می کنند ایران را متقاعد سازند در صورتی که «جنبه های حساس برنامه انرژی هسته ای اش را که می تواند در ساخت بمب استفاده کند»، کنار بگذارد، پرونده اش را به شورای امنیت نخواهند فرستاد. اما ایران در پاسخ به آنها می گوید که قصد ساخت سلاح هسته ای را ندارد و پیشنهاد داده است که تمام برنامه هایش را زیر نظر بازرسی آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار می دهد. مقامات اروپا و آمریکا این پیشنهاد را به این دلیل که می تواند به ایران توانایی ساخت بمب را بدهد، قبول نکرده اند و موضوع همچنان لاینحل مانده است.
لاینزر در ادامه می نویسد که ایران برنامه هسته ای اش را 18 سال قبل و با کمک عبدالقدیر خان پدر بمب اتمی پاکستان آغاز کرده و به نقل از جان بولتون نماینده آمریکا در سازمان ملل می افزاید: ایران در مورد منشاء آلودگی، فریبکارانه عمل کرد. زیرا ابتدا داشتن هر نوع اورانیوم غنی شده را منکر شد، و بعد اعلام کرد که اورانیوم غنی شده بیش از 2/1 درصد ندارد و سپس زمانی که مدارک اورانیوم غنی شده تا 36 درصد در ایران پیدا شد، ادعا کرد که آنها از سانتریفوژهای وارداتی ناشی شده اند.
آفتاب در مورد اظهارات بولتون و برنامه های هسته ای ایران با یکی از کارشناسان عالیرتبه سازمان انرژی اتمی گفتگو کرد. این مقام ارشد در پاسخ به خبرنگار آفتاب گفت: اساسا از سال 1361 به تدریج جو منحنی داخلی در مورد فعالیت های هسته ای کشور به دلایل مختلف از بین رفت و نگرش به صنعت هسته ای واقع بینانه شد و از این تاریخ بود که برای نخستن بار در کشور برنامه منسجمی برای انتقال فناوری و توسعه کاربردهای هسته ای تهیه و به تصویب رسید و با تنظیم طرح های تحقیقاتی لازم پروژه های مختلفی در زمینه انتقال فناوری کاربردی هسته ای به مرحله اجرا درآمد و در عمل از این زمان، برنامه هسته ای ایران شروع شد، اما با اوج گیری جنگ تحمیلی، اجرای طرح ها و پروژه های هسته ای به دلایلی چون مضیقه های اعتباری و ارزی، همراه با کارشکنی های کشورهای خارجی در مورد فروش تجهیزات و وسایل مورد نیاز باعث شد برنامه تنظیمی مطابق با برنامه پیش نرود و این مسأله سبب شد تا ایران توجه خود را معطوف به سایر کشورها جهت دستیابی به فن آوری هسته ای بکند، اما تلاش ایران برای دستیبای به فناوری هسته ای از طریق کشورها راه به جایی نبرد و جمهوری اسلامی از طریق واسطه های خارجی و بازار سیاه به نقشه هایی که در ساخت دستگاه سانتریفوژ کاربرد داشتند – دسترسی پیدا کرد و قطعات مورد نیاز را از این راه دارد کشور نمود.
وی در پایان اظهار داشت: قابل ذکر است که حدود 90 درصد آنچه جمهوری اسلامی ایران از بازار سیاه وارد کرد، مورد استفاده قرار نگرفت و فقط 10 درصد از آن قطعات مورد استفاده قرار گرفتند که آنها نیز دسته دوم بودند و یا اینکه آلوده (و البته ایران خود تولید قطعات را داخل آغاز کرد). اما آلودگی آن قطعات وارداتی باعث تبلیغات رسانه های مختلف خبری به عنوان شاهد بر اقدامات غیرقانونی ایران قلمداد گردید که تلاش یکسال گذشته بحمدالله نتیجه داد و با یافتن منشاء آلودگی ها بی اساس بودن اتهامات آمریکا علیه ایران، آشکار گردید.