آفتابنیوز : آفتاب: آیتالله محمد یزدی میگوید پس از تبعید امام خمینی(ره) از قم، شاگردان ایشان پراکنده شدند و به درس علمای دیگر رفتند.
وی در بخشی از خاطراتش که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی در سال 1380 منتشر شده است، میگوید: در همان ایام [زمان حضور حضرت امام (ره) در نجف] بنده یک نوبت موفق شدم پس از زیارت بیتالله الحرام به نجف اشرف مسافرت کنم و به محضر حضرت امام نایل شدم.
در آنجا وقتی صحبت درس و بحث به میان آمد، بنده عرض کردم: «بعد از تعطیلی درس حضرتعالی، درسهای دیگر نتوانست ما را اشباع و ارضا کند.»
امام حرف بنده را قطع کردند و فرمودند: «این حرفها دلیل تنبلی خود طلبه است، این حرفها را نزنید...»
حضرت امام با این بیان اجازه ندادند که من از علمای دیگر انتقاد کنم. من قصد داشتم به اسامی افراد اشاره کنم و امام در واقع مرا تنبیه نمودند. این خصیصه بزرگ در ایشان بود که نسبت به علمای گذشته و نیز معاصر با خود به نیکی و احترام یاد میکردند.