پارادوکس سیاست آمریکا در مقابل ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
همچنین حملات پیشگیرانه نیز دیگر هیچ مشروعیتی در صحنه بین المللی ندارند و حتی دولتمردان آمریکایی نمی توانند تصور آن را هم به ذهن خود راه دهند.
یک مسأله مهم دیگر، بار زیادی است که جنگ عراق بر اقتصاد آمریکا تحمیل کرده است. لذا یک دوره زمانی برای جبران این شرایط لازم است ولی در این شرایط احتمال وقوع جنگی دیگر به هیچ وجه نمی تواند مورد توجه قرار داشته باشد.
از سوی دیگر، هم آمریکا و هم آژانس بین المللی انرژی اتمی در دستیابی به شواهد لازم برای اثبات وجود برنامه های مخفی هسته ای در ایران موفق نبوده اند.
چین و روسیه هم تلاش های کشورهای غربی برای کنترل برنامه هسته ای ایران را تا حدودی خنثی کرده اند زیرا پکن و مسکو روابط اقتصادی قوی با ایران دارند. چین در اواخر سال گذشته میلادی، یک معاهده 25 ساله را به ارزش 200 میلیارد دلار با ایران به امضا رساند که شامل وارد کردن گاز طبیعی مایع از میدان پارس جنوبی ایران می شد.
صنعت هسته ای و نظامی روسیه هم تا حد زیادی از قراردادهای عظیم با ایران سود می برد که مهمترین آنها به ساخت تجهیزات هسته ای بوشهر مربوط می شود. در این شرایط است که هر دو کشور روسیه و چین، هرگونه فعالیت هسته ای از سوی ایران را مردود می دانند اما در عین حال، هیچ کدام قصد ندارند به روابط اقتصادی خود با ایران خاتمه بخشند و بنابراین دلایل احتمال استفاده آنها از حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد زیاد است.
باتوجه به آنچه عنوان شد، شانس استراتژی آمریکا برای استفاده از کشورهای دیگر برای اعمال فشار بر ایران چندان زیاد نیست و همین پارادوکس، بخش مهمی از سیاست خارجی آمریکا را تحت تاثیر خود قرار داده است.
همچنین حملات پیشگیرانه نیز دیگر هیچ مشروعیتی در صحنه بین المللی ندارند و حتی دولتمردان آمریکایی نمی توانند تصور آن را هم به ذهن خود راه دهند. یک مسأله مهم دیگر، بار زیادی است که جنگ عراق بر اقتصاد آمریکا تحمیل کرده است. لذا یک دوره زمانی برای جبران این شرایط لازم است ولی در این شرایط احتمال وقوع جنگی دیگر به هیچ وجه نمی تواند مورد توجه قرار داشته باشد.
از سوی دیگر، هم آمریکا و هم آژانس بین المللی انرژی اتمی در دستیابی به شواهد لازم برای اثبات وجود برنامه های مخفی هسته ای در ایران موفق نبوده اند.
چین و روسیه هم تلاش های کشورهای غربی برای کنترل برنامه هسته ای ایران را تا حدودی خنثی کرده اند زیرا پکن و مسکو روابط اقتصادی قوی با ایران دارند. چین در اواخر سال گذشته میلادی، یک معاهده 25 ساله را به ارزش 200 میلیارد دلار با ایران به امضا رساند که شامل وارد کردن گاز طبیعی مایع از میدان پارس جنوبی ایران می شد.
صنعت هسته ای و نظامی روسیه هم تا حد زیادی از قراردادهای عظیم با ایران سود می برد که مهمترین آنها به ساخت تجهیزات هسته ای بوشهر مربوط می شود. در این شرایط است که هر دو کشور روسیه و چین، هرگونه فعالیت هسته ای از سوی ایران را مردود می دانند اما در عین حال، هیچ کدام قصد ندارند به روابط اقتصادی خود با ایران خاتمه بخشند و بنابراین دلایل احتمال استفاده آنها از حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد زیاد است.
باتوجه به آنچه عنوان شد، شانس استراتژی آمریکا برای استفاده از کشورهای دیگر برای اعمال فشار بر ایران چندان زیاد نیست و همین پارادوکس، بخش مهمی از سیاست خارجی آمریکا را تحت تاثیر خود قرار داده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید