آفتابنیوز : آفتاب: محسن رضایی در برنامه شب شعر و خاطره "عصر سوره" گفت: قصد دارم نخستین کتاب خود در زمینه جنگ را بنویسم. البته اگر تحریفات نبود دست به چنین اقدامی نمیزدم.
در آخرین شب از برگزاری جشنواره "عصر سوره" مراسم شب شعر و خاطره درتالار سوره حوزه هنری برگزار شد.
محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با حضور در این برنامه گفت: جزئیات جنگ با ندانستن کلیات آن ممکن است دچار مشکل شود. ممکن است تصور شود ایران ارتش سازمانیافته و مهمات کافی داشته و اینها باعث میشود عظمت خاطرات در ذهن ما نقش نبنند. ایران از نظر دفاعی آمادگی نداشت. ارتشبد، سهپبد، سرلشگر و سرتیپها همگی با پیروزی انقلاب رفته بودند و امکانات دفاعی ما قطع شده بود.
وی افزود: عراقیها مطمئن بودند صددرصد موفق خواهند شد. خاطراتی که ما تعریف میکنیم در چنین فضایی شکل گرفتند که ملت ایران غافلگیر شده، قدرت دفاعی خود را از دست داده و در محاصره است. حتی سیم خاردار به ایران فروخته نمیشد.
رضایی ادامه داد: تحریم اقتصادی شده بودیم و کشتیهای نفتی ما در خلیج فارس مورد اصابت قرار میگرفتند همچنین ایران بعد از نادرشاه تا پیروزی انقلاب در 25جنگ شرکت کرده بود و در تمامی آنها شکست خورده بود و در آنها نواحی سمرقند، بخارا، باکو و نخجوان از دست رفته بودند.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در این برنامه به بیان خاطرات خود از دوران جنگ پرداخت و یکی از این خاطرات را بدین شکل تعریف کرد: در عملیات خیبر که یکی از عملیاتهای بزرگ ایران بود، تصمیم گرفتیم از باتلاقها عبور کنیم و جاده بغداد بصره را قطع کنیم که در صورت موفقیت پیروزی بزرگی نصیبمان میشد. موفق شدیم جزایر خیبر شمالی و جنوبی را فتح کنیم اما نتوانستیم جاده را بگیریم. ناچار شدم برای کسب اجازه به خدمت امام(ره) بروم وضعیت را برای ایشان توضیح دادم و گفتم به چاههای نفت بسیاری از دشمن دست پیدا کردهایم. امام(ره) که حتی سربازی نرفته بود نقشه را نگاه کرد و پرسید: مطمئنید آنها از پشت سر به شما حمله نمیکنند؟
وی افزود: از آنجایی که میدانستم ایشان بدون حکمت حرفی نمیزند از او خواستم اجازه دهد مطالعه کنیم و قرارگاه جنوب هویزه را همراه با بقیه دوستان بررسی دوبارهای کنیم در ظاهر باور کردنی نیست اما دو تیم شناسایی به آن منطقه فرستادیم که طی این عملیات 48ساعت بعد دو قایق بازگشتند و دو برابر نیروهای خودی نیروی عراقی آوردند که از افسر و استوار درجهدار در بین آنها بودند. معلوم شد که آنها دو هفته در آنجا کمین کرده بودند و میخواستند بعد از یک هفته دیگر شناسایی حمله خود را از پشت آغاز کنند. امام(ره) در جماران نشسته بودند اما اطلاعات نظامی ایشان دقیق بود.