آفتابنیوز : آفتاب: روزنامه جمهوری اسلامی در ستون نامههای مخاطبان نوشت: چندی قبل پژوهشگران نمونه و برتر كشور به محل سالن اجلاس سران كشورهای اسلامی فراخوانده شدند تا از سوی آقاي رئيسجمهور مورد تقدير قرار گيرند. لكن بهجای رئيسجمهور، رئيس دفتر ايشان در مراسم حاضر شد و پس از ايراد سخنرانی، به پژوهشگران جايزه اهداء گرديد.
دادن جايزه به افراد به دو صورت انجام شد، در ابتدا به 6 نفر از پژوهشگران برتر بهاصطلاح مدال طلا و سكه اهدا گرديد و بعد بقيه پژوهشگران (نمونه) را به صف كردند! و به آنها سكه دادند. خيلی عجيب است كه وقتی مدال بهاصطلاح طلا را به طلافروشی برديم، اعلام كردند كه "نه تنها طلا نيست، بلكه با طلا هم آبكاری نشده و فاقد ارزش میباشد"!
حال اين سئوال مطرح است كه چرا بايد پژوهشگران حاصل تلاش عمرشان اينگونه مورد ارزيابی و توجه قرار گيرد؟ آيا ارزش يک پژوهشگر آنهم در سطح كشور نبايد به اندازه پرتاب يک نيزه يا پاس دادن يک توپ فوتبال باشد؟!