آفتابنیوز : 
وي به روزنامه آمريكايي كريستين ساينس مانيتور گفت: از لحاظ داخلي در ايران، بسيار سخت خواهد بود كه كسي بيايد و بگويد: "خب ، ما قصد داريم از چرخه سوخت اتمي خلاص شويم تا در مقابل چند تا وعده بگيريم. اين يك خودكشي سياسي است."
كريستين ساينس مانيتور در گزارشي با عنوان "تغيير مشي ايران در بن بست هستهاي" نوشت: به اعتقاد برخي كارشناسان، ايران رويه خود در برابر غرب را در چند روز اخير و پس از گزارش روز شنبه آژانس بين المللي اتمي تغيير داده و با كنار گذاشتن موضع گيري احتياط آميز با هدف اجتناب از ارجاع پروندده هسته اي خود به شوراي امنيت سازمان ملل اينک برخورد ديگري را در پيش گرفته که حاکي از ريختن ترس مقامات تهران از شوراي امنيت است.
دكتر داوود هرميداس باوند استاد حقوق بين الملل دانشگاه علامه در اين باره ميگويد که تهران نه تنها واهمه چنداني از ارجاع پرونده هسته اي به شوراي امنيت ندارد ، بلکه بعضي از مقامات کشور حتي موضوع شکايت عليه آژانس بين المللي اتمي به شوراي امنيت را مطرح کرده اند زيرا آژانس اتمي يک مسئله تکنيکي را تبديل به يک مسئله سياسي کرده است.
كريستين ساينس مانيتور با اشاره به از سرگيري فعاليت در سايت اصفهان و نيز انتشار گزارش البرادعي به نقل از گري سيمور يکي از مقامات دولت بيل کلينتون در امر عدم توليد سلاح هاي هسته اي مينويسد: «به نظر ميرسد جريان گفتگوها در تهران تغيير كرده باشد. طي دو سال گذشته سياست ايران تابع تمايل به اجتناب از ارجاع به شوراي امنيت بود و ايران آمادگي داشت براي رسيدن به آن، محدوديتهايي را در برنامه هستهاي خود بپذيرد. اما ظاهرا اكنون ايران احساس ميكند كه در موضع قويتري قرار دارد.»
به نوشته اين روزنامه، تهران با توجه به بالا رفتن قيمت نفت احتمالا به اين اطمينان رسيده که شوراي امنيت مانع از انتقال نفت ايران به بازار جهاني نخواهد شد. عامل ديگر اين که فعلا آمريکا در عراق گرفتار است و ديگر اين که شخص احمدي نژاد رئيس جمهور جديد ايران نيز به يک پيروزي انتخاباتي قاطع دست يافته است. وانگهي روسيه و چين نيز متحدين ايران به شمار مي روند و اخيرا مقامات روسي گفته اند که دليلي براي ارجاع مسئله هسته اي ايران به شوراي امنيت وجود ندارد.
اين روزنامه با اشاره به اظهارات اخير لاريجاني و آصفي در رد تهديد شوراي امنيت، از قول هادي سمتي مينويسد: «احمدي نژاد و کلا مقامات ايران ترس چنداني نسبت به تحريم شوراي امنيت احساس نمي کنند و تصور مي کنند كه قويتر بوده و كنترل بيشتري بر اوضاع دارند. از لحاظ داخلي در ايران، بسيار سخت خواهد بود كه كسي بيايد و بگويد: خب ، ما قصد داريم از چرخه سوخت هستهاي خلاص شويم تا در مقابل چند تا وعده بگيريم. اين يك خودكشي سياسي است.»
سمتي ميگويد: «آنها ميدانند كه اروپايي ها ميترسند كه ايران را به شوراي امنيت ببرند، چون اين سئوال پيش خواهد آمد که "بعدش چي؟" ته خط اين که اروپاييها احساس مي کنند آمريکا در صدد تغيير رژيم ايران است، حتي اگر يك سياست اعلام نشده باشد. پس چرا دردسر؟»
اما چنين نتيجه گيريهايي در تهران يك قمار خطرناك است.
سيمور معتقد است که شوراي امنيت تمايلي به اعمال تحريم عليه ايران ندارد و لذا محتاطانه عمل خواهد کرد و فوريت در اين کار نمي بيند چون ايران تا توليد سلاح اتمي چندين سال فاصله دارد و در اين رابطه برخي مشكلات بسيار مهم فني نيز وجود دارد.