آفتابنیوز : آفتاب- گروه سیاسی: وزیر خارجه آمریکا خانم کلینتون روز جمعه ١٢ آذرماه 1389 در حاشیه اجلاس امنیتی در منامه بحرین، در مصاحبهای با BBC گفته است: «ایران میتواند رأساً در زمانی در آینده غنیسازی کند. وقتی ایران نشان دهد که میتواند مسئولانه و طبق قوانین بینالمللی غنیسازی کند.»
آسوشیتدپرس با درک اهمیت این جمله نوشت: «کلینتون بهصورتی غیرمعمول علامتی واضح داد که دولت اوباما قبول دارد که ایران نهایتاً در شرایطی مجاز باشد که رأساً غنیسازی انجام دهد.»
از محتوای مصاحبه خانم کلینتون برمیآید که منظور وی از جمله فوق این است که وقتی بحران فعلی فروکش کند و تعامل جمهوری اسلامی ایران و آژانس و غرب قدری عادیتر شود و در نتیجه اعتماد بیشتر شود، احتمالرسیدن به راهحلی در پرونده هستهای که رضایت همه اطراف را مدنظر داشته باشد زیاد است.
خانم کلینتون میداند که راهحل پرونده هستهای ایران چیزی جز بهدست آوردن کامل فنآوری صلحآمیز هستهای و غنیسازی اورانیوم برای تولید سوخت نیروگاه برق در ایران نیست. او میگوید راهحل همین است که ایران رأساً غنیسازی انجام دهد ولی در شرایطی که ایران اعتمادسازی کرده و به عبارتی اتهامات مطرح شده را رفع نماید.
البته برخی تحلیلگران معتقدند، وزیر خارجه آمریکا با فرض اینکه دولت جمهوری اسلامی ایران از عقبنشینی سیاسی آمریکا در زمینه غنیسازی توسط ایران استقبال چندانی نخواهد کرد، چنین موضعی اتخاذ کرده است تا زمینه اجماعسازی بینالمللی برای اقدامات سختتر علیه ایران فراهم شود.
در هر صورت عقبنشینی خانم کلینتون قاعدتاً مورد اعتراض عده زیادی از نومحافظهکاران در گروههای سیاسی آمریکا و بهطریق اولی اسرائل است، بعید نیست وزارت خارجه آمریکا در هفته جاری برای آرامکردن گروههای جنگطلب در آمریکا و اسرائیل بهنحوی سعی در توجیه جمله خانم کلینتون نماید.
در ایران نیز از سالها پیش عدهای معتقد بودند که غرب و آمریکا در هیچ شرایطی حاضر به قبول غنیسازی در ایران نخواهند شد و با این پیشفرض لازم میدانستند دولت و مردم برای رسیدن به فنآوری صلحآمیز هستهای، آماده پرداخت هزینه زیادی باشد و فکر میکردند با هزینۀ کم امکانپذیر نیست. برخی از سیاستها در سالهای اخیر بر همین مبنا اتخاذ شد.
البته عده دیگری نیز برخلاف این فکر استدلال حقوقی و سیاسی میکردند و میکنند و باور دارند که غنیسازی و فنآوری صلحآمیز هستهای از حقوق لاینفک اعضای معاهده عدم اشاعه است که غرب و آمریکا نمیتوانند آن را از ایران سلب کنند مگر در شرایط متشنج سیاسی. این عده معتقدند اگر امکان بهانهجوییهای سیاسی به آمریکا و غرب ندهیم، امکان غنیسازی هستهای در ایران بدون پرداخت هزینۀ بالا فراهم خواهد شد، ولی برای حصول به نتیجه کمی صبر و حوصله، تدبیر، کار سیاسی و یارگیری بینالمللی در سطح اروپا، آسیا، آفریقا و بهویژه میان همسایگان نیاز است. پیگیری چنین رویکردی نیز حتماً با هزینههایی همراه خواهد بود، ولی یقیناً با هزینههایی که در حال حاضر پرداخت میشود، قابل قیاس نخواهد بود.
درست است هر وقت ماهی را از آب بگیریم تازه است، ولی ماهی فنآوری صلحآمیز هستهای مدت طولانی است که در آبهای پرتلاطم و متشنج شنا کرده و صید آن بهآسانی صید ماهی در آبهای آرام نیست. امید است با تدبیر و برنامهریزی صحیح از پیچوخم فعلی عبور کنیم و مسئولان بتوانند با دیپلماسی فعال پروندۀ هستهای را از نیویورک به وین منتقل نمایند.
سخن آخر آنکه میتوان این فنآوری ارزشمند را با تعامل با دیگر کشورها حفظ کرد و نیازی به رویارویی و تقابل نخواهد داشت.