آفتابنیوز : آفتاب: آیتالله جوادی آملی گفت: مردان الهی از بازیگری بیزارند؛ نه کسی را بازی میدهند و نه کسی میتواند آنها را بازی دهد.
به گزارش مرکز خبر حوزه، این مرجع تقلید ظهر امروز در جلسه درس اخلاق هفتگی خود که با حضور اقشار مختلف از جمله فارغالتحصیلان جامعةالمصطفی در محل سالن اجتماعات مؤسسه علوم وحیانی اسراء برگزار شد، اظهار داشت: مردان الهی نه به سوی لهو می روند و نه لغو، قدرت آن را دارد که سراغ آنان بیاید.
ایشان افزود: تشخیص حق و باطل در بسیاری از امور گرچه دشوار است اما ناممکن نیست، چرا که تشخیص صحیح آن ها معیار علمی دارد و ممکن است کسی با سعی و کوشش بتواند به تشخیص صحیح حق و باطل برسد.
استاد برجسته حوزه علمیه قم اذعان کرد: ائمه(ع) برای ما روشن کرده اند که چه چیزی بازی و چه چیزی جدی است بنابراین مردان الهی از بازیگری بیزارند؛ نه کسی را بازی می دهند و نه کسی می تواند آن ها را بازی دهد.
معظم له با اشاره به آیاتی از قرآن کریم، گفت: از سه اصل این که، دنیا بازیچه است، خداوند آفریدگار دنیاست و خدا بازیگر نیست، می توان نتیجه گرفت که در برخی موارد، به بازی گرفتن دنیا از روی حکمت است.
ایشان با طرح این سؤال که سمتهایی که به هر انسانی داده میشود، بازی است یا خودمان آن را به بازی میگیریم یا چیز دیگری است که ما نمیدانیم، گفت: امام علی(ع) میفرمایند کسی که به جایی میرسد و صاحب پست و مقام میشود خیلی خوشحال می شود اما زمانی که از آن جدا شد، برای او تلخ خواهد بود، آن شخص بازی خورده است.
این استاد برجسته حوزه علمیه قم تأکید کرد: تشخیص این گونه مسائل آسان نیست و نیاز به مدد الهی دارد.
وی گفت: اگر کسی قرآنی فکر کرد به حقیقت خواهد رسید، چرا که قرآن ترازوی حقیقت است و نشان می دهد کار شما بازی یا جِدی بوده است.
آیتالله جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود خطاب به برخی از فارغ التحصیلان جامعة المصطفی گفت: فارغ التحصیلی به این معنا نیست که علم را تعطیل کرده و اعلام بی نیازی از آن کنیم چرا که اگر کسی روزی بگوید که من از علم بی نیازم آن روز تیرهای جهل به او پرتاب خواهد شد.
وی با تأکید بر این که تا زمانی که زنده ایم، باید درس بخوانیم و بر علم خود بیافزاییم، تصریح کرد: کسانی که بعد از فارغ التحصیلی در سمت هایی چون استاد دانشگاه و استاد حوزه فعالیت می کنند باید بدانند که همه این ها وسیله ای برای آنان است.
این استاد برجسته حوزه علمیه گفت: سخنرانی کردن، امام جمعه، جماعت، استاد حوزه یا استاد دانشگاه شدن آسان است، اما مردم را از جهنم ترساندن سخت است، چرا که افراد از هر کسی حرف شنوی ندارند و بیان همین مسئله از سخت ترین وظایف است.