در اسلام هیچ‌گاه با گرایش‌های جدید فکری و عرفانی، برخورد سرکوب‌گرانه صورت نمی‌گرفته است
علیرضا محجوب
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب- علیرضا محجوب(خبرآنلاین): در شرایطی که مطرح شدن ایده‌های نو در عرصه‌های مختلف تفکر، عاملی برای پویایی فکری، فرهنگی و علمی کشور محسوب می‌شود، برخورد قهر آمیز با تفکرات نو هیچ توجیهی ندارد.
این در حالی است که حتی در صورت به اثبات رسیدن اشتباه بودن یک تفکر، با نگاهی به تاریخ اسلام خواهیم دید که هیچ‌گاه با گرایش های جدید فکری و عرفانی، برخورد سرکوب‌گرانه صورت نمی‌گرفته است.
تسامح و پذیرا بودن حکومت‌های اسلامی در نحوه برخورد با گرایشات فکری جدید حتی در کتب تاریخی ما ثبت شده است به طوریکه محمدبن عبدالکریم شهرستانی در کتاب "ملل ونحل" به ثبت این موضوع پرداخته است که در کشورهای اسلامی، حکومت‌ها هیچ‌گاه با نحله‌های فکری مبارزه نمی کردند، بلکه گرایش‌های فکری موجود را معرفی کرده، برای شناخت آنها اقدام می‌کردند.
حقیقت امر این است که باید به مردم قدرت تشخیص زشت و زیبا را داد و از طریق بالا بردن آگاهی مردم جامعه، خطر فکر باطل را از بین برد و برخورد قهرآمیز و سرکوب‌گرانه باید آخرین راه حل باشد نه اولین راه حل؛ چرا که برخورد هرگز شیوه مناسبی نبوده و نیست.
معضل جاری این است که به علت عدم پرداختن به ماهیت فکرهای جدید و بالطبع معرفی نکردن آنها، "توهم خطر" را ایجاد خواهد کرد. در صورتیکه راه صحیح نه تنها برخورد نبوده، بلکه معرفی و شناساندن سلوک مختلف به جوانان، با دوری از تعصب است.
دعوت به دوری از تعصب، جهل و تاریک فکری در تمامی آهاد جامعه یک ضرورت است و به خصوص جوانان ما باید اهل تحقیق باشند؛ دانشگاه‌ها و رسانه‌های جمعی نیز باید با دست چین کردن تفکرات نو، جوانان را در این امر یاری کند.
مسأله مهم دیگر این است که با یک جریان فکری نمی‌توان برخورد سخت افزاری کرد؛ با "فکر" نمی‌شود جز با فکر مقابله کرد و اندیشه باید با اندیشه پاسخ داده شود؛ کلام در مقابل کلام، چشم در برابر چشم.
در عین حال اگر فکر یا عقیده ای اشتباه است، برخورد با کلام بالاترین قصاص در مقابل اشتباه بودن آن است و افراط در برخورد با جریان‌های فکری، خود گناه بزرگی بوده، به مراتب عمل گمراهانه تری است به نسبت فکری که تنها شائبه باطل بودن آن مطرح است.
*عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی
آفتاب- علیرضا محجوب(خبرآنلاین): در شرایطی که مطرح شدن ایده‌های نو در عرصه‌های مختلف تفکر، عاملی برای پویایی فکری، فرهنگی و علمی کشور محسوب می‌شود، برخورد قهر آمیز با تفکرات نو هیچ توجیهی ندارد. این در حالی است که حتی در صورت به اثبات رسیدن اشتباه بودن یک تفکر، با نگاهی به تاریخ اسلام خواهیم دید که هیچ‌گاه با گرایش های جدید فکری و عرفانی، برخورد سرکوب‌گرانه صورت نمی‌گرفته است.
تسامح و پذیرا بودن حکومت‌های اسلامی در نحوه برخورد با گرایشات فکری جدید حتی در کتب تاریخی ما ثبت شده است به طوریکه محمدبن عبدالکریم شهرستانی در کتاب "ملل ونحل" به ثبت این موضوع پرداخته است که در کشورهای اسلامی، حکومت‌ها هیچ‌گاه با نحله‌های فکری مبارزه نمی کردند، بلکه گرایش‌های فکری موجود را معرفی کرده، برای شناخت آنها اقدام می‌کردند.
حقیقت امر این است که باید به مردم قدرت تشخیص زشت و زیبا را داد و از طریق بالا بردن آگاهی مردم جامعه، خطر فکر باطل را از بین برد و برخورد قهرآمیز و سرکوب‌گرانه باید آخرین راه حل باشد نه اولین راه حل؛ چرا که برخورد هرگز شیوه مناسبی نبوده و نیست.
معضل جاری این است که به علت عدم پرداختن به ماهیت فکرهای جدید و بالطبع معرفی نکردن آنها، "توهم خطر" را ایجاد خواهد کرد. در صورتیکه راه صحیح نه تنها برخورد نبوده، بلکه معرفی و شناساندن سلوک مختلف به جوانان، با دوری از تعصب است.
دعوت به دوری از تعصب، جهل و تاریک فکری در تمامی آهاد جامعه یک ضرورت است و به خصوص جوانان ما باید اهل تحقیق باشند؛ دانشگاه‌ها و رسانه‌های جمعی نیز باید با دست چین کردن تفکرات نو، جوانان را در این امر یاری کند.
مسأله مهم دیگر این است که با یک جریان فکری نمی‌توان برخورد سخت افزاری کرد؛ با "فکر" نمی‌شود جز با فکر مقابله کرد و اندیشه باید با اندیشه پاسخ داده شود؛ کلام در مقابل کلام، چشم در برابر چشم.
در عین حال اگر فکر یا عقیده ای اشتباه است، برخورد با کلام بالاترین قصاص در مقابل اشتباه بودن آن است و افراط در برخورد با جریان‌های فکری، خود گناه بزرگی بوده، به مراتب عمل گمراهانه تری است به نسبت فکری که تنها شائبه باطل بودن آن مطرح است.
*عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید